عکاس مردم در خیابان انقلاب

خبرگزاری اسپانیا
خبرگزاری اسپانیا

» گزارش خبرگزاری اسپانیا ازعکس های انقلاب

mahmoudkelari.jpg

در ابتدا شاید کسی از ابعاد وسیع انقلاب مطلع نبود. محمود کلاری که به عنوان بهترین عکاس ایرانی شناخته می شود، می ‏گوید تنها هدف جریان های مختلف این بود که به زندگی حکومت شاه پایان دهند.‏

محمود کلاری، متولد ۱۹۵۱ در تهران، در حوزه بین المللی نیز اعتبار کسب کرده: او به عنوان عکاس در آژانس خبری ‏‏”سیگما” در پاریس که عکس هایی از انقلاب را برای آن تهیه کرده نیز فعالیت داشته است.‏

در سینما و در بهترین فیلم های ایرانی طی ۳۰ سال اخیر نیز می توان نشانی از محمود کلاری یافت کرد. او با کارگردانان ‏بزرگ، از جمله عباس کیارستمی نیز همکاری داشته. ‏

کلاری با اشاره به دوران انقلاب به خبرگزاری اسپانیا اظهار داشت: “انقلاب توجه مرا که از امریکا بازگشته بودم و ۲۷ ‏سال سن داشتم جلب کرد. در آن زمان به عنوان عکاس اولین کار حرفه ای را تجربه کردم.” او در ادامه افزود: “زمانی که ‏دانشجویان به سفارت امریکا حمله کردند، آژانس سیگما با من قرارداد بست. من چیزی از عکاسی خبری نمی دانستم و از ‏شم هنری خودم استفاده می کردم.” ‏

مجموعه فعالیت عکاسی او طی آن سال های پر فراز و نشیب که تحت عنوان “خیابان انقلاب” شناخته می شود، دیدگاه ‏جدیدی از افزایش حضور مردم علیه دیکتاتوری آخرین شاه ایران را به نمایش می گذارد.‏

او می گوید: “روند هر انقلابی در ابتدا کند است، ولی به تدریج پیشرفت می کند. در واقع، تنها هدف ایدئولوژی های مختلف ‏در زمان انقلاب سرنگون کردن حکومت بود. طرفداران این ایدئولوژی ها از مدت ها قبل در این زمینه کار می کردند. ‏برخی از آنها به دنبال عدالت اجتماعی و برخی دیگر با فساد مالی مخالف بودند. برخی به دنبال استقلال و مثلاً تنها خواسته ‏روشنفکران آزادی عقیده و بیان بود.“‏

قیام مردم علیه حکومت شاه در سال ۱۹۷۸ آغاز گردید و سپس توسط آیت الله روح الله خمینی که به آن رنگ و بوی مذهبی ‏داد و آن را به یک جنبش اسلامی تبدیل کرد هدایت شد. ‏

کلاری می گوید: “اکنون که ۳۰ سال از آن دوران گذشته با کمی تفکر می بینیم که انقلاب جنبه های مختلفی دربر داشته: ‏خشونت، احساسات، مذهب و در نهایت جنبه ای که به فقر مربوط می شود. هدف من از کار اخیر این بود که تمامی این جنبه ‏ها را نشان دهم: چگونه در ابتدا به صورت مسالمت آمیز آغاز شد، چگونه پیش رفت و چگونه الگوها و نشانه های گذشته ‏ناپدید شدند؛ گروه ها و ایده های مختلف؛ آغاز جسارت ها، فروپاشی ارتش، فرار شاه، بازگشت خمینی، آغاز خشونت ‏ها،…“‏

ریشه های اپوزیسیون ملی علیه پادشاهی دیکتاتوری محمدرضا شاه در سال ۱۹۶۳، یعنی سالی که شاه انقلاب سفید را به راه ‏انداخت، آغاز شد. در رأس این اپوزیسیون آیت الله خمینی قرار داشت. او در ماه ژوئن همان سال دستگیر و تبعید شد، ابتدا ‏به شهر مذهبی نجف و سپس به پاریس.‏

کلاری می گوید: “مسایل مذهبی به انقلاب انسجام بخشیدند. هیچ یک از گروه های ناسیونالیست، کمونیست، آزادیخواه و ‏غیره به تنهایی توان کافی برای انقلاب کردن نداشتند. مدیریت مذهبی به تمامی این اپوزیسیون ها انسجام بخشید. من به یاد ‏دارم که اولین گردهمایی ها و تظاهرات مردمی مقارن با مراسم مذهبی بود که در آنها تمامی گروه ها شرکت می کردند.” ‏

انقلاب برای کلاری جوان که قدرت تصاویر را درک کرده بود، از نظر حرفه ای بسیار شاخص بود. او در این خصوص ‏می گوید: “من قبل از انقلاب در اولین نمایشگاهم در ایران به تنهایی انسان پرداختم، ولی در مدت ۲۵ سال اخیر هیچ عکسی ‏نگرفتم که در آن انسان نباشد. به منظره یا طبیعت مرده علاقه ندارم.“‏

کلاری تاکنون بارها به عنوان بهترین عکاس و بهترین مدیر فیلمبرداری از سوی سینمای ایران مورد قدردانی قرار گرفته، ‏ولی همچنان به عنوان فردی متواضع شناخته می شود. عکس های انقلاب او که مورد تحسین نویسندگان و روزنامه نگارانی ‏در رده ریشارد کاپوشینسکی، روزنامه نگار لهستانی، قرار گرفته، به نمونه های بارزی از رئالیسم تبدیل شده اند.‏

او می گوید: “من به خیابان می آمدم و عکس می گرفتم و به هیچ وجه از ابعاد آن واقف نبودم.“‏

منبع: خبرگزاری اسپانیا، فوریه ‏