فریبا صراف
در حالی که خبرگزاری ایرنا ارگان رسمی دولت جمهوری اسلامی خبر داده بود که “به دنبال سه ماه اعتراض معلمان طرح استیضاح محمود فرشیدی با امضای 38 نماینده به هیات رئیسه مجلس ارائه شد” سید محمدرضا میرتاج‌الدینی نماینده تبریز دیروز اعلام کرد: “نظر فراکسیون اصولگرایان[جناح اکثریت] بر این است که با این استیضاح موافقت نکنند”.
بر اساس همین “نظر” بود که “استیضاح محمود فرشیدی وزیر آموزش و پرورش که بالاخره بعد از مدتی مطرح بودن در بین تعدادی از نمایندگان وارد فاز اجرایی شده و قرار بود روز چهارشنبه اعلام وصول شود” با ترفند جدید هیات رئیسه مجلس “اعلام وصول” نشد. در همین راستا “محمدحسن ابوترابی ـ نایب رییس مجلس ـ که ریاست جلسه علنی روز چهارشنبه مجلس را پس از حدادعادل بر عهده گرفت، در پایان جلسه و پس از اعلام وصول تعدادی از سئوالات نمایندگان” به بهانه “در پیش بودن تعطیلات ماهانه مجلس” گفت: “تعدادی از نمایندگان طرح استیضاح وزیر آموزش و پرورش را ارائه کرده بودند، اما با توجه به اینکه در آستانه تعطیلات ماهانه مجلس برای سرکشی به حوزه‌ها هستیم بنا شد در اعلام وصول این طرح هیأت رییسه به نحوی مدیریت کند که با تعطیلات مجلس تعارضی پیدا نکند”.
موضوعی که مورد تایید بخشی دیگر از نمایندگان مجلس هفتم اسلامی نبود و خشم آنان را برانگیخت. هوشنگ حمیدی، نماینده مردم سنندج در مجلس از این جمله بود که ضمن اعتراض به شیوه اداره مجلس، اظهار داشت: “متاسفانه این استیضاح دیروز اعلام وصول نشد و امروز نیز صحبت از اختلاف نظر برای اعلام وصول است؛ زیرا برخی امضاکنندگان قصد دارند تا این طرح با یک هفته تاخیر مطرح شود. “
داریوش قنبری، نماینده مردم ایلام در مجلس نیز گفت: “نمی‌دانم با چه کسانی صحبت شده که طرح را به تاخیر بیاندازند. اما آنچه مسلم است این است که امضاکنندگان و طراحان، پیگیر عملی شدن استیضاح هستند”.
سعید ابوطالب، نماینده تهران هم با تاکید بر اینکه “ما منتظر اعلام وصول طرح استیضاح وزیر آموزش و پرورش هستیم” گفت: “26 بند مشخص مکتوب در این طرح قرار دارد که روز گذشته تقدیم هیات رییسه شد… متن هم باید چاپ و در اختیار نمایندگان قرار گیرد. “
نماینده مردم سنندج در مجلس هم دیروز را “ آخرین روز اعلام وصول طرح استیضاح وزیر آموزش و پرورش دانست” و تاکید کرد: “ادامه این تاخیر موجب دامن‌زدن به ابهامات” می شود.
اما رئیس مجلس و اصولگرایان برکشیده که نگران “ابهامات” نبودند، عاقبت آب پاکی را بر سر طرفداران استیضاح ریختند و از طریق تاج الدینی، نماینده تبریز اعلام کردند: “نظر فراکسیون اصولگرایان بر این است که این استیضاح بیشتر جنبه سیاسی دارد و در حال حاضر به مصلحت نیست و مشکلات فرهنگیان را حل نمی‌کند؛ بلکه مشکلات آنان را پیچیده‌تر نیز می‌سازد زیرا تغییرات مدیریتی باعث ایجاد وقفه در کارهای اجرایی می‌شود”. آن هم در زمانی که “مجلس هفتم حامی فرهنگیان بوده و بیشترین مصوبه را در مورد فرهنگیان داشته است به گونه‌ای که اعتبارات این وزارتخانه را 2 برابر کرده است”.
بی جهت نبود که حداد عادل، رئیس مجلس با لبخندی در گوشه لب، خطاب به نمایندگان معترض گفت: “مطمئن باشید هم در این مورد و هم سایر موارد طبق آیین‌نامه به وظایف خود عمل می‌کنیم. “
آن هم “موردی” که به گفته نورالدین پیرموذن، نماینده اردبیل و سخنگوی فراکسیون اقلیت “حداقل واکنش نمایندگان ملت در پاسخ به فریاد گسترده فرهنگیان کشور” بود. به گفته او: “طرح استیضاح وزیر آموزش و پرورش نشان داد نمایندگان صدای معلمان را شنیده‌اند و فراکسیون اقلیت ضمن استقبال و تایید این حرکت و همراهی و همگامی با استیضاح‌کنندگان متذکر می‌شود که حضور مجلس پرسشگر و دولت پاسخگو دو بال رسیدن به توسعه‌یافتگی است. “
اما پایان داستان نشان داد که نبود “مجلس پرسشگر” و “دولت پاسخگو” چگونه می تواند “دو بال” برای نرسیدن به “توسه یافتگی” باشد.