از جهان هیچ نمانده ست مرا جز وطنم
خانه ویرانه و زخمی ست تنم
مام میهن همه جا زهر به کام
خصم ایران همه جا در پی دام
زتن گربه ما خون جاریست
گرگ حاکم ز پی خونخواریست
خاک ایران همه در توبره است
شیخ بی دردگرفتارخورست
….
این چند خط را خواننده ای برایم فرستاده و در پی آن پرسیده :یعنی کسی نیست که بشنود؟
در اندیشه این پرسش بودم که فیلم تولیدی رجانیوز، سایت وابسته به حکومت و نهادهای امنیتی اش را دیدم؛ گزارشی در پی اثبات “فاحشه” بودن زنان سینمای ایران و اینکه “سینما همین است!”
این فیلم به خودی خود، شفاف ترین عکس و “رجا”ترین تصویر از نظام مقدس جمهوری اسلامی است؛ نظامی که لازم نیست برای تصویر و تصور آن راه دور برویم، که “برادران” خود شاهد هر روزه اند. اما آنچه موجب نوشتن این مقال شد نه خود فیلم که تاکید به اصطلاح مجری برنامه برخاموش بودن موبایل های بازیگران سینمای ایران بود و تعجب وی از اینکه “در این روزهای حساس، مشترک مورد نظر در دسترس نمی باشد.”
برای رجا نیوزی ها البته که “روز حساس” روزیست که بازیگر جوانی، به گفته آنان برهنه شده و دین و ایمان آقایان بر باد داده باشد؛ آقایانی که بسیاری شان حاضرند جهانی را بدهند و دمی دم خور همین بازیگر جوان باشند.
“روز حساس” ایران برای ما مردمان اما روزیست که سال ها به درازا کشیده و طی آن مشترک حکومت در دسترس نبوده و نیست؛ روزهایی که به کلام این خواننده “ز تن گربه ما خون جاریست”؛ روزهایی که دست ها به ماشه آغاز جنگ نزدیک می شود، روزهایی که ارزش پول ملی ما به هیچ می رسد، روزهایی که مردمان ما ته مانده اندوخته هایشان را در صف های طویل به “پول خارجی” تبدیل می کنند، روزهایی که نفت و بانک و تولید و تجارت و صنعت و کشاورزی و…. ما به قعر تحریم فرو می رود، روزهایی که چهره آقای خامنه ای از دیدن فرزند یک دانشمند هسته ای ترور شده، “تغییر” کرده، روزهایی که کسانی از قماش رجا نیوزی ها برای رفتن به مجلس به خودزنی افتاده اند و….. اما مشترک حکومت ـ گردانندگان حکومت اسلامی ـ در دسترس نمی باشد. موبایل حکومت خاموش است؛ حکومت گران در دسترس نمی باشند، که اگر در دسترس بودند، آقای خامنه ای از “انتخابات پرشکوه” سخن نمی گفت، احمدی نژادش از بی اثری تحریم، سردارانش از اینکه “تحریم ایران شرایط اقتصاد اروپا را وخیم تر می کند”، وزیر اطلاعات حکومت از “۱۵ برنامه استکبار برای ضربه زدن به انتخابات” سخن نمی راندند. کارشناس حکومت نمی گفت “دستان غرب به زودی بالا می رود”، وزیر صنعت جمهوری اسلامی ارز نداشته اش را وقف تامین نیاز “وارد کنندگان رسمی” نمی کرد، معاون فرهنگی سپاه خبر از آن نمی داد که “آمریکا و اروپا قدرت نفوذ استراتژی ایران اسلامی را دریافته اند”، ….
آری؛ سربازان گمنام امام زمان در رجانیوز! با خاموش بودن موبایل فلان بازیگر سینمای ایران ـ که اتفاقا تعدادی از آنان دست پخت همین نظام مقدس هستند ـ ایران بر باد نمی رود، خاموش بودن موبایل حکومت است که فاجعه آفریده و می آفریند. در دسترس نبودن فلان بازیگری که “مشایی”های شما آنان را به “خانه خدا” برده اند، خانه ما را بر باد نمی دهد، دور از دسترس بودن سران شما اما زمینه ساز به توبره کشیده شدن خاک میهن ماست.
متوجه می شوید؟ قطعا نه. چرا که حکومت جمهوری اسلامی و کارگزارانش، مدت هاست مشترکانی خارج از دسترس اند؛ مشترکانی که سر در برف فرو برده و به جای پاسخگویی به پرسش های روبه فزونی مردمان، راه چاره را در خودگویی و خود خندی یافته اند.
آقایان! اما یادتان باشد مردمان ایران، مشترکانی همیشه حاضرند که هر روز، به شیوه و زبانی، به وضعیت موجود پاسخ می دهند. یک روز در اعتراض به تقلب حکومت در انتخابات به خیابان می ریزند و سبز می شوند، یک روز هم در صف خرید دلار و سکه می ایستند و پیچ و مهره حکومت را باز می کنند.
پس به پرسش آن خواننده بر می گردم و می گویم: مردمان می شنوند؛ مشترکی به نام حکومت اما مدت هاست که “در دسترس نمی باشد.”