گمانه زنی ها برای آینده لاریجانی

نویسنده

larijani578.jpg

‏ حمید احدی ‏

در حالی که جناح راست از ضربه ای که از جانب احمدی نژاد، با کنار زدن علی لاریجانی دریافت داشته ‏هنوز سردرگم است و به دادن شعار و متهم کردن رقیبان به بزرگ کردن ماجرا ادامه می دهد، با وجود ‏سکوت دستوری مطبوعات، به نظر می رسد هواداران دولت، مطمئن به پیروزی خود در انتخابات اسفند، ‏دلیلی برای مصالحه با سایر محافظه کاران نمی بیینند.‏

آخر هفته آیت الله جنتی، ضمن شکایت از بدگوئی مخالفان و حمله به اصلاح طلبان که به قول وی به جای کار ‏به روی مردم در صدد بزرگ نمایی و خط دادن به دشمن هستند یادآور شد که خبرهای درباره اختلاف بین ‏مسوولان دروغ است و دشمن ساخته. اما دبیر شورای نگهبان که جناح راست و دولت هر دو پیروزی خود را ‏در انتخابات مجلس در گروه ابراز محبت وی می بینند، اعتراف کرد که اختلافاتی بوده که سعی شده درست ‏شود اما به نتیجه نرسیده است. آقای جنتی به این ترتیب همه اختلافات، یعنی همان که مخالفان و منتقدان گفته ‏اند را تائید کرد.‏

این خط به ظاهر همان است که همه سران جناح راست انتخاب کرده اند‎.‎‏ چرا که محمد رضا باهنر که بیش ‏ترین ضربه اختلافات لاریجانی و احمدی نژاد به وی خورد، بعد از دو روز که به خود آمد کوشید با اصرار ‏در نامزدی علی لاریجانی برای مجلس آینده ، تهدید را به فرصت تبدیل کند و از وضعیت پدید آمده برای ‏پوشاندن یک ضعف اساسی جناح راست که نداشتن سر فهرست بود استفاده نماید. به عقیده مفسران محمدرضا ‏باهنر که توانسته است صادق محصولی مشاور احمدی نژاد را هم با خود موافق کند در تازه ترین واکنش خود ‏با نوعی فرار به جلو گفته تحلیل ما بر این اساس است که اگر در گذشته 75 درصد‏‎ ‎امید به استمرار وحدت ‏داشتیم این امید در حال حاضر به بالای 90 درصد رسیده‏‎ ‎از این‌رو باید همه به معنای واقعی کلمه درحالت ‏خوف و رجاء باشیم، بدان‎ ‎معنی که از طرفی امیدوار و از سوی دیگر به گونه‌ای کارها را به دقت انجام‎ ‎دهیم ‏که اگر قرار باشد در جایی خلأیی ایجاد شود قبل از این‌که این خلأ‎ ‎تبدیل به جریان و ضلعی شود تلاش کنیم که ‏فضای کلی از وحدت بیرون نیاید. این گفته با هنر در حالی منتشر شده که کارشناسان ضربه استعفای ‏لاریجانی را کاری تر ارزیابی کرده و ابراز عقیده کرده اند که لاریجانی اگر قرارش بر ورود به مجلس باشد ‏تصور این که همصدا با مهردادبذرپاش و صادق محصولی خواهد شد تصوری دور از ذهن است.‏

محمدرضا باهنر که در انتخابات ریاست جمهوری رییس ستاد انتخاباتی لاریجانی بود و بعد از انتخابات به ‏ریاست فراکسیون هواداران دولت اکتفا کرد و با حضور نزدیکانش در جمع کابینه و مشاوران رییس جمهور ‏عملا به عنوان موثرترین عامل دولت در مجلس عمل کرد، در اولین واکنش خود از وجود اختلافی غیرقابل ‏حل بین لاریجانی و احمدی نژاد سخن گفت اما در مرحله بعدی نه تنها اختلاف را تکذیب کرد بلکه کوشید ‏نشانه هائی برای اعلام پیروزی به دست آورد.‏

اما مهم ترین واکنش ها از سوی روزنامه دولت بود. روزنامه ایران سه روز بعد از ابلاغ تصمیم نامه شورای ‏عالی امنیت ملی که از مطبوعات می خواست زمزمه وحدت سر دهند و در این موقعیت حساس از اختلافات ‏بر سر پرونده هسته ای حرفی نزنند، در مقاله ای تندترین حملات را نثار لاریجانی کرد.‏

روزنامه خبرگزاری جمهوری اسلامی که بعد از کشمکش هایی در ابتدای دولت عملا بلندترین بلندگوی دولت ‏شده است در مقاله ای در آغاز دومین هفته بعد از لاریجانی سخن ها درباره استعفای لاریجانی را “جنجال ‏تبلیغاتی و سیاسی” خواند اما خبر داد که این جنجال “به پدیده وارونگی دچار‎ ‎شده و برخلاف مقصدی که آنها ‏تعیین کرده بودند، این جریان در ایستگاهی‎ ‎متوقف شد که در این محل از یک سو نقاب از چهره نفاق آلود ‏تفرقه افکنان‎ ‎افتاد و از دیگر سو تصویر جدیدی از اتحاد و یکپارچگی در درون اردوگاه بزرگ‎ ‎اصولگرایان ‏ترسیم گردید” تا این جای مقاله اصلی محمدجعفر بهداد همسو با تصمیم نامه شورای عالی امنیت ملی است، اما ‏در مرحله بعد به تشریح فضای تفرقه افکن درون کشور پرداخت.‏

نویسنده ایران با نقل سخن علی لاریجانی که دو روز قبل گفته بود با تغییر وی و حتی با تغییر رییس جمهور ‏هم تغییری در سیاست های هسته ای رخ نخواهد داد نوشته “اگر قرار بود با تغییر رئیس‎ ‎جمهور، اتفاقی در ‏موضوع فعالیت هسته ای ایران نیفتد، پس چرا طی دو سال‎ ‎گذشته، ایران اسلامی از موضع انفعال و پاسخ به ‏اتهامات به موضع‎ ‎عزتمندانه ای رسیده که اینک از قدرت های زورگو مطالبه می کند و آنها را در‎ ‎نزد افکار ‏عمومی دنیا به چالش و هزیمت کشانده است؟ آیا رئیس جمهوری که‎ ‎لیبرال دموکراسی را می ستاید و حتی ‏ممکن است به لوازم این پذیرش- از جمله‏‎ ‎تن دادن به خواسته های غیر قانونی استعمار نوین- نیز رضایت ‏دهد، با رئیس‎ ‎جمهوری مکتبی که روند پیشرفت هسته ای کشور را از زندان توقف می رهاند و‎ ‎به جای سخن ‏گفتن ازموضع هراس و ضعف، زورگویان را به پاسخگویی و قبال‏‎ ‎عملکرد غیر قانونی و ضد بشری شان ‏می طلبد، کارکرد واحدی دارند؟”‏

نویسنده روزنامه ایران در دنباله سخن خود پرونده تازه ای برای تیم های مذاکره کننده گذشته باز کرده و ‏نوشته “بازیگران‎ ‎‏ از وسط جلسه مذاکره هسته ای، قیمت سهام خود در‎ ‎بورس تهران را به صورت تلفنی ‏پرس و جو می کنند تا نحوه برخورد و کیفیت‎ ‎پاسخ خود را در برابر طرف اروپایی به نحوی شکل دهند که ‏مبادا قیمت سهام‎ ‎آنها و دوستان سیاسی شان را دچار شوک منفی کند”‏

وی سپس پرسیده “در صحنه ای که دکتر احمدی نژاد به مدیریت‎ ‎و نظارت می پردازد، آیا ممکن است عنصر ‏مورد تأیید و حمایت وی به نفع‎ ‎بیگانگان و بر ضد وطن و هموطنان خود جاسوسی کند؟”‏

به نظرروزنامه دولت “این سخن که سیاست‎ ‎هسته ای جمهوری اسلامی ایران، حتی با تغییر رؤسای جمهور ‏ثابت می ماند، به این معنا نیست که نتیجه مذاکرات و پیشرفت‎ ‎هسته ای کشورمان به باورها و رویکرد رئیس ‏شورای عالی امنیت ملی بستگی‎ ‎ندارد. یک رئیس به نام مصلحت و عقلانیت، مراکز هسته ای کشورمان را ‏براساس‎ ‎خواسته های غیر قانونی قلدرهای بین المللی قفل کرد و رئیس جدید، درهای‎ ‎پیشرفت هسته ای را ‏به سوی ملت عزیزمان گشود و بر عزت و صلابت ایران اسلامی‎ ‎در صحنه سیاسی جهان افزود”.‏

به این ترتیب تیم رسانه ای دولت آن قدر خود را در سیاست جدید موفق می داند که قطع تعلیق غنی سازی ‏اورانیوم را که به تصمیم محمد خاتمی و در دوران دبیری حسن روحانی رخ داد متعلق به دولت احمدی نژاد ‏دانسته است.‏

احتمال حضور لاریجانی در انتخابات مجلس که هواداران دولت هیچ علاقه ای به آن ابراز نداشته اند و حتی ‏از اشاره ای نسبت به آن دریغ می ورزند، آرام آرام به خط فکری جناح راست برای پر کردن شکاف ها تبدیل ‏می شود، در حالی که به نظر کارشناسان شکاف تحمل نشدن لاریجانی در میان جناح راست چنان شدید است ‏که با این وسایل پوشاندنی نیست. با این حال به گفته باهنر جناح راست باید تلاش کند تا هم لاریجانی راضی ‏شود و هم احمدی نژاد بپذیرد که رقیب زخم خورده اینک به مجلس برود.‏