سازه های ساسانی هم به زیر آب می روند

نویسنده

arashsigarchi.jpg

آرش سیگارچی

سد سیوند از عصر پنجشنبه 30 فروردین با حضور جمعی از مسئولان کشور و مقامات وزارت نیرو در شرایطی آبگیری ‏اش آغاز شد که قرار بود این آبگیری در راستای علمی شدن تعهدات وزارت نیرو و آب منطقه‌ای استان فارس مبنی بر ‏مرمت کاخ هخامنشی تنگه بلاغی، هزینه کاوش‌های باستان‌شناسی، ساخت موزه، انتقال آثار منحصر به فرد از تنگه بلاغی ‏پیش از غرق شدن باشد؛ تعهداتی که اکنون با فرارسیدن پایان سال، تقریبا به هیچ یک از آنها عمل نشده و هم اکنون در حالی ‏که آب‌های جمع‌اوری شده در دومتری سازه‌های شراب‌سازی عهد ساسانی قرار‎ ‎گرفته است هنوز این سازه‌ها منتقل نشده‌اند ‏و به زودی غرق می‌شوند.‏

sazehsasani.jpg

در دو سال گذشته و پس از اعتراضات بسیاری، اداره باستان شناسی میراث فرهنگی به منظور “نجات بخشی از آثار ‏تاریخی موجود در تنگه بلاغی” بر فعالیت های خود افزود. ‏

این در حالی بود که براساس مصوبه هیات دولت در زمان خاتمی، کلیه امور و هزینه های مربوط به مطالعات باستان ‏شناسی، و میراث فرهنگی هر پروژه عمرانی به مجریان همان پروژه مربوط می شود که به این ترتیب هزینه کاوش‌های ‏تنگه بلاغی نیز به دوش مسئولان سد سیوند افتاد اما چون چنین اعتباراتی در بودجه ساخت سد سیوند پیش بینی نشده بود، ‏پرداخت این هزینه‌ها با مشکل مواجه شد و از آن‌جایی که نجات بخشی آثار باستانی تنگه بلاغی که تعداد محوطه‌های کشف ‏شده در آن به 131 اثر رسیده بود برای پژوهشکده باستان‌شناسی اهمیت داشت، اعتبارت مربوط به این کاوش‌ها تا سال ‏‏1384 بر عهده پژوهشکده باستان‌شناسی باقی ماند. در این میان حدود 300 میلیون تومان توسط پژوهشکده باستان‌شناسی و ‏بنیاد پژوهشی پارسه و پاسارگاد هزینه شد که هیچ یک از این هزینه‌ها بازنگشت.‏

به گزارش سایت میراث فرهنگی، سازمان آب منطقه‌ای استان فارس و وزارت نیرو بدون عملی کردن تعهدات خود سد ‏سیوند را ابگیری کردند که این موضوع نگرانی دوستداران میراث فرهنگی را نسبت به آینده سد‌های در حال ساخت و ‏محوطه‌های در خطر بیشتر می‌کند.‏

از جمله وظایف این دو نهاد “مرمت” کاخ هخامنشی داریوش در منتهی‌الیه مکان آبگیری سد سیوند بود که “تا این لحظه” ‏این کار انجام نشده است و آثار بدست آمده از این کاخ همچنان در معرض تهدیدات زیست محیطی و انسانی قرار دارد.


مرمت این کاخ هخامنشی به باستان‌شناسان امکان می‌داد تا تصویر واضحی از آن بدست‌آورند، اما “با بالا آمدن آب و کامل ‏شدن دریاچه محل این کاخ به نیزار” بدل می‌شود.‏

‏”ساخت موزه پاسارگاد” از دیگر تعهدات سازمان آب منطقه‌ای فارس بود که برای آن هزینه‌ای بالغ بر یک میلیارد تومان در ‏نظر گرفته شده بود. نه تنها این هزینه پرداخت نشده است که “کلنگی هم برای احداث این موزه” زده نشده است.

‎ ‎نتیجه کاوش ها‎ ‎

کاوش‌های باستان‌شناسی در حوضچه دریاچه سد سیوند منجر به کشف آثار ارزشمندی از قبیل کوره‌های پخت سفال مربوط ‏به 7 هزار سال قبل، ساختارهای هخامنشی از قبیل کشف کاخی متعلق به داریوش اول و روستایی متعلق به دوره هخامنشی، ‏و همچنین سازه‌های شراب سازی متعلق به عهد ساسانی شد. به این مجموعه باید آثار ارزشمند دیگری از قبیل سکونت‌گاه ‏کوزه‌گران 7 هزار ساله و اجساد آن‌ها که در کف خانه‌هایشان مدفون شده بودند را نیز باید اضافه کرد. همچنین این کاوش‌ها ‏در غاری واقع در این تنگه منجر به کشف بقایای حضور انسان 10 هزار سال قبل شد.‏

این کشفیات در تعداد بی‌شماری ادامه داشت و با پایان یافتن کاوش‌های باستان‌شناسی و در حالی که هنوز بخشی از ‏محوطه‌های شناسایی شده کاوش نشده بود، قرار شد چندتایی از آثار کشف شده به جهت منحصر به فرد بودن ‌آن‌ها منتقل ‏شوند. در این میان دو کوره پخت سفال متعلق به 7 هزار سال قبل و سازه‌های شراب‌سازی عهد ساسانی انتخاب شدند که تنها ‏کوره‌های پخت سفال منتقل شدند و سازه‌های شراب سازی در تنگه باقی ماندند تا غرق شوند.‏


تاکنون آبگیری سد سیوند منجر به غرق شدن روستای هخامنشی و محوطه مسکونی متعلق به 7 هزار سال قبل شده و ‏همچنان دریاچه در حال پر شدن است و به زودی تمامی آثار دیگر نیز غرق می‌شوند.‏

از دیگر آثار غرق شده می‌توان به کوره‌های باقی مانده پخت سفال مربوط به 7 هزار سال قبل اشاره کرد که تنها 5 کوره از ‏زیر خاک بیرون آمد و مطالعات ژئوفیزیک نشان می‌داد که 4 کوره دیگر در زیر خاک مدفون مانده است و در حال حاضر ‏تمامی آن‌ها به غیر از دو کوره‌ای که متقل شد غرق شده است.‏

از دیگر آثار غرق شده، دیوار پردیس شاهی بود که کل محوطه تنگه بلاغی را در یک دور کامل شامل می‌شد و اکنون ‏بخش‌هایی از آن زیر آب رفته است.‏

‎ ‎اقدام غیر قانونی‎ ‎

سد سیوند درحالی آبگیری خود را در واپسین روزهای فروردین سال 1386 آغاز کرد که قرار بود تا پایان بررسی های ‏باستان شناسی این اقدام به تاخیر بیفتد.‏

ابتدای فروردین ماه گذشته هر چند “اسفندیار رحیم مشایی”، رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری از آب گیری این ‏سد خبر داده بود اما نمایندگان مجلس، محافل دوستدار میراث فرهنگی و بسیاری از ساکنان استان فارس تصور می ‏کردند با وجود مخالفت های ملی و کارشناسی نسبت به این موضوع، دولت نهم به این زودی و پیش از پایان بررسی تیم ‏های کاوش و باستان شناسی اقدام به آب گیری سد سیوند نمی کند. با این حال محمود احمدی نژاد در جمع شهروندان ‏مرودشتی به طور رسمی از آب گیری سد سیوند خبر داد. وی در بیست و هفتمین سفر استانی خود اعلام کرد: “از همین ‏سفر آبگیری سد سیوند آغاز خواهد شد.“‏

سه روز پس از اظهارات احمدی نژاد، این سد آبگیری شد. ‏

همین موضوع و اقدام وزارت نیرو و آب منطقه ای فارس موجب شد تا ایرانیان زیادی به دیوان عدالت اداری در مورد اقدام ‏این دو نهاد دولتی در آغاز آبگیری سد سیوند شکایت کنند. از آن زمان تا کنون شکایت های مردمی از رئیس سازمان میراث ‏فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و وزیر نیرو به دادسرای عمومی تهران و دیوان عدالت اداری تقدیم شد و تا کنون ‏‏4350 نفر این شکایت نامه را امضاء کرده‌اند. ‏

این پرونده هم اکنون در دیوان عدالت اداری مفتوح است و نزدیک به یک سال از شکایت مردمی پرونده سد سیوند گذشته ‏هنوز به جوابی منتهی نشده است. گفته می شود درگذشت دکتر پرویز ورجاوند که سمت کارشناسی پرونده شکایت مردمی ‏از آبگیری سد سیوند را در دادسرای دیوان عدالت اداری بر عهده داشت، باعث شد این پرونده با تاخیر زمانی رسیدگی ‏مواجه شود اما ده روز پیش “محمد علی دادخواه”، وکیل پرونده شکایت مردمی از آبگیری سد سیوند به خبرگزاری میراث ‏فرهنگی گفت:“نخستین هدف از این شکایت دستور موقت جلوگیری از آبگیری بود که هنوز چنین دستوری صادر نشده و ‏این پرونده همچنان در مرحله بازپرسی متوقف مانده است.“‏

وی افزود:“در آخرین جلسه‌ای با بازپرس پرونده وی اعلام کرد بر اساس شکایت صورت گرفته، استعلام شده و پاسخی نیز ‏دریافت کرده است. اما بازپرس استعلام و پاسخ آن را به نشان نداد.“‏

با این حال دادخواه با اظهار امیدواری از پیگیری پرونده سد سیوند به میراث خبر گفت:“امیداریم در سال جدید، پرونده سد ‏سیوند به طور جدی در دادسرای عمومی تهران پیگیری و تا زمان مشخص شدن حکم دادگاه دستور موقت آبگیری صادر و ‏دریاچه تخلیه شود.“‏

‏ ‏