عبدالله مومنی که اواخر اسفندماه گذشته با تودیع وثیقه 800 میلیون تومانی به مرخصی آمده بود پیش از پایان مهلت قانونی مرخصی به زندان بازگردانده شد. عبدالله مومنی دیروز در حالی دوباره به زندان رفت که طی زمان کوتاه آزادی اش به شدت تحت فشار دستگاه امنیتی بود، چنانچه فاطمه آدینه وند، همسر او روز گذشته اعلام کرد: “هر هفته خواستهای داشتند و عبدالله نمیتوانست خواسته آنها را برآورده کند”.همزمان سایت کلمه،با انتشار گزارشی از وضعیت زندانیان،از انواع فشارها برآنان و نحوه بازجویی از آنان پرده برداشت.
مومنی،سخنگوی سازمان ادوار تحکیم وحدت، که ریاست “ستاد شهروند آزاد”، ستاد حامیان کروبی در انتخابات ریاست جمهوری را بر عهده داشت،روز سی خرداد، در دور اول بازداشت فله ای فعالان سیاسی، مطبوعاتی و مدنی بازداشت شده بود. او که در دادگاه به شش سال حبس تعزیری و دو سال حبس تعلیقی محکوم شده بود، 16 اسفند ماه به مرخصی آمد.
در همین زمینه سایت کلمه گزارش داد که عبدالله مومنی، در دوره مرخصی بارها به واحد پیگیری وزارت اطلاعات فراخوانده شده بود. در تمام این جلسات از او می خواستند که با آنها همکاری کند ، علیه تحکیم وحدت و جنبش دانشجویی و کروبی و موسوی سخنرانی کند . ماموران حتی از او خواسته بودند در جلسات دانشجویی که خودشان قرار بود ترتیب دهند،حضور پیدا کند و مواضع دیکته شده آنها را به عنوان مواضع خودش بیان کند. قرار بود این جلسات در شهرهای مختلف ایران برگزار شود . آنها علنا آزادی سخنگوی سازمان ادوار تحکیم وحدت را منوط به این اقدامات کرده بودند.
براساس این گزارش، عبداالله مومنی ضمن مخالفت با این خواسته بازجوها ، در پاسخ به آنها گفته بود این اقدام شما برای فشار آوردن بر من جواب لازم را نخواهد داد. اگر من چنین اقداماتی انجام دهم مردم می گویند فشارهای زیادی بر زندانیان آزاد شده وجود دارد که آنها را وادار به مصاحبه های فرمایشی کرده است . عبداالله مومنی گفته بود این باور نه برای وزارت اطلاعات خوب است و نه برای نظام جمهوری اسلامی . اما ماموران وزارت اطلاعات در جواب با تندی و فحاشی به او گفته بودند : این ها برای ما مهم نیست . مهم این است که تورا بشکنیم و خودت و تحکیم وحدت را با تندترین شیوه ممکن نابود کنی .
همزمان همسر عبدالله مومنی خبر داد که مرخصی این فعال دانشجویی را چند روز به چند روز تمدید میکردند و یک بار هم ۱۶ روز تمدید کردند، اما هربار خواسته ای داشتند و آقای مومنی نمی توانست خواسته های آنها را برآورده کند.
وی با بیان اینکه انتظار بازگرداندن همسرش به زندان را نداشت به رادیو زمانه گفت: “ این آقایان زنگ میزنند و میگویند نگذار آقای موسوی به خانهات بیاید. من که اولاً اصلاً به خودم اجازه نمیدهم به کسی بگویم به خانهام نیاید و دوم اینکه آقای موسوی به نظر من افتخار هر ایرانی است”.
به گفته خانم آدینه وند “ قرار بود آقای مومنی چهارشنبه به دادگاه برود که صحبت کنند، به نتیجهای برسند و مرخصیاش را تمدید کنند. اما متاسفانه نگذاشتند چهارشنبه برسد و سه شنبه صبح، ساعت 9 او را خواستند و او نیز ساعت یازده رفت و بعد زنگ زد و گفت در اوین است”.
همسر عبدالله مومنی از انتقال همسرش به بند 309 زندان اوین خبر داده و با بیان اینکه “عبدالله آخر آزاد می شود” افزوده است: چه الان که در زندان کوچکتر اوین است و چه وقتی در زندان بزرگتر، زیاد تفاوتی نداشت. زندان اوین کوچکتر است، اینجا بزرگتر است اما در اصل زندان است.
شکنجه ها و فشارهای مضاعف
کلمه در گزارشی از نحوه بازجویی ها و فشارهای دستگاه امنیتی و بازجویان فعالان سیاسی، مطبوعاتی و مدنی در زندان و همچنین بیرون از زندان خبر داده و نوشته است: “ بازجوی عبدالله مومنی و تعداد دیگری از زندانیان فردی است که خود را «سید» معرفی می کند. او با افتخار خود را «تهرانی ساواک » رژیم شاه لقب داده است. او در تمام مراحل بازجویی اش از انواع کتک ها و فحاشی ها استفاده می کند. شکنجه هایی که او به زندانیان وارد کرده بارها مورد اعتراض مسئولان زندان ۲۰۹ وزارت اطلاعات قرار گرفته و حتی نگهبانان از زندانیان خواسته اند اجازه ندهند او چنین رفتاری با آنها داشته باشد . برخی از بازجوها برای به حرف آوردن زندانیان آنها را تهدید می کنند که سید را به سراغ آنها می فرستند .
براساس این گزارش، او گفته من باید عبدالله مومنی را بشکنم و تا این کار را نکنم او را رها نخواهم کرد . «سید» بازجوی پرونده مسعود باستانی نیز هست. او بارها به زندانیان می گفت: من می توانم شما را برای همیشه در اینجا نگه دارم . می توانم از قاضی بخواهم سالها برایتان حکم زندان بزنند . نمی گذارم به این زودی ها دادگاه شما تشکیل شود و…
این گزارش می افزاید: بررسی تجربه زندانیانی که در بند وزارت اطلاعات کنونی در زندان بوده اند ، نشان می دهد که بازجوها و ماموران که خود را کارشناس پرونده افراد معرفی می کنند، سرنوشت نهایی زندانیان را در دست دارند . آنها در بسیاری از اوقات حتی بر بازپرس های قوه قضائیه ودادگاه و همچنین قاضی ها مسلط هستند.
از معروف ترین این بازپرس ها و قاضی ها، حیدری فر و سبحانی بازپرس های شعبه های امنیت دادگاه انقلاب هستند . این دو هم اینک از سمت های خود کنار گذاشته شده اند . زندانیان به خوبی به یاد دارند که در حضور حیدری فر، بازجوها و بخصوص فردی که خود را «سید» می نامید زندانیان را کتک می زدند و شکنجه می کردند. این بازپرس نه تنها در این باره مخالفتی نمی کرد ، بلکه با آنها همراهی هم نشان می داد .این موارد نشان می دهد که روال و سازوکار قانونی برای رسیدگی به پرونده زندانیان وجود ندارد. سرنوشت زندانیان سیاسی در دست افرادی کم دانش و بی تجربه که دارای مشکلات فراوانی هستند، قرار دارد.
هم اکنون انواع فشارها و رفتارهای غیر قانونی با زندانیانی که ظاهرا در اختیار سازمان زندان ها هستند و در بند ۳۵۰ نگه داری می شوند ، اعمال می شود. این بند در ضلع شمالی بند ۲۰۹ زندان اوین قرار دارد و هرگاه که بازجویان وزارت اطلاعات بخواهند، بر خلاف قانون، زندانیان را به ۲۰۹ منتقل، از انها بازجویی کرده و یا اینکه آنها را در زندان انفرادی نگه می دارند، بدون اینکه پرونده جدیدی برای آنها گشوده و یا تفهیم اتهام تازه ای به آنها ابلاغ شود . این برخورد پیش از این با عبدالله مومنی و برخی دیگر از زندانیان صورت گرفته بود . عبدالله مومنی که تا سه ماه پیش در اختیار سازمان زندان ها قرار داشت به همراه تعدادی دیگر از زندانیان به ۲۰۹ منتقل شد و آنجا مورد شکنجه قرار گرفت . هم اکنون بسیاری از زندانی های سیاسی که برای نوروز به مرخصی آمده اند برای انجام مصاحبه های فرمایشی تحت فشار هستند و به آنها گفته می شود در غیر این صورت،به زندان بازگردانده خواهند شد.
