عبدالعزیز الخمیس
خانواده الصباح با سؤ مدیریت چالش های منطقه ای، خصوصاً در ارتباط با دخالت ایران در امور داخلی کشورهای خلیج فارس، در حال تکرار یک اشتباه هستند. خانواده الصباح از درک این مسأله عاجز است که ایرانی ها در پی ایجاد یک جمهوری اسلامی در بحرین اند. آنها از ابعاد تحرکات برخی نمایندگان مجلس که به ایران وابسته هستند و یا دیدارها و همکاری های میان نمایندگان مجلس بحرین و ایران در نواحی جنوبی پایتخت لبنان، نا آگاه اند.
برای حاکمان کویت، دانستن همین یک نکته کافی است که سکوت یا پشتیبانی برخی اعضای خانواده الصباح در قبال مسائل ایران، هیچ کمکی به بن بست سیاسی موجود و یا موضع اعلام شده کشورهای حوزه خلیج فارس در خصوص چالش های علنی ایران در قبال این کشورها نخواهد کرد.
کویت با این ضعف ها، در حال تکرار همان اشتباهی است که در دهه 1990 و هنگام نادیده گرفتن درخواست ها برای اصلاح روابطش با عراق و نادیده انگاشتن خطر تهدید همسایه قدرتمند خود مرتکب شد. رهبران کویت به جای محکم کردن حصار و یا جدی گرفتن این تهدیدات، به نیت خیر و اعتبار همسایه قدرتمند خود و نیز اعتبار غرب، دل خوش کردند. حتی یک تازه کار سیاسی نیز می دانست تلاش برای دور نگهداشتن تهدیدات، نیازمند طراحی و اجرای طرح و اندیشه است و نه دوری گزیدن از ائتلاف با سایر کشورهای خلیج فارس؛ کشورهایی که بهای سنگینی بابت کوته بینی سیاستگذاران کویتی پرداخته اند.
کشورهای حوزه خلیج فارس و به ویژه عربستان، با نگرانی رفتارهای کویت را نظاره می کنند و امیدوار هستند سیاست های پر از اغماض کویت در دهه 1990، به فضای سیاسی این کشور بازنگردند. علیرغم هشدارهای سیاستمداران بحرینی، سعودی و اماراتی به سیاستگذاران کویتی، آنها تغییر رویه ندادند. انتصاب مجدد شیخ ناصر المحمد الصباح به عنوان نخست وزیر کویت، آن هم در حالیکه وی به سستی در برابر ایران متهم شده است، خود شاهدی برای اثبات این ادعاست. برخی نسبت به وابستگی وی به ایران ابهام دارند و اعلام کرده اند تعداد دیدارهای وی از ایران بیش از دیدارهای او از مجموع کشورهای حوزه خلیج فارس بوده است.
مسأله دیگری که خشم کشورهای خلیج فارس را برانگیخته است، این است که شیخ ناصر المحمد الصباح از چهره های کویتی- ایرانی تقدیر می کند و حتی از آنها حمایت می کند. یکی از این چهره ها، محمود حیدر، تاجر و مرد بانفوذ رسانه ای است. حیدر از طریق شبکه های تلویزیونی و روزنامه های خود، به تبلیغات علیه اعراب خلیج فارس مشغول بوده است. وی حتی پادشاه سعودی را به صراحت، کاهن خلیج فارس توصیف کرده است. به نظر می رسید این سخنان از دل تهران بیرون می آید و نه ازکویت، کشوری که با خون و ثروت عربستان آزاد شد.
در سایه رویکرد کویت، روزی فرا خواهد رسید که پارسیان در مواجهه با ضعف و ناسپاسی، ظهور عصر جدیدی را اعلام خواهند کرد. برای جلوگیری از وقوع چنین روزی، دولت های خلیج فارس خصوصاً عربستان سعودی باید تمام تلاش خود را بکنند و به کویتی ها هشدار دهند حضور شخصی مانند ناصر المحمد در مقام نخست وزیری، خطر بزرگی را نه تنها متوجه کویت بلکه تمام کشورهای خلیج فارس می کند.
باید به خاطر داشته باشیم که نفوذ ایران در سیستم امنیتی کویت، خصوصاً در سیستم های رایانه ای وزارت کشور، نه تنها موجبات نگرانی کویتی ها بلکه سایر کشورهای منطقه را نیز فراهم کرده است زیرا یک سیستم متمرکز برای دستیابی هر یک از کشورهای خلیج فارس به اطلاعات شهروندان سایر کشورها وجود دارد.
باید این سؤال را مطرح کرد: آیا این منطقی است که شمار کارکنان سفارت ایران در کویت به 3 هزار نفر رسیده است؟ پاسخ این سؤال بر روی میز کار شیخ ناصر است.
منبع: میدل ایست آنلاین- 25 آوریل
