احمد قدیریان، از مسئولان دادستانی انقلاب و زندان اوین در دهه 60 و از فرماندهان ارشد سپاه پاسداران در سال های اخیر، روز پنجشنبه 25 خرداد در تهران درگذشت. پس از مرگ قدیریان، رهبر جمهوری اسلامی در پیامی او را “دوست دیرین و صمیمی” خود خواند و رسانه های حکومتی نیز از وی به عنوان “یار باوفای” اسدالله لاجوردی نام بردند.
مراسم تشییع جنازه احمد قدیریان روز گذشته در تهران برگزار شد. پیکر او در محل دفتر سابق حزب جمهوری اسلامی که وی خود از اعضای آن بود به خاک سپرده شد.
در این مراسم محمد محمدی گلپایگانی رئیس دفتر رهبر جمهوری اسلامی، میثم خامنه ای پسر آیت الله خامنه ای، محمدرضا مهدوی‌کنی رئیس مجلس خبرگان رهبری، علی اکبر ناطق نوری رئیس دفتر بازرسی بیت رهبری، غلامحسین محسنی اژه‌ای دادستان کل کشور، غلامعلی حدادعادل نماینده مجلس، قاضی سراج و غلامحسین الهام مشاور حقوقی محمود احمدی نژاد و تعداد دیگری از مسئولان سیاسی و نظامی حضور داشتند.
احمد قدیریان از اعضای قدیمی هیئت های موتلفه اسلامی بود. او سال ها پیش از انقلاب با خواهر اسدالله بادامچیان دیگر عضو قدیمی موتلفه ازدواج کرد. وی نیز مانند تمام اعضای نخستین موتلفه از کسبه بازار تهران بود. قدیریان که چند بار پیش از پیروزی انقلاب بازداشت و زندانی شده بود در آستانه بازگشت روح الله خمینی به کشور در بهمن 1357 به واسطه رابطه نزدیک با محمد بهشتی و عضویت در موتلفه، مسئولیتی در کمیته استقبال از رهبر سابق جمهوری اسلامی بر عهده گرفت.
پس از برپایی نظام جدید وی مدتی در کمیته های انقلاب اسلامی و سپس بر اساس گزارش ها با دستور محمد بهشتی رئیس وقت دستگاه قضایی و حکم علی قدوسی دادستان وقت کل کشور به عنوان معاون اجرایی دادستانی کل انقلاب و دادسرای انقلاب تهران منصوب شد.
قدوسی در حکم انتصاب قدیریان خطاب به وی گفته بود: “امور مربوط به مدیریت زندان اوین، تدارکات، انتظامات، تحقیق و عملیات ضربت را در کلیه واحدهای دادستانی که در محل اوین مستقر هستند حل و فصل و با قاطعیت کامل عمل نمایید و نظارت و مراقبت کامل نسبت به نگهداری و تحویل اسلحه و مهمات به عمل آورید.”
از آن پس بود که وی به عنوان دوست قدیمی و معاون اسدالله لاجوردی، دادستان وقت انقلاب تهران و رئیس آن هنگام زندان اوین، به یکی از عوامل و آمران اصلی دستگیری، شکنجه و اعدام گسترده مخالفان و منتقدان جمهوری اسلامی تبدیل شد.
او از همان سال های نخست روی کار آمدن جمهوری اسلامی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و در اوایل دهه 70 با حکم سید علی خامنه ای به درجه سرتیپی ترفیع یافت.
امنیت انقلاب را بیمه کرد
قدیریان در کتاب خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده، بر ایفای نقش موثر در سرکوب گروه هایی مانند فرقان و مجاهدین خلق تاکید کرده است.
همچنین سایت نما، از سایت های وابسته به حزب موتلفه اسلامی، قدیریان را فردی معرفی کرده که در “مدیریت فتنه 18 تیر 1378” ایفای نقش کرده بود.
محمدکاظم انبارلویی، رئیس مرکز سیاسی حزب موتلفه اسلامی و سردبیر روزنامه رسالت در مطلبی که به مناسبت درگذشت وی نوشته، او را “یک کادر نظامی موتلفه در قبل از انقلاب” عنوان کرده که بعد از انقلاب به دلیل “ممنوعیت فعالیت کادرهای نظامی و امنیتی در احزاب”، دیگر در این حزب حضور نداشت.
انبارلویی افزوده که علیرغم این جدایی، “سایه روح سلحشوری و شجاعت و ایمان و اخلاص او در حزب {موتلفه} همواره حس می شود.”
به نوشته رئیس مرکز سیاسی موتلفه، احمد قدیریان “در پاک کردن عوامل رژیم گذشته و مسئولان کشتارهای مردم درجریان قیام مردم در سال‌های 56 و57 در دستگاه قضا نقش کلیدی داشت.”
سردبیر روزنامه رسالت اضافه کرده که پس از آغاز همکاری قدیریان با لاجوردی، وی “در مبارزه با نفاق و جریان منافقین خدمت بزرگی به انقلاب کرد و از این بابت حق بزرگی به گردن انقلابیون و انقلاب دارد.”
انبارلویی همچنین با اشاره به اینکه “نقش لاجوردیها و قدیریان‌ها برای انقلاب در مقاطعی خاص بسیار تعیین کننده بوده است” تاکید کرده که “اقدامات آنها بیش از سه دهه امنیت انقلاب را بیمه کرد.”
احمد قدیریان در سال های اخیر مشاور وزیر دفاع و مدیر عامل بنیاد شهدای هفتم تیر بود.
سایت رجانیوز نیز، وی را”یار باوفای شهید اسدالله لاجوری” و از “پیشروان مبارزه با نفاق قدیم و جدید” معرفی کرد.
به دنبال درگذشت احمد قدیریان، مسئولان ارشد جمهوری اسلامی این مسئله را تسلیت گفتند. نخستین مقام ارشد حکومتی که در این خصوص پیام تسلیت صادر کرد، محمود احمدی نژاد بود.
رهبر جمهوری اسلامی هم در پیامی ضمن آنکه وی را “دوست دیرین و صمیمی” خود نامید، او را “یار وفادار انقلاب” توصیف کرد که مرگش “موجب تاثر عمیق” وی شده است.
به گفته خامنه ای، یاد خدمات مخلصانه آن مرحوم به انقلاب در سال‌های دوران سخت مبارزه و در دوران پیروزی انقلاب تا اکنون هرگز فراموش نخواهد شد و در میزان عدل و فضل الهی موجب رحمت و مغفرت حضرت حق خواهد بود، انشاالله.
