امام جمعه اصفهان همین که دهان باز می کند، و دانش وسیع خود را پیرامون حقوق زن با مردم در میان می گذارد، مرغ پخته هم می خندد. ایشان که راز شهرت را در تعیین حدود حقوق زنان در زندگی، کشف کرده، اخیرا باری دیگر در نهایت جهل نسبت به کشوری که در آن کاره ای شده، اظهار فضل کرده و گفته است:
حق زن این نیست که کار کند. فعالیت زنان در مغازهها، ادارات و شرکتها باید ممنوع باشد و درست نیست که زن شاغل باشد و مرد بیکار: “مرد تحقیر میشود وقتی که بخواهد از همسر خود پول بگیرد در حالی که زنان از این که شوهرشان از آن ها حمایت مالی میکنند، لذت میبرند.”
به گزارش انتخاب، سیدیوسف طباطبایینژاد با انتقاد از تحصیل دختران در رشتههای مهندسی معدن افزوده: “معدن جای مناسبی برای کار بانوان نیست و حضور دختران در این رشتهها برخلاف اسلام است.”
وی گفته است: “معنی این که از دختران ما عکس منتشر میشود که راننده تریلی و کامیون هستند، این است که هنوز ته دل ما امریکایی است و هنوز مسلمان واقعی نشدهایم.”
امام جمعه اصفهان با اشاره به سخنان رییسجمهور مبنی بر این که حق زنان درست ادا نشده ، گفته: “حق زن این نیست که کار کند بلکه حکومت اسلامی باید منافع مالی مردان را تأمین کند تا آن ها بتوانند به زنان خدمت کنند.”
این فرمایشات پاسخی ندارد جز این که همه یک صدا بگوئیم: حاجی کجای کاری؟
حاجی، گویا یک وقتی زن بوده که با یقین می گوید: “زنان از این که شوهرشان از آن ها حمایت مالی می کنند، لذت می برند.” به علاوه حاجی انگار در عالم هپروت است و پیش از ادای خطبه حسابی نشئه می شود. گویا اصلا خبر ندارد به تازگی یک مقام قوه قضائیه که البته مثل سایر مقامات این قوه از طیف فکری حضرت شان است، پرده ها را پاره کرده و از ویژگی های آرمانشهری که قرار بود با حکومت دینی ساخته بشود، خبر داده است. قنبرنژاد نماینده راهبردی قوه قضائیه در نخستین جلسه کمیته پیشگیری از خشونت که در مجموعه معاونت اجتماعی پیشگیری از جرم قوه قضائیه است گفته:
“از سال ۱۳۸۹ تجاوز به عنف یک افزایش ناگهانی ۲۰۰ تا ۳۰۰ موردی داشته و همان رقم تقریبا ثابت است.”
خب، حاج آقا، اگر در حال عادی خطبه بخوانید، حتما به این مدینه فاضله که دست ساز شما و صنف تان است، جور دیگری نگاه می کنید. اگر گرفتار آلزایمر نشده باشید، بی تردید از انبوه کودکانی که در آغاز سال تحصیلی در مدارس نام نویسی نشده اند، خبر می گیرید. یک وقتی که هشیار هستید آمارهای محرمانه را از مقامات بخواهید و بخوانید، و ببینید که این آمار را بین ۵ تا ۷ میلیون اعلام می کنند. اگر این کودکان نگون بخت، از پدران شاغل و سالم بهره ای داشتند و این پدرها در “حکومت اسلامی” ۳۷ ساله شما بیکار نشده بودند، یا اگر همکاران شما، مواد مخدر را مثل نقل و نبات در جامعه پخش نمی کردند، تعداد کودکان خیابانی و کودکان کار چنین انبوه نمی شد. اصلا حضرتعالی می فهمید چه می گوئید و با که می گوئید؟ البته مردم برای گفته های شما تره هم خرد نمی کنند و پاسخ تان را در کارخانه های “جوک سازی” می دهند. از خدا پنهان نیست، از شما هم پنهان نباشد که امثال من به علت توجه به فرمایشات شما و امثال شما از درون و بیرون ایران سرزنش می شویم. به ما می گویند: حیف تان نیست که برای شنیدن حرفهای بی سر و ته، وقت تلف می کنید؟ ولی ما ادامه می دهیم و هرچند ایرانیان درون کشور، شماها را مثل گوشت در کارخانه های جوک سازی چرخ کرده اند، ما جدی تان می گیریم. شما دشمن واقعی آن کشور و ساکنانش هستید و نمی شود نادیده و ناشنیده رهاتان کرد.
حاجی، آمار اشتغال زنان از سال 1356 که یک سال بعد از آن، ایران را مثل یک تکه جواهر بلند کردید، هنوز تکان نخورده. بسیار نازل است. بیکاری زنان به درجه ای رسیده که فحشا بیداد می کند. اگر آنها شوهری داشتند که شاغل بود و معتاد هم نبود و نفقه هم می داد که نمی رفتند دنبال فحشا. راستش را بگویم گاهی فکر می کنم اگر شماها یک جو ایمان داشتید و از غیرت مردانه و اسلامی که از آن دم می زنید، بهره ای برده بودید، تا کنون دسته جمعی خودتان را کشته بودید. از خجالت این همه فساد که با خود آوردید و تازه چیزی هم طلبکار مردمی هستید که از یک طرف دکل نفت شان را می دزدید، از طرف دیگر می روید دست دزدان بدبخت را قطع می کنید.
اصلا آن قدر از اخبار اجتماعی آن جامعه خبر دارید که در باره اش دستور صادر می کنید؟
حاجی کجای کاری؟ به نظر می رسد، از آمار بالای خودکشی زنان در ایلام و کرمانشاه و کردستان، بکلی بی خبری. به نظر می رسد از آمار “فاحشه سازی” در خطه خراسان که با واسطگی جمعی از دوستان میسر شده و در پوشش سفرهای “زیارتی” برای مردان پولدار منطقه تدارک دیده می شود، بی خبری. همین طوری چشمت را می بندی و دهانت را باز می کنی و می گوئی: مرد باید نفقه بدهد. زن هم حق کار کردن ندارد!
حاجی، اول از همه بگو ببینیم مرد بیکار به فرض هم که بخواهد نفقه بدهد، از کجا باید نفقه را تامین کند؟ اگر همین تعداد زنانی که خودشان را به آب و آتش می زنند، تاکسی می رانند، به قول شما کامیون می رانند، در رستوران ها خدمت می کنند، در فروشگاهها فروشندگی می کنند، در کارگاههای بسته بندی و کارخانه ها کسب درآمد می کنند، حسب فرمایش حضرتعالی بیکار بشوند، شما به آرزوی در دل نهفته تان می رسید؟ این که آنها هم هدایت بشوند به سوی فحشا یا خودکشی و فرزندان شان بشوند کودکان خیابانی و کودکان کار، شما را راضی می کند؟
حاجی، کجای کاری؟ هیچ فکر کرده ای پول هنگفتی که بابت ترویج این منکرات وصول می کنی، حتا بر پایه اسلامگرائی ادعائی خودت، پول حرام است. چرا باید از درآمد ملی به کسانی پول هنگفت بدهند که جامعه را به سمت و سوی انحراف هدایت می کنند؟ حاجی، محتاج امر به معروف و نهی از منکری. من به موجب اصل هشتم قانون اساسی خودتان، حق دارم به شما بگویم که از تکرار سخنانی که موج اسید پاشی به زنان راه می اندازد، زمینه ساز بدبختی کودکانی است که حق ندارند از وجود پربرکت و زحمتکش مادران توانمندی برخوردار باشند، تب تجاوز به عنف، زن کشی ، خشونت علیه زنان را در جامعه بالا می برد، پرهیز کنید. معروف را ترویج کنید. معروف این هاست:
“زن و مرد حق دارند در بازار کار حضور داشته باشند و فرزندان خود را سرپرستی کنند. در مدت ۳۷ سال حکومت اسلامی، برای مردان فرصت های شغلی لازم ایجاد نشده و انبوهی از آنها نمی توانند نفقه بپردازند. بنابراین حکم بر پرداخت نفقه منتفی است و زنان حق دارند فرصت های شغلی برابر با مردان داشته باشند و البته تکلیف دارند در تامین رفاه و هزینه خانواده مشارکت مساوی داشته باشند.”
حاجی، بد جوری وقتی به حوزه حقوق زن پا می گذاری، از خود بی خود می شوی. در تمام جنایات و خشونت های علیه زنان و در تمام آسیب های اجتماعی که رو به افزایش است، اگر نگویم شریک جرمی، آمر یا معاون که هستی! این بار سر نماز به خودت دعا کن. از خداوند با تضرع بخواه گناهانت را ببخشد. حاجی توبه کن. محتاج دعائی.