آقای احمدی نژاد و دولت و حامیانش از اینکه اقدامات خود را با واژه «ترین» به جامعه معرفی کنند، لذت می برند. اما از این ترین ها که بعضاً هم درست است چه خیری به ملت رسیده است، و بیان آنهایی که غیرواقع و نادرست بوده اند چه بر سر مردم آورده است؟ این یک واقعیت است که احمدی نژاد قدرتمندترین رئیس جمهور ایران بوده است زیرا 1- دولت او بیشترین درآمد نفت و گاز یعنی بالاترین قدرت مالی را داشته است.
2- دولت او از گسترده ترین حمایت قوای سه گانه و ارگان ها و نهادهای لشگری و کشوری مراکز فرهنگی، تبلیغاتی و مذهبی و… برخوردار بوده است.
3- رسانه ملی و دیگر رسانه هایی که از بودجه عمومی تغذیه می کنند دربست در حمایت و تبلیغ دولت آقای احمدی نژاد بوده و هستند.
4- هر رسانه، انجمن - نهاد مدنی و حتی شخصیت های حقیقی و حقوقی مثل رسانه های مستقل و فرهنگیان، دانشگاهیان و دانشجویان که نقد قدرت و اطلاع رسانی درست جزء وظایف ذاتی آنها است اگر درصدد نقد دولت و بیان واقعیت ها و انحرافات آنها برآیند با برخورد شدید و … مواجه می شوند و حتی سایت های اینترنتی هم مسدود و محدود می شوند.
5- در ادارات و ارگان های دولتی حق همیشه با حامیان احمدی نژاد است حتی در دولت همراهان رئیس جمهور یعنی وزرا و مدیران ارشد اقتصادی و سیاسی به محض اعتراض به انحرافات و خاصه خرجی های دولت و رانت های وابسته بلافاصله از دولت اخراج می شوند.
6- در حالی شعار ساده زیستی و مستضعف گرایی و مبارزه با مفاسد اقتصادی می دهد که یکی از پولدارترین ها را به عنوان وزیر به ریاست انتخابات کل کشور می گمارد.
اما با این همه قدرت و ثروت چه گلی به سینه ملت و کشور زده است؟ با وجود درآمد 300 میلیاردی چهارساله نفت و گاز که بیشتر از مجموعه درآمد 16ساله مدیریت دولت های هاشمی و خاتمی بوده است نه تنها رفاه و آسایش مردم را با وعده آوردن نفت سر سفره آنها تامین نکرده است که با گرانی اقلام مورد نیاز زندگی مردم و تورم 5⁄2 برابری از گذشته و توقف فعالیت بسیاری از کارخانه ها و مراکز تولیدی صنعتی و تقلیل اقلام اصلی صادراتی و واردات بی رویه کالاهای اساسی مثل شکر و برنج و چای و گندم و پوشاک و… به خصوص با مدیریت ناکارآمد و سلیقه یی دولتی که با انحلال مراکز اصلی حساب و کتاب و برنامه ریزی اقتصادی و اخلال در سیستم اجرایی با بی برنامه ترین روش محاسباتی - بالاترین رقم بیکاری و بیشترین ناهنجاری های اجتماعی از قبیل اعتیاد، بزه، ناامنی های شغلی و رکود و توقف سرمایه گذاری ها - زمینه تشکیل بیشترین پرونده های قضایی را فراهم آورده است.
از بعد بین المللی و سیاست خارجی عملکرد دستگاه متولی سیاست خارجی و موضع گیری های سلیقه یی آقای احمدی نژاد موجب شده است دوستان ما از فقیرترین و کم اثرترین کشورها در مجامع بین المللی باشند.
کاش به جای آمارسازی ها و اصرار بر بذل و بخشش های صدقه یی و نمایشی بی حساب و کتاب با این همه درآمد نفتی به برنامه ریزی برای توسعه پایدار و سرمایه گذاری های اشتغال زا در جهت خودکفایی و استقلال اقتصادی کشور می پرداختند.
به راستی اگر هدف آقای احمدی نژاد از انتخاب مجدد خود برای دوره آینده ادامه راه دولت کنونی باشد سرنوشت ایران و جمهوری اسلامی در چهار سال آینده چگونه رقم می خورد؟
منبع: اعتماد، دوازدهم خرداد