یک تازه وارد، یک استاد تغییر قیافه، یک توبه کرده، یک نفرین شده، و یک آسیب دیده نقش هایی هستند که برای بخش بهترین بازیگر مرد انتخاب شده اند. روز ۲ مارس نام بهترین بازیگر از میان این ۵ بازیگر استثنایی مشخص خواهد شد. در این گزارش به سابقه آنها و آنچه به نفع یا ضررشان کار خواهد کرد پرداخته ایم.
۱-کریستین بیل، کلاهبرداری آمریکایی [کارگردان: دیوید او. راسل]
کریستین بیل در این فیلم در نقش “ایروینگ رازنفلد” بازی کرده. او نوعی از رؤیای آمریکایی را به تصویر کشیده و قبل از تشکیل گروه با ایمی آدامز، هر کاری می کند تا کلاه ضعیف ترها را بردارد. ایمی آدامز نیز در بخش بهترین بازیگر زن انتخاب شده است. این دو پس از برملا شدن فعالیت هایشان ازسوی اف بی آی و بخاطر اینکه به زندان نیفتند، مسؤول انجام عملیاتی می شوند که بتوانند شخصیت های سیاسی فاسد را گرفتار سازند.
کریستین بیل ۳۹ ساله در فیلم “کلاهبرداری آمریکایی” با کت و شلوار محبوب خود بسیار تغییر کرده که اصلاً شباهتی به کلاهبردار ندارد. او بخاطر این فیلم حتی بخشی از سر خود را تراشید و همچنین چاق شد تا شکم برآمده ای داشته باشد. بیل علی رغم اجرای فیزیکی اش یک امتیاز دیگر نیز دارد: آخرین همکاری او با او. راسل در فیلم “مشت زن” [که در آن فیلم نیز به لحاظ فیزیکی تغییراتی داشت] منجر به دریافت اسکار بهترین بازیگر مکمل در سال ۲۰۱۱ شد و تنها اسکاری است که به دست آورده.
جذابیت های کریستین بیل در “کلاهبرداری آمریکایی” می تواند در نظر اعضای آکادمی محدودیت هایی داشته باشد، زیرا او با بازی اش صحنه را در اختیار نگرفته، بلکه وارد مجموعه ای از بازیگران شده. رأی دهندگان ترجیح می دهند به بازیگری رأی دهند که از ابتدا تا انتهای فیلم صحنه را دراختیار داشته باشد. بُعد گروهی این فیلم می تواند درنهایت به ضرر کریستین بیل تمام شود.
۲- بروس درن، نبراسکا [کارگردان: الکساندر پین]
بروس درن در نقش وودی گرنت ظاهر شده. او در برابر دوربین کارگردان فیلم “فرزندان” به عنوان یک مرد سالخورده به ایفای نقش پرداخته که می خواهد جایزه یک مسابقه را به دست آورد. او پسرش را برای طی کردن این مسیر در غرب آمریکا متقاعد می کند.
بروس درن درواقع نامزد شگفتی آور مراسم نیست. او در ماه مه در جشنواره کن جایزه بهترین بازیگر مرد را برای همین نقش دریافت کرد. “ژان دوژاردن” و همچنین “کریستف والتس“، هر دو چند ماه پس از دریافت این جایزه توانستند اسکار را نیز به دست آورند. به هرحال بازی او در عین سادگی تحسین برانگیز است.
از نکات منفی برای بروس درن می توان گفت که او با داشتن ۷۷ سال سن اولین باری است که نامزد دریافت جایزه اسکار شده و شانس او به مانند “امانوئل ریوا” در فیلم “عشق” است که سال گذشته نیز در اسکار حاضر بود و درنهایت ناکام ماند. بازیگری که “جان وین” را در فیلم “گاوچرانان” [سال ۱۹۷۲] کشته است، در نزد عموم مردم چندان شناخته شده نیست و به علاوه سرشناسی نسبی اش را نیز مدیون نقش های منفی اش است.
۳- لئوناردو دی کاپریو، گرگ وال استریت [کارگردان: مارتین اسکورسیزی]
لئوناردو دی کاپریو نقش جردن بلفورت را در این فیلم ایفا کرده. دی کاپریو ۳ ساعت در نقش پسر طلایی سال های ۱۹۹۰ که در وال استریت بسیار عرف شده بود ظاهر شده. پیشرفت او که با موفقیت چشمگیر شرکت اش “استراتون اوک مونت” تقارن یافته، با ناکامی و شکست هایی مواجه می شود.
بازی کاپریو ۳۹ ساله همچنان به مانند گذشته است. او یک انرژی دیوانه کننده و غیرقابل کنترل را در جردن بلفورت تزریق کرده. او مورد علاقه عموم است و بازی اش در این فیلم، چه در میان منتقدان و چه تماشاگران، با استقبال بسیاری مواجه شد. او محبوب شماره یک تماشاگران است.
از نقاط ضعف لئو می توان به اینکه ۳ بار نامزد دریافت جایزه شده و هر بار ناکام مانده اشاره کرد. به علاوه استقبال پرتلاطم در زمان پخش این فیلم در آکادمی خیلی در روزنامه ها و مجلات مورد بحث قرار گرفت و شهرت دی کاپریو از این حیث که یک بازیگر غیرقابل کنترل شناخته می شود، شاید از موانع او در به دست آوردن این جایزه باشد.
۴- چوویتل اجیوفور، ۱۲ سال بردگی [کارگردان: استیو مک کوئین]
چوویتل اجیوفور در این فیلم در نقش سالومون نورتاپ بازی کرده. ۱۲ سال بردگی یک داستان واقعی است. سالومون نورتاپ مردی بود که آزاد متولد شد، ولی سپس ربوده شد و به عنوان یک برده مورد استفاده قرار گرفت. او از این داستان وحشتناک کتابی درست کرد که یکی از پرفروش ترین ها شد. سالومون نیز به نوبه خود به عنوان یکی از چهره های مبارز برای لغو برده داری شناخته می شود.
شخصیت سالومون نورتاپ در آمریکایی که کفاره گناهان خود را می دهد و با درد به گذشته تاریخی خود می نگرد، به اندازه کافی برای تأثیر گذاشتن بر رأی دهندگان قوی است. این بازیگر انگلیسی که تاکنون ده ها جایزه برای این نقش به دست آورده و بازی احساسی زیبایی را به نمایش گذاشته، مورد توجه منتقدان نیز قرار گرفته است.
از موانعی که در این رقابت پیش پای اجیوفور ۳۶ ساله است می توان به موضع گیری های محافظه کارانه آکادمی اشاره کرد. این مسأله می تواند پیروزی او را به خطر بیندازد [درست به مانند مورد دی کاپریو]. به علاوه، نقش آفرینی بازیگرانی همچون “مایکل فاسبندر” و “لوپیتا نیونگو” می تواند از تأثیرگذاری نقش او بکاهد.
۵- ماتیو مک کانهی، باشگاه خریداران دالاس [کارگردان: ژان مارک واله]
ماتیو مک کانهی در این فیلم در نقش ران وودروف به ایفای نقش پرداخته. داستان فیلم به سال ۱۹۸۵ بازمی گردد. ران وودروف یک کابوی است که فقط بخاطر ورزش رودئو [سوار شدن بر گاوهای وحشی]، الکل، سکس و مواد مخدر زندگی می کند. ولی او زمانی که متوجه می شود به بیماری ایدز مبتلا شده و تنها ۳۰ روز به پایان عمرش باقی مانده، به ناگهان رویه زندگی خود را تغییر می دهد. او سپس به درمان خود می پردازد و سازمان غذا و داروی ایالات متحده را به چالش می کشد. او هفت سال دیگر عمر می کند و جان بسیاری را نیز به کمک باشگاه خریداران دالاس نجات می دهد.
ماتیو مک کانهی ۴۴ ساله برای بازی در این نقش بیش از ۲۰ کیلوگرم از وزن خود را کم کرد. او که خود نیز به مانند شخصیت داستان اش اهل تگزاس است، یک نقش فیزیکی و درعین حال احساسی را به تصویر می کشد. او جایزه بهترین بازیگر فیلم درام را در گلدن گلوب از آن خود کرده.
او که در گذشته مانکن پلی بوی بوده و در پوسترها با عضلات برآمده شکم ظاهر شده، هنوز از تصویر سابق خود ناراحت است. شاید این تصویر بر نظر رأی دهندگان تأثیر بگذارد.
منبع: پیور پیپل
