در فضای غبارآلود ناشی از چالش ها و جدال های سیاسی لازم است گاهی توقف کنیم و اصول و قواعدی را به یاد خود و دیگران بیاوریم.
هیجان ناشی از رقابت های سیاسی این ظرفیت را دارد که موجب از یاد رفتن انگیزه ها و اهدافی گردد که اولویت اصلی مان است و به خاطر آن ها تلا شهای زیادی شده است. تجربه بشر به ما نشان داده است که “مردمسالاری”کم ضررترین روش اداره امور عمومی است. طرفداران مردمسالاری در کشور ما باور دارند که این روش نه تنها می تواند زمینه را برای تحقق حقوق مردم فراهم سازد بلکه بهترین روش برای تامین “امنیت ملی” “منافع ملی” ما نیز هست. از نظر طرفداران مردمسالاری در کشور ما تحقق کامل آن در واقع مستلزم دستیابی به بالاترین میزان امنیت ملی و
منافع ملی نیز هست. یعنی هدف قرار دادن “مردمسالاری” به طور صنعتی هدف قرار دادن دستیابی به تامین و حفظ “امنیت ملی” و “منافع ملی” محسوب می شود. اگر با این ادعا موافق باشیم با توجه به “ضرورت تناسب میان هدف و وسیله” نمی توانیم از روشی برای دستیابی به مردمسالاری دفاع کنیم که مستلزم نقض امنیت ملی و پایمال شدن منافع ملی باشد.
از این رو یکی از معیارهای ما در انتخاب روش دستیابی به مردمسالاری تناسب آن با امنیت ملی ماست. سوءاستفاده از عنوان امنیت ملی برای محدود کردن آزاد ی های قانونی و حقوق قانونی مردم نباید باعث شود که ما نسبت به این معیار بی تفاوت شده و آ نرا از فهرست ملاحظات خود حذف کنیم. تا زمانی که بازیگران اصلی عرصه بین المللی حکومت های مبتنی بر ملت - حکومت های ملی هستند و رقابت و ستیز میان این بازیگران واقعی و معنادار است، مفاهیمی چون امنیت ملی و منافع ملی بایستی جایگاهی ویژه در ملاحظات سیاسی داشته باشند. تهدید به اقدام نظامی علیه یک
کشور مصداق بارز تهدید امنیت ملی آن کشور است. هیچ نیروی طرفدار مردمسالاری نمی تواند تهدیدبه نقض امنیت ملی کشورش رابه عنوان راهی برای تحقق مردمسالاری بپذیرد. به ویژه هنگام یکه سردمدار تهدید امنیت ملی کشور، حکومتی چون حکومت غیرمشروع اسرائیل باشد.
مطابق معیارهای جهانی حکومت اسرائیل، حکومتی است اشغالگر و متجاوز که در سرکوب شهروندان سرزمین های اشغالی خود از هیچ جنایتی فروگذار نمی کند. لازم نیست ما ناسیونالیست یا طرفدار نظریه امپریالیسم باشیم تا تهدید کشوری غیرمشروع چون اسرائیل و البته حامی اش آمریکا را علیه امنیت ملی خویش محکوم کنیم. طرفداری از مردمسالاری برای مخالفت ق درتمند با تهدید امنیت ملی کشور توسط قدر تهای خارجی کافی است.
درست است که عمر “ناسیونالیسم رمانتیک” تمام شده است و نه عقل و نه تجربه بشری آ نرا تایید نمی کنند، ا ما هنوز می توان “میهن دوست مردمسالار” بود.
جمعبندی تجربه کشورهای مختلف نشان می دهد که مردمسالاری همراه با توسعه مشارکتی و برابری طلب بهترین راه برای تامین و حفظ امنیت ملی در بلندمدت است. اما در کوتاه مدت نباید از وظایف عاجل خود غافل شد. در شرایط کنونی ضمن آنکه باید به رفتارها و گفتارهای تنش زای برخی مسئولین انتقاد کنیم، باید به طوریکپارچه و متحد بی پایه بودن بهانه های قدرتهای خارجی را نیز گوشزد کرده وبا زمینه های تهدید امنیت ملی کشور مقابل کنیم. مبادا کینه ها ما را از وظایف اخلاقی و ملی خود غافل کند.
منبع: آرمان، 25 آذر