میکائیل شهرستانی بیش از آنکه بازیگر سینما یا تلویزیون باشد با فعالیت ها ونقش آفرینی های زیبای تئاتری و رادیویی اش شناخته می شود. با او درباره مجموعه “ پاتوق” و کم کاریش در عرصه تئاتر گفت و گویی کرده ایم.
گفت و گو با میکائیل شهرستانی
مشکلات عدیده و مهم تر بماند !!!
اگرموافق باشید درابتدا برویم سراغ تئاتر، در یکی دوسال گذشته از فضای تئاتر فاصله گرفته اید. علت این فاصله مشغله شما در رادیو و تلویزیون است و یا مسائل دیگری هم در این دوری دخیل است؟
بخشی از این دوری همان طور که گفتید مربوط به پروژه هایی است که در یکی دوسال گذشته درگیر آن بودم. و فعالیت های مستمری است که در رادیوانجام می دهم. اما بخش اعظم آن مربوط به مشکلاتی است که در حوزه تئاتر در حال حاضر با آن دست به گریبانیم. من خودم را متعلق به تئاتر می دانم، زیرا استارت فعالیت هنری من از تئاترآغازشده، تئاتر جادوگری است که مرا جادوی خود کرده و مطمئن باشید هیچ گاه سینما و تلویزیون را به آن ترجیح نمی دهم. بنابر این درزمان هایی لازم است که شما صبرکنید تا شرایط برای کارکردن مهیا شود، فعلا که با شرایط موجود که دستمزد ها با یک سال تاخیرپرداخت می شود تئاتر کارکردن سخت است. البته مشکلات عدیده و مهم تری هم وجود دارد که بماند !!
میکائیل شهرستانی هرگاه در تئاتر به روی صحنه رفته، تماشاگر را به سالن ها کشانده و همه را مفتون بازی خودش کرده است. اما چرا این موفقیت در تصویر کسب نشده؟
ببینید، مدیوم تئاتر و مدیوم تصویر دوعنصر کاملا مجزا و متفاوت هستند. قانون نوشته شده ای وجود ندارد که اگربازیگری در یکی از این مدیوم ها حضوری موفق دارد الزاما در دیگری هم موفق باشد، من همانطور که گفتم در تئاتر سابقه طولانی و تجربه خوبی دارم و برعناصر و قانون های صحنه و تماشاگر تسلط دارم. البته در تصویر هم به همین شکل است، اما وقتی شما با پدیده ای به نام تصویر رو در رو هستید، مسائل دیگری هم دخیل است که ازعهده شما خارج است. وقتی دراکثر پروژه ها نقش ها براساس زیبایی و جذابیت تقسیم می شود و توانایی افراد کمترین اهمیتی دارد دیگر نباید از چنین سیستمی توقع چندانی داشت. هیچ گاه به بنده نقش محوری و مهمی در تصویر پیشنهاد نشده و اگرهم شده مکمل بوده است. می خواهم بگویم روابطی که در فضای تئاتری در جریان است کاملا با دنیای تصویرمتفاوت است.
یعنی شما معتقد هستید که برخی روابط در سینما وتلویزیون ما حاکم است که برفرآیند انتخاب بازیگر تاثیرگذاراست و می تواند در سرنوشت کاری یک بازیگر توانا مانند شما هم تاثیرگذار باشد؟
صد در صد. متاسفانه در چند سال گذشته و به دلیل علاقه بسیاری که جوانان به این هنر از خود نشان داده اند، پای کسانی به این حرفه بازشده است که ذره ای تخصص در این زمینه ندارند و تنها به دلیل چهره ای زیبا و بعضا پرداخت مبلغی برای بازی، ضربه مهلکی به این حرفه وارد کرده اند. از طرف دیگر تهیه کنندگان ما هم متاسفانه تحلیل درستی از بازیگری ندارند و تنها به بازگشت سرمایه خود فکرمی کنند، تنها معدود تهیه کنندگانی هستند که به کیفیت اثرمی اندیشند. متاسفانه در چند سال گذشته رسانه های جمعی دست به دست هم داده اند تا ذائقه مخاطب و سطح سلیقه مردم را به جای ارتقاء، کاهش دهند و این اتفاق خوشایندی نیست.
برویم سراغ مجموعه “پاتوق”، چه شد که بازی در این کار را پذیرفتید؟
یکی از دلایلی که بازی در این مجموعه را پذیرفتم متن متنوع وجذاب آن و دیگری کارگردان جوان آن بود. من همیشه از کار کردن با جوانان لذت می برم، برخی از آنها ایده هایی دارند که بسیار بی نظیراست. آقای حسینی وقتی فیلمنامه را تحویل بنده دادند اولین عنصری که مرا به خود جذب کرد تنوع داستان ها ومکان های وقوع اتفاقاتی بود که در فیلمنامه وجود داشت.
آیا هنگام بازی پیشنهادی هم برای تغییر نقش به کارگردان می دهید یا اینکه به طور کامل خود را در اختیار کارگردان قرار می دهید؟
من همیشه از تبادل نظر استقبال می کنم. وقتی من به عنوان بازیگر متنی را می خوانم آن را از دیدگاه خودم می خوانم و حالا قرار است که دیدگاه کارگردان را بازی کنم. همیشه تضاد نگاهی در هر کاری وجود دارد، و اگر وجود نداشته باشد باید به آن کارشک کرد. پس از جر و بحث و تبادل نظراست که کارگردان و بازیگر به یک نقطه واحد و مشترک می رسند و این به نظر من اتفاق خوب و تاثیرگذاری است.
آیا امسال هم قصد دارید که همچنان از وادی تئاتر دور بمانید؟
اگر شرایط برای اجرای تئاتری فراهم شود مطمئنا در آن حضورپیدا می کنم. ولی با شرایط حاضر بعید می دانم که چنین اتفاقی بیفتد. گرچه من همچنان امیدوار می مانم.