درگیری نمایندگان تندروی مجلس و دولت به تهدید حسن روحانی به احضار به مجلس کشیده و کریمی قدوسی، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس، رئیس دولت را متهم به “افراطی گری” کرده است. این در حالی است که طی هفته ها و روزهای گذشته احضار پیاپی وزرا به مجلس و دادن کارت زرد به آنها فزونی گرفته تا جایی که روحانی از نمایندگان مجلس به دلیل حجم بالای سئوال از وزرا، مطرح کردن تقاضاهایی که منطبق بر قانون نیست و همچنین تهدید وزرا انتقاد کرده است.
با این حال بعد از انتقاد روحانی بیش از ۱۲ وزیر از ۱۸ عضو هیات دولت به مجلس فراخوانده شدند و در این میان وزرای اقتصاد، علوم و فرهنگ و ارشاد اسلامی از سوی نمایندگان کارت زرد گرفتند. بیشتر احضارها و سئوالات از وزرای کابینه روحانی از سوی نمایندگان عضو جبهه پایداری (وابسته به مصباح یزدی) و حامیان دولت قبلی مطرح می شود تا جایی که روزنامه محافظه کار جمهوری اسلامی، نمایندگان سئوال کننده از وزرای کابینه را شکست خوردگان انتخابات معرفی کرده است.
محمد کیانوش راد، عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ششم در مصاحبه با “روز” رفتار نمایندگان در برخورد با دولت روحانی را رفتاری کاملا سیاسی میداند. او می گوید: “وقتی دولتی که هنوز ۶ ماه از آغاز فعالیت اش نگذشته چنین مورد هجمه و طرح سئوالات گوناگون قرار می گیرد، کاملا روشن است که این رفتار، یک رفتار سیاسی است. البته هیچ اشکالی ندارد؛ مجلس یک نهاد سیاسی است و به لحاظ سیاسی می تواند از مجموعه ابزارهایی که در دست دارد برای مقابله با جناح مقابل خودش با شیوه ای قانونی استفاده کند اما نکته اساسی و مساله مهم این است که طرح سئوال می بایست با هدف روشن کارآمد کردن دولت و ممانعت از اشکالاتی که در دولت وجود دارد صورت بگیرد. ولی کاملا مشخص است که برخی افراطیون جناح مقابل، که به طور مشخص نمایندگان جبهه پایداری را می توان نام برد، صراحتا اعلام کرده اند که در آینده نزدیک به رویارویی با دولت خواهند پرداخت. این در حالی است که حتی برخی از چهره های منصف و معتدل جناح محافظه کار تا حد زیادی در انتظار و به امید موفقیت های این دولت هم هستند. پس بدین شکل کاملا مشخص است که رفتار، یک رفتار سیاسی است. مردم هم این تفاوت رفتارها را می شناسند”.
آقای کیانوش راد می افزاید:” جای تعجب است که به عنوان مثال هنگامی که دولت قبل با حالت توهین وار با نادیده گرفتن مجلس عملا لایجه بودجه را ماهها به تعویق می انداخت و نمایندگان را در برابر عمل انجام شده تصویب اضطراری قرار می داد هیچ از این این نمایندگان صدایی ازشان بر نمی آمد اما امروز که دولت در وقت مقرر بودجه را تحویل مجلس داده نمایندگان به بهانه های واهی دست به استعفاهای کاملا نمایشی می زنند تا فضاسازی را علیه دولت افزایش دهند. اما به هر حال بخش قابل توجهی از نمایندگان متوجه این رفتارها هستند و مردم هم به خوبی این رفتارها را می شناسند”.
به گفته او “رفتار سیاسی” که نمایندگان وابسته به جبهه پایداری در مجلس در قبال دولت پیش گرفته اند تنها در جهت کارشکنی در روند امور دولت و جلوگیری از پیشبرد امور از سوی دولت و بحران آفرینی است.
مثالی که آقای کیانوش راد در قبال رفتار متفاوت نمایندگان مجلس با دولت محمود احمدی نژاد و دولت حسن روحانی می زند از سوی مسعود پزشکیان، نماینده تبریز در مجلس هم مورد سئوال قرار گرفته. پزشکیان با انتقاد از افزایش حجم سئوال های نمایندگان از وزرا به خبرگزاری ایلنا گفته است: “در برابر دولتی که ۸ سال موجب رشد فساد و فقر در جامعه بود سکوت کردند، اما دولتی که چند ماه نیست بر سر کار آمده است را مرتبا به چالش می کشند”.
او نیز با غیرمنطقی خواندن حجم سئوالات و کارت های زرد به وزرای دولت روحانی گفته است: “زمانی که دولت گذشته تورم ۵۰ یا ۶۰ درصدی را به وجود آورد و ۲۴۰۰ وعده و مصوبه را عمل نکرد و حتی ۷۵ درصد از اعتبارات طرح ها را در نظر نگرفته بود، این نمایندگان کجا بودند؟”
روزنامه جمهوری اسلامی هم در سرمقاله روز گذشته خود نوشت: “طبعاً فرصت ۵ ماهه دولت یازدهم، زمان کافی برای مطرح کردن اینهمه مطالبات نبوده و تعداد سؤال‌ها و احضارها و کارت زرد دادن‌ها نیز متناسب با این زمان کوتاه نیست. به همین دلیل است که مردم با حساسیت، این ماجرا را دنبال می‌کنند و این برخورد را با دولت یازدهم، امری عادی نمی‌دانند”.
این روزنامه سپس با طرح این سئوال که “واقعا ماجرا چیست و آیا پشت پرده این ماجرا اهداف خاصی وجود دارد؟” نوشته است: “مجلس نهم، بیش از یکسال از عمر دولت دهم را شاهد بود و آن دسته از نمایندگان که اکنون اصرار به مطرح کردن سؤال از وزرای دولت یازدهم دارند و آنها را به مجلس احضار می‌کنند در حاکمیت دولت‌های نهم و دهم نیز در مجلس حضور داشتند. مقایسه نشان می‌دهد این نمایندگان و بطور کلی مجالس هشتم و نهم نه تنها در این زمان کوتاه این مقدار سؤال از وزرای دولت‌های نهم و دهم نپرسیدند بلکه از کنار خطاهای بزرگ آنها و تخلفات قانونی آنها و شخص رئیس‌جمهور سابق بدون کوچک‌ترین عکس العملی عبور نموده و حتی باتمام وجود از آنها حمایت نیز کردند. آنچه این روزها اذهان مردم را به خود مشغول کرده و مجلس و نمایندگان سؤال کننده را زیر سؤال برده همین واقعیت است”.
در سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی همچنین آمده: “نگاهی به اسامی آن دسته از نمایندگانی که در ماه‌های گذشته، از وزرا سؤال نموده و آنها را به مجلس احضار کرده‌اند نشان می‌دهد آنها افراد معدودی هستند که به یک گروه خاص تعلق دارند. به همین دلیل این شائبه در افکار عمومی پدید آمده که این افراد به دلیل اینکه در انتخابات ریاست جمهوری شکست خورده و نتوانسته‌اند فرد مورد نظر خود را به ریاست جمهوری برسانند، با دولت یازدهم چنین برخوردی می‌کنند”.
اما درگیری ها و چالش این طیف از نمایندگان مجلس با دولت روحانی تنها به احضار و طرح سئوال و دادن کارت زرد به وزرای دولت خلاصه نمی شود. طی هفته های گذشته برخی گزارش ها از تشکیل هیاتی در مجلس برای نظارت بر تیم مذاکره کنندگان هسته ای حکایت داشت؛ مسئله ای که در مجالس قبلی سابقه نداشته، هرچند حسام الدین آشنا، مشاور حسن روحانی اعلام کرد که وزارت خارجه، هیات نظارت کننده بر مذاکره کنندگان هسته ای که از سوی مجلس تشکیل شده را نپذیرفته. محمد کیانوش راد، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ششم در این زمینه به “روز” می گوید: “در گذشته مجلس به طور مستقیم در تیم مذاکره کنندگان هسته ای حضور نداشت اما با ارتباط تنگاتنگی که با دولت و شورای عالی امنیت داشت اعضای کمیسیون در جریان کلیات امور قرار می گرفتند اما این رفتار مجلس بدین شکل در واقع به نحوی در صورتی که بخواهد در حیطه کارهای اجرایی دولت وارد شود دخالت در کار قوه مجریه خواهد بود”.
او می افزاید:” مساله نظارت همیشه با طرح سئوال و دعوت از اعضای دولت و بخش های مختلف دولت در کمیسیون ها قابل وصول بوده. این کار اخیر نمایندگان مجلس به نوعی گویای نوعی بی اعتمادی به دولت و اگر نگوییم در مواقع حساس ایجاد کارشکنی ها در روند اجرایی فعالیت های دولت است به هر حال ناشی از نوعی تسری بی اعتمادی به بدنه جامعه دارد که البته با توجه به اینکه مردم مجلس فعلی را به خوبی مورد ارزیابی قرار داده اند و معتقد هستند که روند حل مساله هسته ای به سود جامعه ایران است، این نوع رفتارهای مجلس عملا کارکردهای منفی را ایجاد خواهد کرد و به ضرر خود جناح محافظه کاری است که می خواهند بدین شکل با ورود به پرونده و ورود به پرونده هسته ای احتمالا در روند جریان امور نوعی وقفه ایجاد بکنند”.
احمد بخشایشی، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس هم در مصاحبه با سایت بی باک نیوز، دلیل تشکیل هیات نظارت بر مذاکره کنندگان هسته ای از سوی مجلس را اینطور عنوان کرده است: “این تیمی که در حال مذاکره است، همان گفتمان ۲۴ خرداد است و مانند گفتمان اصلاح طلبان در سال ۸۲ است، سال ۸۲ همین تیم با همین تفکر در سعد آباد با غربی ها که سه کشور اروپایی بود بیانیه امضا کردند، که در نهایت منجر به شکست شد، اینبار هم یک شکست است”.
آقای کیانوش راد در همین زمینه می گوید: “کاملا روشن است مردم در جریان انتخابات به گفتمانی که جناح افراطی محافظه کار با حمایت از جلیلی به دنبال آن بودند رای منفی دادند. آن گفتمان شکست خورده است. مردم ایران در مسائل مختلف و در جای خود استقامت و مقاومت لازم را همواره از خود نشان دادند. اما اینکه به بهانه های واهی و به منظور برخی اهداف سیاسی و ناکارآمدی های موجود، پرونده هسته ای به نققطه ای رسیده که اکثریت مردم ایران خواستار حل این مناقشه فرسایشی هستند و به جد، رای خودشان را به شیوه ای که حتی برخی محافظه کاران در ایام انتخابات عنوان می کردند که رای انتخابات یازدهم نشاندهنده انتخاب مردم میان گفتمان سازش و گفتمان مقاومت است. اگر این سخن آنها در آن ایام را بپذیریم روشن است که گفتمان ادعایی مقاومت آنها در میان مردم جایگاهی نداشته و مردم به دنبال ایجاد شرایط بهتر در جامعه ایران هستند و به دنبال حل مناقشات موجود هستند و به این دلیل اگر حتی محافظه کاران چنین سخنی را عنوان می کنند قاعدتا می دانند که روند مذاکرات حتی در چارچوب دولت آقای خاتمی همچنان در حال پی گیری است اما شکست خودشان را ناگزیر هستند با عبارت های این چنینی بیان کنند”.
