در پی حضور افتخارآفرین الفنون در ایتالیا که با دعوت همه جانبه خودش، استقبال کم نظیر خودش از خودش مواجه شد، بسته پیشنهادی ایران به “ سازمان جهانی غذا” پیشنهاد شد. آگاهان اطلاع دادند که به دلیل دعوت نشدن رئیس جمهور به مراسم شام این اجلاس، وی بخشی از غذای بسته پیشنهادی را با رابرت موگابه تقسیم کرد و بقیه بسته را به سازمان مذکور پیشنهاد کرد. با توجه به محرمانه بودن محتوای بسته پیشنهادی غذا، منابع نسبتا آگاه این اطلاعات را بصورت مخفیانه در اختیار ما گذاشتند.
بسته پیشنهادی برای محرومان گرسنه
با عنایت به حضور کم نظیر گرسنگان در صحنه های حضور حق علیه باطل و با استعانت از آقا امام زمان، بزرگترین موجودی که همواره از سفره غذای بشر غایب بوده، اما با چشمانی باز ناظر بر نبرد سیر و گرسنه است، موارد زیر در بسته پیشنهادی برای حل مشکلات بشر گرسنه پیشنهاد می شود:
اول: عنایت خداوند بر این قرار گرفته است و دانشمندان ایران اسلامی به این حقیقت نائل گشتند و این کشف را برای انسان غافل و بدون معنویت امروز اعلام می کنند که گرسنگی حاصل نخوردن غذاست و غذا، چیزی است که می خورند. هر غذایی که توسط مظلومی گرسنه خورده نمی شود، غذایی است که توسط ظالمی سیر خورده می شود. دانشمندان مسلمان بزرگ امروز ایران اعلام می کنند که گرسنگی فقط از یک راه قابل حل است و آن خوردن غذاست.
دوم: تا زمانی که گرسنه ای در فلسطین است، کسی در لبنان سیر نخواهد شد و تا ملت شهید داده و مظلوم لبنان عزیز سیر نشوند، مردم آفریقا در گرسنگی خواهند ماند، از همین رو جمهوری اسلامی ایران، با احساسی عمیق از گرسنگی و از روی شکم، اعلام می کند که برای حل مشکل غذا در آفریقا و خاورمیانه تنها یک راه وجود دارد و آن حذف اسرائیل از روی سفره غذای منطقه است. اگر اسرائیل از روی نقشه منطقه حذف شود، ایران آمادگی خود را برای ایجاد نانوایی در سراسر فلسطین اشغالی اعلام می کند و مشکل نان در این منطقه بی شک حل می شود.
سوم: بی شک ریاست جمهوری ایران، به عنوان ریاست جمهور یکی از ابرقدرت هایی که چند هفته قبل ابرقدرت شده است، تاکید می کند، تا زمانی که اروپا و آمریکای جهانخوار جلوی مصرف شکر رهبران بسیاری از کشورهای خاورمیانه را می گیرند، مشکل گرسنگی حق نخواهد شد. جهان نیازمند رژیم هایی عدالتخواه است که بتوانند هر قدر دل شان می خواهد شکر زیادی بخورند و در این مورد نباید هیچ محدودیتی وجود داشته باشد. ما اعلام می کنیم که تا زمانی که رژیم هایی حمایت شوند که در آن کسی نتواند هر نوع شکری خواست بخورد، دنیا به همین صورت خواهد ماند. ما شکر زیادی می خوریم تا تمام دنیای اسلام و خاورمیانه در شکر وجود ما غرق شود و گرسنگی بکلی از بین برود.
چهارم: تجربه موفق ایران در سالهای اخیر می تواند الگوی حل مشکل گرسنگی برای جهان باشد، جهانیان بدانند که تولید غذا یکی از مهم ترین اقدامات برای افزایش غذاست، اما برخلاف تصورات واهی غرب این تنها راه نیست. کشورهایی که مشکل غذا دارند، می توانند نفت خود را صادر کنند و به جای آن هر نوع میوه و غذایی را بخواهند از خارج بخرند، ایران می تواند فهرست کامل فروشندگان غذا در جهان را در اختیار کشورهایی قرار دهد که مشکل گرسنگی دارند. در دنیایی که ما زندگی می کنیم نباید کسی سر گرسنه بر بالین بگذارد، مگر اینکه نفت نداشته باشد. همچنین ایران به کشورهایی که نفت ندارند، پیشنهاد می کند از متخصصان خود برای کشف نفت استفاده کنند و اگر موفق به یافتن نفت نشوند، آن دیگر مساله دیگری است.
پنجم: حل مشکل توزیع غذا یکی از مسائل مهم بشریت گرسنه است، در ایران این مشکل از طریق میادین میوه و تره بار و فروشگاهها حل شده است. دولت ایران بدون اینکه مانند بسیاری از دولت ها غذای وارداتی را توسط رهبران کشور مصرف کرده یا به انبارهای مرفهین بی درد بفرستد، به فروشندگان اجازه داده است تا غذا را بصورت خواربار( مانند لپه، نخود، برنج، گوشت) در مغازه ها و بصورت غذای آماده در اماکنی مانند رستوران یا آبگوشت سرا یا ساندویچ فروشی بفروشد. ما همچنین اجازه داده ایم کسانی که در وسط جاده ها گرسنه می شوند به رستوران های بین راه بروند.
ششم: مساله گران بودن مواد غذایی یکی از مشکلات بشریت امروز غرب است، در بسیاری از کشورهای غربی در ماههای گذشته قیمت برنج ناگهان از سه هزارتومان به ششهزارتومان و قیمت گوجه فرنگی به سه هزارتومان و قیمت چای به دو برابر رسیده است. ایران آمادگی خود را برای حل افزایش قیمت مواد غذایی در جهان اعلام می دارد، همانطور که خودش هم این مشکل را حل کرده است.
هفتم: جهان امروز جهان نبرد حق علیه باطل است و در این میان ایجاد بحرانهایی مانند “ افزایش قیمت گوجه فرنگی” به عنوان یک کالای دست نشانده غرب که بسیاری از ملت ها ناخودآگاه به آن معتاد شده و آن را مصرف می کنند، ایجاد شده است. ایران به عنوان کشوری که یکی از مقامات مسوول آن از طریق میدان تره بار نزدیک خانه شان توانست امکانی برای دسترسی گرسنگان به گوجه فرنگی( اگرچه نه چندان با جنس خوب) را فراهم سازد، آماده حل این مشکل برای ملت های گرسنه است. ایران به تمام ملت هایی که مشکل غذایی به نام گوجه فرنگی دارند، پیشنهاد می کند، با دریافت ویزا از نزدیکترین سفارت ایران، به کشور ما بیایند و پس از بازدید از بهشت زهرا، شرکت در نماز جمعه، بازدید از مرقد مطهر امام و شرکت در مراسم روحانی جمکران، از میدان تره بار نارمک گوجه فرنگی تا حداکثر پنج کیلوگرم بصورت درهم گوجه فرنگی تهیه کرده و در بازگشت از مواضع به حق جمهوری اسلامی پشتیبانی نمایند.
هشتم: امروز آفریقا همچنان درگیر مشکل گرسنگی است و بسیاری از مردم محروم آفریقا از گرسنگی رنج می برند. ایران قاطعانه پیشنهاد می کند، برای حل قطعی گرسنگی در آفریقا، این کشورها با حضور نیروهای آمریکا در آفریقا مخالفت کنند و اگر آمریکا در این کشورها حضور ندارد، با حضور مخالفان دیگر ایران مانند فرانسه و انگلیس مخالفت کنند و آنها را از آفریقا بیرون بیندازند و اگر می خواهند مشکل گرسنگی در آفریقا بکلی حل شود، جلوی حضور دانمارک و هلند را به عنوان مروجان کاریکاتورهای ضد اسلامی در این کشورها بگیرند و اگر هیچ خارجی در کشورشان نیست، این بر عهده آمریکای لاتین و خاورمیانه است که با جلوگیری از حضور آمریکا در خاورمیانه و آمریکای لاتین، جلوی گرسنگی در آفریقا را بگیرند.
نهم: بررسی های ما از کشورهایی مانند آمریکای لاتین از جمله کوبا و ونزوئلا و بولیوی و آرژانتین نشان می دهد که اصولا به دلیل تغذیه مردم این کشورها از نور آفتاب، مشکلات غذایی در کشورهای دوست و برادر ایران وجود ندارد و اگر هم وجود داشته باشد، این امر یکی از مسائل داخلی آنهاست که بی تردید تا کنون آن را حل کرده اند. لذا، بدینوسیله به کلیه کشورهای آمریکایی، از جمله آمریکای جهانخوار که بسیاری از مردم آن از جمله سیاهپوستان و سرخپوستان در گرسنگی بسر برده و نمونه های آن در فیلمهای سینمایی شبکه های ایران بارها به نمایش درآمده است، می خواهیم به مشکلات ملت گرسنه آمریکا توجه نمایند و الگوی کشورهایی مانند بولیوی و کوبا و ونزوئلا را مورد نظر قرار دهند.
دهم: آمریکا همچنان به عنوان مهم ترین تولید کننده گرسنگی در جهان مطرح است، این کشور که ضمن دخالت در مسائل داخلی سایر ملت ها، محصولات غذایی خود را به دریا ریخته تا قیمت مواد غذایی را حفظ کرده و از این طریق بدون آنکه به گرسنگان فکر کند، لگد محکمی به شکم ملت ها می زند، باید از عراق خارج شود. حضور آمریکا در عراق و طرح جدید امنیتی عراق تا کنون باعث شده است هزاران عراقی در گرسنگی مانده و حتی در اردن و سوریه نیز این امر اثر بگذارد. حضور آمریکا در عراق حتی باعث افزایش قیمت برخی مواد غذایی مانند زمین و سیمان نیز در ایران شده است.
یازدهم: یکی از مهم ترین دلایل گرسنگی در جهان نبودن معنویت و حضور روابط مادی در جهان رو به انحطاط غرب است، تجربه ملت ایران نشان داده است در بسیاری از روزهای عزاداری با وجود اینکه هیچ کسی غذا تهیه نمی کند، اما از طریق نذر کردن هم مقدار بیشتری غذا به افراد داده می شود، هم زنان برای شستشوی ظروف تحت فشار نیستند. این نکته ای است که در جهان مادی امروز مغفول مانده است.
دوازدهم: یکی از مسائل مهم برای اجلاس سازمان جهانی غذا، سیر کردن کسانی است که برای کنفرانس اجتماع کرده اند. این سازمان باید بخشی از هدف خود را بر دادن شام به کسانی خانه و کاشانه و دفتر ریاست جمهوری خود را به کناری نهاده و به رم آمده اند تا به طرحی ابتکاری برای حل مشکل گرسنگان بدهند. برخی افراد حاضر در کنفرانس با شکم گرسنه از راه دور آمده اند و در رم هیچ آشنایی نداشته و بخصوص در ساعات آخر شب کسی را ندارند که از طریق آنان غذا تهیه نمایند. آیا اجلاسی که مسوولیتی در قبال افراد محبوب ملتها( مانند اینجانب و برخی دیگر) احساس نمی کند، می تواند به مسائل میلیاردها گرسنه بیندیشد؟
سیزدهم: ساختار مدیریت جهان باید اصلاح شود تا مشکل گرسنگی ملت ها از بین برود. همانطور که انحلال شوراها و سازمان برنامه توانست مشکلات غذایی ایران را حل کند، انحلال سازمان هایی مانند سازمان جهانی غذا، سازمان ملل متحد، یونسکو، یونیسف، سازمان پزشکان بدون مرز، سازمان خبرنگاران بدون مرز، بی بی سی، سی ان ان و. سایر عوامل گرسنگی در جهان می تواند اولا محل مناسبی برای کشت و زرع در اختیار ملت ها قرار دهد و ثانیا از هزینه های تحمیل شده به ملت ها کاسته می شود. در ایران افزایش درآمد باعث حل کامل مشکل غذا شد و ایران آماده است تا مشکلات بقیه جهان را نیز مانند مشکلات خودش حل کند.
محمود احمدی نژاد
ریاست جمهوری اسلامی ایران و مسوول اصلی دفاع از گرسنگان جهان
نظرت درباره احمدی نژاد چیه؟
یکی رفته بود مهمونی، بحث کشیده شد به سیاست و طبعا به احمدی نژاد. از طرف پرسیدن: “ نظرت در مورد احمدی نژاد چیه؟”
گفت: اینجا بگم؟
گفتن: خب، آره بگو…
گفت: الآن بگم؟
گفتن: خب، مگه اشکالی داره، بگو….
گفت: نه، اینجا خانواده نشسته، خوب نیست، بریم بیرون می گم.