تهران، همچنان پیشتاز

نویسنده

samanrasoulpour.jpg

‏‏ سامان رسول پور

در روزهای آغازین هفته ی گذشته پارلمان اروپا با صدور قطعنامه ای، نگرانی 27 دولت عضو این اتحادیه را ‏نسبت به “نقض حقوق بشر در ایران” اعلام کرد.‏

‏”محاکمه و بازداشت روزنامه نگاران و فعالان مدنی”، “توقیف مطبوعات”، “اعمال محدودیت برای گروههای ‏مذهبی همچون بهاییان” و در مجموع “فشار بر فعالان دانشجویی، کارگری و زنان”موضوع بندهای این قطع نامه ‏ی 5 صفحه ای بود. با این وجود مسئولین جمهوری اسلامی بدون توجه به این قطعنامه، در هفته گذشته بازداشتها ‏را گسترش دادند، احکام جدیدی صادر کردند و به احضار و دادگاهی فعالان همچنان ادامه دادند.‏

همزمان با انتشار این قطعنامه، و برغم حمایت صدها فعال حقوق بشری در داخل و خارج از کشوردر حمایت از ‏زندانیان سندیکایی، منصور اسانلو به 5 سال و ابراهیم مددی به 2 سال زندان محکوم شدند و محمود صالحی در ‏بهداری زندان سنندج بستری شد.‏

علی رضا آوایی رییس کل دادگستری استان تهران، که از سوی آیت الله شاهرودی مسئول بررسی ادعاهای ‏دانشجویان در مورد شکنجه و بدرفتاری با آنان بود، با “مناسب” خواندن مجموعا حکم 57 سال زندان برای ‏‏”مجید توکلی”، “احسان منصوری” و “احمد قصابان” خبر از آن داد که: “هیچ اثاری از شکنجه دانشجویان ‏مشاهده نشده و مدرکی در این خصوص وجود ندارد”.‏

رییس دادگستری در حالیکه شکنجه دانشجویان را انکار کرد و وعده های خود را بی جواب گذاشت که ایرانیان در ‏داخل و خارج کشور برای نشان دادن اعتراض خود به سرکوب دانشجویان، به شیوه های گوناگونی متوسل شدند. ‏در همین ارتباط 250 دانشجوی ایرانی در نامه ای به بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل از وی خواستند در امر ‏آزادی این سه دانشجوی دربند دخالت کند.‏

همزمان 1000 دانشجو در دانشگاه علامه تریبون آزاد به راه انداختند، بر بی گناهی دوستان دربندشان اصرار ‏کردند و خطاب به رییس جمهور گفتند: احمدی نژاد! هم کلاسی هایمان را آزاد کن.‏

در این میان مازیار سمیعی، آرمان صداقتی و بهنام سپهرمند که آمده بودند آزادی سه دوست دربندشان را بخواهند، ‏خود بازداشت شدند. ‏

در کردستان، بازداشت موقت یاسر گلی و روناک صفازاده تمدید شد و معاون دادستان سنندج در حالی که هنوز ‏مرگ مرموز “زهرا بنی عامری” در مرکز امر به معروف همدان بغض ها را پایان نداده، خطاب به مادر یاسر ‏گلی گفت: زندانی خودش را بکشد مسئول نیستیم! و عجیب تر اینکه چند روز پس ازاین سخنان، پدر یاسر گلی هم ‏بازداشت شد.‏

در ادامه سخت گیریها بر زندانیان، محمد صدیق کبودوند با وجود بیماری ریوی و پوستی حتی برای رفتن به ‏توالت هم باید نامه بنویسد و کتبا اجازه بگیرد و فرزاد کمانگرنیز همچنان ممنوع الملاقات است. ‏

عمادالدین باقی و سهراب رزاقی با آنکه همه به فعالیتهای مدنی شان ارج می نهند کماکان در زندان ماندندو هادی ‏قابل هم با سپردن وثیقه 50 میلیون تومانی از زندان آزاد شد.‏

با وجود افزایش اعدامها در ایران که صدای سازمانهای بین المللی را درآورده است، خالد حردانی، متهم ردیف ‏اول پرونده هواپیما ربایی که به اعدام محکوم شده بود، با مداخله آیت الله شاهرود از مرگ نجات یافت و مورد عفو ‏قرار گرفت.به همان میزان که عفو وی اقدامی مثبت بود، خطر قریب الوقوع اعدام “ماکوان مولود زاده” جوان 21 ‏ساله پاوه ای دل فعالان حقوق بشر را آب کرد. او که به لواط متهم شده، در هنگام دستگیری کمتر از 18 سال سن ‏داشته است.‏

از سوی دیگرزارا امجدیان، فعال حقوق زنان روز شنبه به اتهام اقدام علیه امنیت ملی دادگاهی شد و جهت رسیدگی ‏به همین اتهام جلوه جواهری، سوسن طهماسبی، سارا ایمانیان و رضوان مقدم در هفته های آینده دادگاهی می ‏شوند.‏

و در خاتمه “آزادی بیان در ایران” موضوع جلسه ای شد که با دعوت فدراسیون جهانی حقوق بشر و جامعه دفاع ‏از حقوق بشر در دانشگاه سوربن پاریس با حضور شیرین عبادی، نرگس محمدی و محمد علی دادخواه برگزار ‏شد. به همین بهانه، قریب 200 روزنامه نگار نامه ای امضا کردند و از نبود آزادی بیان در ایران انتقاد کردند و ‏خواهان تضمین حقوق صنفی خود شدند.‏