در آستانه روز جهانی کارگر و روز معلم، هفت تشکل مستقل کارگری با حمایت از اعتراضات جامعه معلمان و پرستاران و طرح مطالبات خود، خواهان تعطیلی روز کارگر و رفع هر گونه محدودیت و ممنوعیت برگزاری مراسم‌های این روز شده‌اند. فعالان صنفی و کارگری در تهران هم به روز می‌گویند امسال از جمله قرار است تجمع‌هایی مشترک با معلمان ایران برگزار شود.
در همین حال، روز دوشنبه، ۷ اردیبهشت، علیرضا محجوب، رئیس فراکسیون کارگری مجلس و دبیر کل خانه کارگر، از تشکل‌های رسمی نزدیک به حکومت، برای دومین بار پیاپی بر برگزاری راهپیمایی روز جهانی کارگر امسال تاکید کرده و گفته این کار “نه تنها به هیچ وجه در جهت برهم زدن نظم عمومی نیست بلکه برعکس فرصتی برای پیگیری مطالبات صنفی کارگران است.”
محجوب دو روز پیش نیز گفته بود مراسم روز کارگر از آنجا که مانند ۲۲ بهمن “مناسبتی ملی” است نیاز به مجوز ندارد.
میلاد درویش، فعال صنفی و کارگری به روز می‌گوید طبق اصل ۲۷ قانون اساسی، تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها، بدون حمل سلاح آزاد است، اما گاهی “ماموران قانون اولین کسانی هستند که قانون را زیر پا می‌گذارند و مخل آسایش و اجرای قانون می‌شوند.”
وی یادآوری می‌کند به دلیل مخالفت با برگزاری راهپیمایی، کارگران مستقل، در سال‌های گذشته معمولا برای جلوگیری از ایجاد تنش، مراسم‌هایی را بدون اطلاع‌رسانی برگزار اما ماموران امنیتی هر ساله با آن ها برخورد کرده‌اند.
سال گذشته یک روز پس از روز کارگر در حومه کرج نیروهای پلیس و لباس شخصی با حمله به یک “مراسم خانوادگی” اعضای سندیکای کارگران فلزکار مکانیک، شماری از آنها را بازداشت کردند. همزمان با روز کارگر نیز ۲۳ عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه بازداشت اما ساعاتی بعد آزاد شدند.
میلاد درویش با یادآوری این اتفاقات می‌گوید: “امسال نیز به جهت پراکندگی‌های اجتناب ناپذیر، تصمیم بر این شده فعلا در ارتباط با برنامه‌های امسال اطلاع‌رسانی دقیق نشود اما همه کارگران متفق القول‌اند که حتما در تجمع‌های روز کارگر شرکت کنند.”
به گفته این فعال صنفی امسال قرار است علاوه بر ۱۱ اردیبهشت، اول ماه می، روز ۱۲ اردیبهشت نیز همزمان با روز معلم، کارگران و معلمان در تهران بر سر مزار ابوالحسن خانعلی معلم کشته شده در حکومت پیشین حاضر شوند.
آقای درویش که خود اسفندماه گذشته به دلیل شرکت در تجمع صنفی معلمان به همراه ۱۳ فعال دیگر حدود ۱۰ روز بازداشت شده بود می افزاید: “طبق قانون کار ایران هر کسی که در ازای فعالیتش از کارفرما دستمزد دریافت کند کارگر محسوب میشود و بر این اساس معلمان نیز جزو جامعه کارگری به حساب می‌آیند. تجمع امسال ما نیز در حمایت از مطالبات برحق معلمان و کارگران خواهد بود.”
اتحاد و یکپارچگی؛ راه حل مقابله با ستم معیشتی
روز جهانی کارگر و روز معلم امسال همزمان با شدت‌گرفتن اعتراضات معلمان و کارگران برگزار میشود.
هفت تشکل مستقل کارگری نیز در بیانیه خود به مناسب روز جهانی کارگر با تاکید بر پیوند میان کارگران، معلمان و پرستاران به طرح مطالبات این اصناف پرداخته‌اند.
در این بیانیه تشکل‌هایی مانند اتحاد آزاد کارگران ایران و سندیکای کارگران “با حمایت قاطعانه از اعتراضات بر حق و بی وقفه معلمان و پرستاران” اعلام کرده‌اند که “یگانه راه حل پایان دادن به ستم معیشتی موجود اتحاد و یکپارچگی مبارزات عموم مردم زحمتکش ایران است.”
آنها با محکومیت تعیین حداقل مزد ۷۱۲ هزار تومانی، گفته‌اند: “ما تلاش‌های دولت و خانه کارگر برای تحمیل تشکل‌های فرمایشی بر طبقه کارگر ایران را که از بالا و به شکل سازماندهی شده‌ای از طریق ایجاد انجمن‌های صنفی و اتحادیه‌های دست ساز به پیش برده میشود قویا محکوم می‌کنیم.”
تشکل‌های کارگری در این بیانیه خواهان به رسمیت شناخته شدن ۱۱ اردیبهشت به عنوان روز تعطیلی و لغو هرگونه محدودیت و ممنوعیت برگزاری مراسم روز جهانی کارگر شده‌اند.
اول ماه مه، مصادف با ۱۱ اردیبهشت، روز جهانی کارگر، هر ساله با حضور میلیون‌ها کارگر در نقاط مختلف جهان جشن گرفته میشود اما دست کم از حدود ده سال پیش از صدور مجوز برای برگزاری راهپیمایی کارگران ممانعت به عمل آمده است.
امسال هم نوبخت، سخنگوی دولت به عنوان تنها مقام رسمی این مجموعه که در مورد راهپیمایی روز کارگر اظهار نظر کرده،چنین گفته است: “وزارت کشور در این مورد اظهار نظر می‌کند؛ به یاد ندارم که در این خصوص مسئله‌ای در دولت مطرح شده باشد.”
با این حال علاوه بر تشکل‌های مستقل کارگری، علیرضا محجوب، نماینده مجلس و دبیر تشکل حکومتی خانه کارگر نیز اعلام کرده که “برای مراسم روز کارگر سال جاری مصمم به برپایی راهپیمایی هستیم و امیدواریم مسئولان وزارت کشور برخلاف رویه سال‌های گذشته این بار با خواسته کارگران برای راهپیمایی موافقت کنند.”
