نیر بامز
یک ارزیابی جدید امنیتی ایالات متحده نشان می دهد ایران برنامه تسلیحات هسته ای خود را در سال 2003 متوقف کرده و آنرا تا کنون پیگیری نکرده است. فاش شدن این گزارش موجب بروز سردرگمی نزد هر دو جناح در کنگره شده است. علیرغم تخمین های جدید، هنوز گزارش های امنیتی دیگر و حتی اظهارات خود ایران، بر احتمال دستیابی این کشور به بمب هسته ای تا پایان همین دهه دلالت می کنند. بنابراین، بحث های مربوط به نیات هسته ای دولت ایران همچنان باقی مانده است.
مع ذالک می بایست مقاصد ایران را بر اساس موضوعات عمیق تری بررسی نمود. این موضوعات شامل مبانی ایدئولوژیک انقلاب اسلامی و نیز پیامی است که از سوی ایران نه به سوی غرب، بلکه به خود مردم ایران ارسال می شود. به همین دلیل است که ما اخیرا مجبور شدیم در مورد کتاب های درسی ایران به کنگره آمریکا توضیح دهیم.
محتوای کتاب های درسی ایران که اخیراً توسط مرکز کنترل مخاطرات صلح، تجزیه و تحلیل شده است، بعد جدیدی به مناقشه ایران بخشیده است. دانش آموزان ایرانی از سال اول مدرسه آموزش می بینند که برای پیروزی جهانی اسلام بجنگند یا خود را برای شهادت آماده کنند. کتاب ها به تصاویر هشدار دهنده ای از یک حکومت آراسته شده اند که دنیا را به نیروهای “خوب” و “اهریمن” تقسیم کرده است که ناچار از برخورد بایکدیگر هستند.
بر اساس این کتاب ها، جنگ میان این دو نیرو اجنتاب ناپذیر است. بنابراین ایرانی ها بر اساس ماموریت دینی خود مسوول مبارزه با “شیطان” تا زمان محو و نابودی آن هستند و یا اینکه تا زمانی که قوانین اسلامی به عنوان “نیروهای خوب” به برتری برسد.
نیروهای “اهریمنی” شامل تمام غرب به رهبری ایالات متحده است. بر اساس متن یکی از درس ها در کلاس هفتم: “الان برای استمرار انقلاب اسلامی، این وظیفه ماست که با همه توان علیه مستکبران و زورگویان به پا خیزیم و تا زمانیکه دنیا پیام “هیچ خدایی غیر از الله وجود ندارد” را بفهمد، از پا ننشینیم.” چنین جنگی را جهاد (جهاد ابتدایی) می گویند و درباره آن توضیحات بیشتری در کتاب سال هشتم آورده شده است: “یا ما دست یکدیگر را در پیروزی اسلام در دنیا می فشاریم یا اینکه همه ما با شهادت به زندگی ابدی می پیوندیم. در هر دو صورت، پیروزی و برتری از آن ماست.“
ضمناً این کتاب ها با تشویق به شهید شدن، به دانش آموزان تلقین می کند خود را آماده جنگ کنند. روح شهادت طلبی بوسیله ابزار مختلفی در مغز آنها رسوخ داده می شود. این شامل آیاتی از قرآن، احادیثی از امامان شیعه و داستان ها و اشعاری است که به بزرگنمایی شهیدان گذشته و حال و نیز وصیت نامه شهیدان که بر دیوار مدارس نصب شده، می پردازد. یکی از نتایج خوفناک شستشوی مغزی جوانان ایرانی با ادبیاتی از این دست، در زمان جنگ ایران و عراق رخ داد. در آن زمان کودکان با سردادن مطالبی از این کتاب ها به سمت میدان های مین سرازیر می شدند. بیش از 500,000 کودک ایرانی در آن جنگ شرکت داشتند و و بیش از 36,000 نفر از آنها “قربانی انقلاب” شدند. این مطلبی است که با افتخار در کتاب سال دهم درج شده است.
با وجود همه این چیزها، محمود احمدی نژاد که به عنوان رییس جمهور، ریاست شورای انقلاب فرهنگی را نیز بر عهده دارد، چندی پیش گفته بود که سیستم آموزشی ایران به نظر خیلی سکولار می آید. او گفت که قصد دارد دانشگاهها را بیشتر اسلامی کند. همه می توانند تصور کنند این “اصلاحات دانشگاهی” چه عواقبی می تواند در پی داشته باشد.
ایالات متحده و اروپا هرچه بیشتر وارد ارزیابی وضعیت هسته ای ایران می شوند، بیشتر باید چنین اظهاراتی را مورد توجه قرار دهند. ابهام در مساله هسته ای تنها جزیی از یک مشکل بزرگتر در ایران است که حل آن بدون تجدید نظر این کشور در رفتارش امکانپذیر نیست. جامعه جهانی می بایست بر اعمال هر گونه فشار لازم بر ایران برای گردن نهادن به این تغییر رفتار ادامه دهد و این کار اول از همه باید به خاطر کودکان ایرانی انجام شود.
منبع: واشنگتن تایمز، 17 دسامبر 2007