دیدار تاریخی احمدی نژاد از بغداد

نویسنده

‏‏ایالات متحده که نزدیک پنج سال است با بیش از 160هزار سرباز عراق را در اشغال دارد و رسماً مسئول ‏امنیت ملّی عراق است (حداقل تا تصویب قطعنامه جدید سازمان ملل درژوئیه 2008)، “امیدواراست” که ‏دیدارتاریخی رئیس جمهور اسلامی ایران، محمود احمدی نژاد از عراق به خیرو خوشی تمام شود.‏

به گفته فیلیپ ریکر، سخنگوی سفارت کبرای آمریکا که مقرآن در منطقه حفاظت شده “سبز” بغداد است، این ‏دیدار بی سابقه و پرخطر “می تواند تحولی در جهت اتخاذ یک سیاست منسجم از سوی ایران برای ثبات ‏درازمدّت” عراق ایجاد کند: “از نظر ما این تحول مثبت خواهد بود. خوب است که می شنویم ایران قصد

دارد حوزه عملیات خود در عراق را با سیاست اعلام شده اش منطبق سازد.” ‏

آمریکا هنوز چهارده زندانی ایرانی را که دوتن از آنان “دیپلمات” هستند، در عراق نگاهداشته است و ‏هرازچند گاه سازمان های امنیتی و واحدهای مخفی سپاه پاسداران ایران را متهم می کند که با آموزش دهها ‏هزار شبه نظامی شیعه و تجهیز آنان به سلاح و مواد منفجره، شهرها را به آشوب می کشد و “عامل بی ‏ثباتی” کشورست. این شبه نظامیان گاه با نیروهای آمریکائی درگیرمی شوند و باشرکت در عملیات تسویه ‏حساب های فرقه ای، به ویژه در بغداد و بصره، دومین شهر عراق، مردم را به خاک و خون می کشند.‏

ایران در پاسخ این اتهامات مرتباً تکرار می کند که نه تنها دراین قضایا دخالتی ندارد که “به نفعش است که ‏برای ایجاد ثبات” در کشور همسایه اش “هرکاری می تواند انجام دهد”. از آنجا که ثبات عراق هدف اعلام ‏شده آمریکا نیز هست، دیپلمات های آمریکائی و ایرانی تا کنون سه باردربغداد با یکدیگر ملاقات کرده اند ـــ ‏هرچند دوکشور از سال 1980 و پس از انقلاب هواداران خمینی با یکدیگر رابطه سیاسی ندارند ـــ وطی این ‏ملاقات ها درمورد “مسائل امنیتی عراق” مذاکراتی صورت گرفته است. به گفته فیلیپ ریکر تاریخ دیدار ‏بعدی که “نظامیان بلند مرتبه” دوکشور درآن شرکت خواهند داشت، “پیش از 15 مارس” قطعی خواهد شد.‏

سفر رئیس جمهور اسلامی ایران اگر درشرایط آرامتری صورت گرفته بود، اقدامی منطقی یا دست کم ‏‏”عادی” در سطح روابط دوکشور همسایه تلقی می شد. دو کشور بیش از هزار کیلومتر مرز مشترک با ‏یکدیگر دارند و حداقل شصت درصد مردم عراق پیرو اسلام شیعه، که مذهب رسمی ایران است، می باشند. ‏بسیاری از رهبران سیاسی طراز اوّل بغداد، چه شیعه و چه کرد، هم پیمان ایران بوده اند واغلب آن ها سال ‏های تبعید خود را در تهران به تدارک مقدمات سقوط صدام حسین گذرانده اند.‏

امروز هم مقتدا صدر، رهبر تندرو ضد آمریکائی شیعه، که نزدیک به یک سال است بیشتر اوقاتش رادر ‏تهران می گذراند، از محل اقامتش فرمان آتش بس مجدد شش ماهه را خطاب به شصت هزار شبه نظامی ‏ارتش مهدی صادرکرده است. به گفته آمریکائی ها این آتش بس در کاهش حداقل شصت درصد خشونت ها در ‏مقایسه با آمار هشت ماهه اخیر، “تاثیری پرمعنا” داشته است. تعدادی از احزاب حاضر در حکومت عراق ‏مانند حزب الدعوه نوری المالکی، نخست وزیر یا مجمع عالی اسلامی شیعه، اولین تشکل سیاسی مجلس ‏منتخب بغداد( که در اوائل دهه هشتاد میلادی در تهران تأسیس شد و عادل عبدل مهدی معاون رئیس جمهور ‏عراق عضو آنست) در جنگ ایران وعراق در کنار ایران علیه صدام جنگیده اند. جنگ هواداران خمینی با ‏هواداران صدام حسین هشت سال به طول انجامید و نزدیک به یک میلیون کشته وزخمی از هردوطرف به جا ‏گذاشت احمدی نژاد که به دعوت جلال طالبانی رئیس جمهور کرد عراق و هم پیمان سابق شاه ایران در مقابل ‏صدام حسین، به این کشور سفرکرده است، خواهان پایان دادن به این فصل خون آلود درتاریخ عراق است و ‏شاید هم امیدواراست که نیروهای آمریکائی ازعراق خارج شوند تا او بتواند روابط کشورش را با همسایه ‏تقویت کند.‏

به گفته منابع عراقی، رئیس جمهور ایران در این سفریک میلیارد دلاروام برای بازسازی کشور به حکومت ‏عراق خواهد پرداخت. بسیاری از سنی های عراق( که بیست درصد جمعیت کشور را تشکیل می دهند) از ‏‏”حضور ایرانی ها در همه جای عراق” ناراحت اند. به گفته آن ها: “ایرانی ها حتی در لایه های قدرت هم ‏

حضور دارند”، درطرح های زیادی سرمایه گزاری کرده اند به خصوص در طرح ساخت نیروگاه برق ‏شهرک شیعه نشین صدر درحومه بغداد، و در نجف و کربلا هتل و تأسیسات جهانگردی می سازند. از اواخر ‏سال 2003 هرساله میلیون ها زائرایرانی برای زیارت به دوشهر مقدس شیعیان جهان، نجف و کربلا، می ‏آیند. هزاران عراقی نیزکه درکشور خود به پزشک دسترسی ندارند براساس یک “توافقنامه پزشکی” برای ‏مداوا مرتباً بین ایران و عراق در رفت و آمدند.‏

از سال 2003 مبادلات میان دوکشور ده برابر شده است و رقم آن در حال حاضر ده میلیارد دلار تخمین زده ‏می شود. در ژوئیه 2007 شعبه یکی از بانک های ایرانی در بغداد افتتاح شد. بخشی از برق و بنزین و ‏کپسول های گاز مورد نیاز شهرهای مرزی نظیر بصره و قسمتی از مناطق کرد نشین عراق را ایران تامین

می کند. اقلامی مانند مصالح ساختمانی، ماهی، ادویه، برگه میوه، گوجه فرنگی، سبزیجات و دستگاه های ‏تهویه هوا در سطحی گسترده از تهران به بغداد صادر می شود. اتومبیل های پژوی سفید رنگ، که از سال ‏‏2005 در کارخانه های ایران تولید می شود، در شهرهای عراق در ترددند. طرح احداث لوله های نفت میان ‏منطقه نفتی بصره و بندر آبادان در ایران، که تنها ده کیلومتر با بصره فاصله دارد، در دست تهیه است.‏

به طور خلاصه می توان گفت که اقتصاد دوکشور به سرعت در حال “ ادغام” در یکدیگرند.‏

منبع: لوموند، 2 مارس‏

‏ ‏

 

‏ ‏

 

 

 


‏ ‏

 

 


‏ ‏

 

 

 


‏ ‏

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


‏ ‏