محمدرضا نقدی دعاهایش را فراموش کرد

بهرام رفیعی
بهرام رفیعی

» فرمانده بسیج رهبران جنبش سبز را مسبب تحریم ها خواند

سرتیپ پاسدار محمدرضا نقدی که پیش از این گفته بود “تحریم‌ها بزرگترین نعمت برای اقتصاد ماست و ما باید در هرنماز دعا کنیم که تحریم‌ها روز به روز عمیق‌تر شود” در یک چرخش کامل، ضمن توجیه سیاست ها و عملکرد جمهوری اسلامی در چند سال گذشته، طی اظهاراتی عملکرد رهبران جنبش سبز پس از انتخابات مناقشه برانگیز ۱۳۸۸ را عامل تحریم ها معرفی کرد.

جانشین فرمانده کل سپاه در بسیج طی جلسه ای با فرماندهان و اعضای این نهاد نظامی مدعی شد: “اگر کاندیداهای ناموفق انتخابات ۸۸ ضمن احترام به آرای ملت، از قانون تمکین می‌کردند نه آن حوادث تاسف‌بار پیش می‌آمد و نه دشمنان انقلاب، امیدوار به حرکات جدید مثل تشدید تحریم‌ها و فشارهای روانی علیه ملت ما می‌شدند.”

او در ادامه با گفتن اینکه “‌ای کاش کاندیداهای ناموفق سال ۸۸ ذره‌ای از اخلاق و منش کاندیداهای انتخابات ۹۲ را داشتند” افزود: “رفتار خردمندانه کاندیدای منتخب و سایر کاندیداها و هوادارانشان یک الگوی مناسب است که می‌تواند دوره خوبی از رفتار سیاسی و مردمسالاری اسلامی را نوید بدهد.”

محمدرضا نقدی که خود از سال ۱۳۸۶ تاکنون در فهرست اشخاص تحت تحریم در جمهوری اسلامی از سوی سازمان ملل قرار دارد همچنین انتخابات ریاست جمهوری در ۲۴ خرداد را “روشن شدن حقیقت سلامت نظام انتخاباتی ایران” خوانده و خواسته است که “مسببان فتنه با عذرخواهی از پیشگاه ملت به ویژه خانواده معظم شهدا و جانبازان مظلوم فتنه ۸۸ به جرم بزرگ تاریخی خود اعتراف کنند اگرچه این اعتراف، آن فجایع بزرگ را جبران نخواهد کرد.”

 ادعاهای فرمانده بسیج در شرایطی مطرح شده است که درماجرای مناقشه جمهوری اسلامی با جامعه بین الملل بر سر برنامه هسته‌ای از سال ۲۰۰۶ و با روی کار آمدن احمدی‌نژاد تا تابستان ۲۰۱۰ اعضای شورای امنیت سازمان ملل به ترتیب ۴ قطعنامه تحریمی (۱۷۳۷، ۱۷۴۷، ۱۸۰۳ و ۱۹۲۹) علیه جمهوری اسلامی به تصویب رساندند و مفاد آن را اجرایی کردند.

از میان این تحریم ها تنها قطعنامه تحریمی ۱۹۲۹ شورای امنیت سازمان ملل در تیرماه سال ۱۳۸۹ یعنی پس از وقایع روی داده در سال ۱۳۸۸ به تصویب رسید که محور اساسی و اصلی آن همچون قطعنامه های پیشین نگرانی از تلاش جمهوری اسلامی برای دستیابی به تسلیحات هسته ای بود. در ادامه نیز با بی نتیجه ماندن گفت و گوهای جامعه بین الملل با دولت جمهوری اسلامی و همچنین تیم مذاکره کننده منصوب آیت الله خامنه ای به ریاست سعید جلیلی این تحریم ها از سوی ایالات متحده و اتحادیه اروپا به سایرکشورهای جهان نیز گسترش پیدا کرد.

محمدرضا نقدی در حالی کاندیداهای معترض به نتیجه انتخابات مناقشه برانگیز ۱۳۸۸ و طرفداران آنها را عامل صدور و گسترش تحریم ها معرفی کرده که در مورد نقش نظامیان که جامعه بین الملل در قطعنامه ها و بیانیه های مختلف آنها را متصدی امور هسته ای جمهوری اسلامی تحت نظر ایت الله خامنه ای می داند، نکرده است.

فرمانده کنونی بسیج خود در جریان قطعنامه ۱۸۰۳ شورای امنیت سازمان ملل، مصوب ۳ ماه مارس ۲۰۰۸ به دلیل تلاش برای دور زدن تحریم ها علیه برنامه هسته ای و فعالیت در این زمینه مورد تحریم قرار گرفته ویکی از عوامل صدور این قطعنامه تحریمی شناخته می شود.

همچنین درماه آوریل سال ۲۰۱۱ نیز اتحادیه اروپا اسامی ۳۲ نفر از فرماندهان نهادهای نظامی و مقامات قضایی را به عنوان ناقضان گسترده حقوق بشر در ایران منتشر کرد که نام محمدرضا نقدی هم در صدر این فهرست بود. اتحادیه اروپا در این بیانیه درباره محمدرضا نقدی نوشته بود: “وی به عنوان فرمانده بسیج، از نیروهای بسیجی برای سرکوب خشونت‌بار اعتراض‌های روز عاشورا سال ۸۸ سوء استفاده کرد که در نتیجه این خشونت‌ها، ۱۵ نفر کشته و صدها نفر بازداشت شدند. وی پیش از انتصاب به عنوان فرمانده بسیج در اکتبر سال ۲۰۰۹ مسئول واحد اطلاعات بسیج بود که از بازداشت‌شدگان حوادث پس از انتخابات نیز بازجویی می‌کرد.”

محمدرضا نقدی از جمله کسانی است که طی ۴ سال اخیر در اظهارات و ادعاهای گوناگون خود از گسترش تحریم های بین المللی علیه جمهوری اسلامی استقبال کرده و با ادعای ایستادگی در برابر “نظام سلطه” خواستار دعا برای تعمیق تحریم ها نیز شده است.

از جمله او طی اظهاراتی در آذرماه ۱۳۸۹ در فاصله چندماه پس از صدور قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی گفته بود: “خدا را شکر می‌کنم که کشورمان در تحریم است. دعا کنیم که هر روز تحریم‌ها بیشتر شود.”

او همچنین در ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۱ نیز گفته بود: “تحریم‌ها بزرگترین نعمت برای اقتصاد ماست و ما باید در هرنماز دعا کنیم که تحریم‌ها روز به روز عمیق‌تر شود چراکه این تحریم‌ها باعث پیشرفت ما شده است. به طور مثال بنزینی که تا سی سال پس از انقلاب همچنان نصف بیشتر آن از خارج وارد می‌شد، چگونه شد که تصمیم گرفتیم و توانستیم ظرف یک سال آن را در داخل تولید کنیم. به این دلیل است که در این زمینه ما را تحریم کرده‌اند.”

او حتی در آذرماه ۱۳۹۱ طی یک سخنرانی پیش از نمازجمعه تهران به تیم مذاکره کننده جمهوری اسلامی پیشنهاد کرد: “اگر بنده به جای مسئولان بودم به هیچ‌وجه در مذاکرات هسته‌ای شرط لغو تحریم‌ها را نمی‌گذاشتم بلکه به دشمن می‌گفتم تا می‌توانید ما را تحریم کنید چرا که ظرفیت‌های نهفته خود را در این شرایط خواهیم شناخت.”

نکته قابل توجه در اظهارات اخیرمحمدرضا نقدی البته این است که وی هیچ اشاره ای به نقش جنجالی محمود احمدی نژاد که با حمایت نظامیان و رهبرجمهوری اسلامی به مدت ۸ سال رییس دولت بود، در رابطه با قطعنامه های شورای امنیت و تحریم های بین المللی و کاغذ پاره خواندن آنها نکرده است.

هشدارهای موسوی

این همه درحالی است که میرحسین موسوی، از رهبران جنبش سبز که هم اکنون به همراه زهرا رهنورد و مهدی کروبی در بازداشت غیرقانونی جمهوری اسلامی بسر می برد بارها نسبت به گسترش تحریم ها به سران جمهوری اسلامی هشدار داده بود.

از جمله وی در یک یادداشت تحلیلی پس از تصویب قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت سازمان ملل تاکید کرده بود که “اینکه بگوئیم این قطعنامه چون یک دستمال استفاده شده است مصائب ناشی از سیاستهای پر هیاهو وعوامفریبانه راتخفیف نخواهد داد. البته در این میان، فحش و توهین به کشورهای دیگر ممکن است مصرف داخلی برای عده ای کم اطلاع داشته باشد اما در واقعیت بیرونی جز بدتر کردن اوضاع تاثیری نخواهد داشت.”

او در این یادداشت تحلیلی که ۱۶ تیرماه ۱۳۸۹ منتشر شد افزوده بود: “برای اینجانب مانند روز روشن است که این قطعنامه بر امنیت و اقتصاد کشور ما اثرخواهد گذاشت. تولید ناخالص را پائین خواهد آورد، بیکاری را بیشتر خواهد کرد، مردم را در تنگنای مشکلات بیشترمعیشتی واجتماعی قرار خواهد داد، فاصله ما را ازکشورهای در حال رشد جهان به ویژه کشورهای همسایه رقیب بیشتر خواهد ساخت و آخرین میخ را بر تابوت چشم اندازبیست ساله خواهد کوبید. کدام عقل سلیم است که نداند کشورما امروز پس از صدور قطعنامه آسیب پذیرتر و منزوی تر از گذشته شده است؟”

آقای موسوی در ادامه این نوشتار با توصیه به “اندیشیدن به راه حلهائی که بتواند احتمالات خطر را برای استقلال، تمامیت ارضی و حقوق مشروع کشور به حداقل برساند” به عنوان نخستین راهکار به مقامات دولتی تاکید کرده بود: “اولین وضروری ترین راه حل و حتی فوری ترین آن اطلاع رسانی صادقانه به ملت است. این حق مردم است که ماهیت قطعنامه و تحریم های دیگری که در حال افزوده شدن به آن است بشناسند. باید آنها بدانند این تحریمها چه اثری بر سفره آنها و روی نرخ بیکاری و تورم وتولید وپیشرفت کشورو امنیت می گذارد. صرفا گفتن اینکه این قطعنامه یک ورق پاره است مشکل مردم و کشور را حل نمی کند. اگر قرار است مردم در مقابل بحرانی که ناخواسته در حال ورود به آن هستند مقاومت کنند ضرورت دارد که اعتماد آنها جلب شود و اعتماد جز ازطریق راستگوئی حکومت و شفافیت اطلاعات بدست نمی آید.”

او همچنین با بیان اینکه “ازمواردی که لازم است مردم حتما بدانند خطرات امنیتی قابل پیش بینی ناشی از قطعنامه جدید است. بسیاری از ملت ما نمی دانند مسیری که با ندانم کاری و گزافه گوئی های بی مورد درآن افتاده ایم تاچه حد خطرناک است”هشدار داده بود: “اینکه کسانی بخواهند با بذله گوئی و رجزخوانی خیال خود ومردم را راحت کنند خیانت به مردم است.”