بهمن ماه می رسد با جهانی که در زمستان ۹۳ دو پاره شده است: آزادی که شارلی نماد آن است، پرچم زندگی بر می افرازد و حتی تروریست ها را می بخشد؛ و ضد آزادی که نام های گوناگون دارد و زیر لوای دفاع از “تقدس” پیامبر هم نفرت و انتقام و مرگ را تبلیغ می کند.
“نظام مقدس” که دراین میان به نعل وبه میخ می زند، سرانجام تاب پوسته دروغین میانه روی را نمی آورد وپرده ازاندیشه بنیادین خویش می گیرد. آیت اله سید علی خامنه ای که الگو و قهرمانش تروریست شناخته ای بنام مجتبی نواب صفوی است، در سخنانی “تئوریک” و سراسر مستند به آیات، ابتدا “کثرت گرایی” دینی را ردمی کند.سپس به صراحت تمام می گوید: “رحمت و رأفت پیامبر برای مومنان (مسلمانان) است، نه غیر مسلمانان. پیروان پیامبر کسانی هستند که با کفار به شدت برخورد می‌کنند. پس شما هم باید همین گونه باشید.”
مجید محمدی این دیدگاه “مقام معظم” را تحت عنوان” سختگیری بر کفار بجای محکومیت تروریسم” می کاود.
“دانشجویان بسیجی” که فقط خواجه حافظ نمی داند از کدام “بیت” خط و ربط و مایه می گیرند، به خیابان می آیند و تحت حمایت کامل نیروی انتظامی، درمقابل سفارت فرانسه دست به راه پیمایی می زنند و خواستار تعطیلی این سفارتخانه می شوند.
خبرگزاری رویترز می نویسد: “این افراد که معمولا در تظاهرات دولتی دیده می شوند، در خیابان نوفل لوشاتو تهران شعارهای «مرگ بر فرانسه، مرگ بر اسرائیل و‌فرانسه، فرانسه ننگت باد، لا اله الله محمد رسول‌الله، مرگ بر فرانسه و صهیونیسم» سر دادند.”
احمد توکلی نماینده اصولگرای مجلس شورای اسلامی که از جمله سخنرانان این تجمع است حرف دل “ نظام مقدس” را می زند: “حمله به این روزنامه ( شارلی) بدکاره به نظر ساختگی است و توسط نیروهای جاسوسی موساد و سیا انجام شده است”.
طبق معمول همه راهها به موسادو سیا می رسد. سرتیپ محمد علی الله‌دادی، فرمانده سپاه پاسداران الغدیر استان یزد همراه جهاد مغنیه در حمله هلیکوپتر های اسرائیلی کشته می شود. عکس های جهاد مغنیه - فرزند عماد مغنیه که چند سال قبل در سوریه ترور شد-همراه با فرزند آیت اله خامنه ای و قاسم سلیمانی منتشر می شود. اسرائیل رسما اعلام می کند که از همراهی فرمانده ارشد سپاه بانیروهای حزب اله لبنان خبر نداشته است. محمد علی جعفری، فرمانده سپاه، اسرائیل را به فرود «صاعقه‌های ویرانگر» تهدید می کند و”فروپاشی” آن را نوید می دهد.
رد فتنه ۸۸ هم در اسرائیل پیدامی شود و تا گوگوش و سروش هم می رسد.محمود نبویان، عضو جبهه پایداری در مراسم گرامیداشت نواب صفوی، خودش می پرسد و خودش جواب می دهد: “در سال ۸۸ فتنه چه کسی پشت سر فتنه‌گران بود؟ کشورهای آمریکا، اسرائیل، انگلیس، فرانسه و همه بودند.همان جمله معروف که از سروش تا گوگوش همه از آن‌ها دفاع کردند.من خانه محل حصر را دیده ام.ای کاش ما آنجا بودیم، کبابش به جاست، استخرش به جاست، همه چیز به جاست و بهترین پزشکان از او( موسوی) مراقبت می کنند”.
دی ماه که “شاه رفت” تمام می شود و بهمنی که “امام آمد” می رسد و آمار تازه ای- مشت نمونه خروار- بر حاصل این رفت و آمد پر تو می افکند.معاون حقوقی رئیس قوه‌ی مجریه می گوید: “در حال حاضر ۱۰ میلیون پرونده در محاکم قضایی، ۵.۳ میلیون پرونده در شورای حل اختلاف و ۵. ۵ میلیون پرونده در محاکم دادگستری وجود دارد که اگر هر خانواده ۴ عضو داشته باشد، این مساله نشان از درگیری ۴۰ میلیون نفر با مسائل حقوقی و قضایی دارد”.
بزبان ساده: مجموع پرونده‌هایی که معاون حقوقی ذکر می کند ۱۹ میلیون است. اگر در هر پرونده به طور متوسط دو نفر درگیر باشند، حدود ۳۸ میلیون نفر با محاکم سروکار دارند ؛ یعنی در ایران یک پرونده‌ی باز برای هر دو نفر یا دو پرونده به ازای هر خانواده.
معاون رییس جمهوری و رییس سازمان حفاظت محیط زیست خبر می دهد: “تا سال ۲۰۵۰ خشکسالی و کاهش نزولات جوی در ایران ۱۱ برابر شرایط فعلی می شود.”
قیمت نفت باز هم سقوط می کند. ورود قیمت نفت به کانال ۴۰ دلاری، اصطلاح “فروپاشی نفتی” را بر زبانها می اندازد. روزنامه نگاری با هراس تمام می نویسد: “طلای سیاه بر خاک سیاه نشسته است”.
گزارش نشریه اکونومیست حاکی است: “اقتصاد ایران به تزریق درآمد نفتی حاصل از ۲/۲ میلیون بشکه نفت با بهایی که مدت‌ها بیش از صد دلار ماند، عادت کرده بود. سفره بزرگی برای مصرف این در آمد پهن شد که یک شاخص آن وجود ۷/۳ میلیون کارمند حاکمیت و ۲ میلیون بازنشسته مستمری بگیرست. حالا تحریم حجم نفت صادراتی را نصف کرده و تحولات اخیر بازار بهای هر بشکه را نیز بازهم کمتر از نصف کرده است. برآوردهای اولیه نشان می‌دهد که کاهش ناگهانی قیمت نفت به میزان ۱۱ درصد از کل حجم بودجه دولت کاسته است”.
مذاکرات اتمی همچنان دور از چشم مردم و نظارت مطبوعات ادامه دارد. محمد جواد ظریف از توافق جامع تا ۲۲ بهمن ـ یعنی ۲۰ روز دیگر- خبر می دهد. سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، ازاحتمال توافق تا اواخر ژوئن- حدود ۵ ماه دیگر- سخن می راند.
خانم ها! آقایان!
تاریخ پاسخ خواهد داد که براستی “بد کاره” کیست. آنان که برای آزادی ایستاده جان دادند و یا کسانی که آزادی را تیر باران و میهن ما را ویران کردند.
در این شب زمستانی فریاد “حیلت رها کن” محمد رضا شجریان به گوش می آید با آواز و تنبک همایون شجریان و، تار حسین علیزاده و کمانچه کیهان کلهر.
