پاسخ علی راست بین، مؤسس و رئیس آکادمی ژئو پلیتیک پاریس، سردبیر نشریه ژئو استراتژیک، نویسنده کتاب “ژئو پلیتیک اسلام معاصر”
سی سال پیش اختلافات ایران وغرب درحدی نبود که نتوان بر آن ها فائق آمد و اگر دو طرف به حد کافی بصیرت به خرج می دادند حلّ آن ها غیرممکن نبود. امّا رفتار متکبرانه غربی ها و غرور رهبران تازه به قدرت رسیده ایران موجب شد این اختلافات به مرور زمان چنان عمیق شوند که راهی برای آشتی باقی نماند. سیاست عملگرایانه واشینگتن در قبال سیاست های نظام حکومتی جدید ایران به این اختلافات ابعادی منطقه ای و جهانی داد. تلاش ایران برای چیره شدن بر فن آوری هسته ای متعاقب دست یابی پاکستان به بمب اتمی آغاز شد و این در شرایطی بود که ایالات متحده در مقابل بمب اتم پاکستان ــ و اسرائیل ـ واکنش منفی نشان نداده بود.
در ایران پیش از انقلاب همه راه ها به غرب ختم می شد امّا اتخاذ سیاست های سختگیرانه و تهاجمی ایالات متحده آمریکا برای محاصره ایران که با پیوستن اروپا به این حلقه همراه بود به جدائی ایران از اردوگاه غرب و تلاش این کشور برای یافتن متحدینی در شرق منجر شد.
امّا در جهانی که در اوج جهش است هرچه زمان بیشتر می گذرد طراحان سیاست های راهبردی در آمریکا بیشتر متوجه جای خالی ایران در اردوی غرب می شوند. موقعیت استثنائی ایران در حد وسط خلیج فارس و دریای خزر و نیز موقعیت فوق العاده استراتژیک آن با بیش از 70 میلیون جمعیت و ثروت های طبیعی مانعی برسرراه تحقق استراتژی خاورمیانه بزرگ آمریکا است.
واشینگتن از سال 1979 برای حلّ اختلافات خود با ایران جز نمایش قدرت کاری انجام نداده است و نظام حکومتی ایران که بنا به ماهیتش به دست آویزی برای منحرف کردن افکار عمومی از مسائل داخلی نیاز دارد بدون وقفه این بازی مبارزه سیاسی با آمریکا را ادامه داده است. بعد از پایان جنگ با صدام علائمی حاکی از فرو کاهش شعار” مرگ بر آمریکا” دیده می شد از همین رو لازم بود که حاکمیت بهانه ای تازه برای بازگرداندن این شعار به قوّت سابق بیابد واین بهانه را غرب هشت سال پیش با مطرح کردن مسئله هسته ای ایران به دست داد آن هم درست زمانی که در سیاست خارجی ایران نشانه هائی از تمایل به تنش زدائی نمودارشده بود. این وضع جدید به مدیریت واشینگتن موجب سربرآوردن نیروئی جدید در تهران شد که تا آن زمان در کمین نشسته بود، نیروئی به نام سپاه پاسداران انقلاب، فاتح نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری.
بازی محافظه کاران ایران چشم انداز حمله آمریکا را به سلاحی دفاعی در عرصه داخلی بدل کرده است. حاکمیت با طرح شعار “انرژی هسته ای حقّ مسلم ماست” و با در آمیختن مبارزه ضد غرب با جنگ ملّی گذشته از خاطره این جنگ برای منحرف کردن توجه مردم از مشکلات روزمره بهره گرفته است. نتیجه اینکه طرح “مسئله هسته ای” به هر شکلی به نفع حکومت تمام خواهد شد.
امروزه مردم ایران به مسائل سرنوشت سازی نظیر آزادی، پایان دادن به نظام تفکیک و نابرابری مذهبی، حقوق بشر، احترام به حقوق زنان و اقلیت های قومی و کارگران و جوانان می اندیشند و دربرابر حاکمیت تغییر کتاب ها و برنامه های درسی را هدف قرارداده تا فرهنگ ملّی ایران را مسخ کند. ایا غرب از این مسائل با خبر است؟
منبع: لوموند 5 اکتبر