لوسی پترمان
طالبان پاکستان چند روز قبل اکثر سوء قصدها علیه اقلیت شیعه را که حداقل ۳۶ کشته در کراچی و راولپندی برجای گذاشت پذیرفت. مریم ابوذهب، کارشناس امور مربوط به پاکستان و استاد مؤسسه ملی زبان و فرهنگ شرقی [اینالکو]، در مصاحبه با روزنامه لیبراسیون به سؤالاتی درخصوص تنش های میان شیعیان و سنی های پاکستان پاسخ داده است.
این خشونت ها را چگونه توضیح می دهید؟
آغاز تنش ها میان این دو جامعه در پاکستان از زمان انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹ بود. ایران شیعه می خواست انقلاب خود را صادر کند و این مسأله به عنوان یک خطر محسوب می شد. در همان زمان ژنرال ضیا الحق با حمایت عربستان سعودی یک انقلاب اسلامی در پاکستان ایجاد کرد، ولی این یک انقلاب سنی بود. از آن پس پاکستان تبدیل به محلی برای رقابت ها و چالش های دو جامعه سنی و شیعه گردید. چالش طلبی میان ایران و عربستان در این کشور اخیراً تشدید شده، به ویژه در زمینه مسایل آموزشی و تأمین بودجه برای حوزه های علمیه. و این مسأله می تواند بیش از پیش جامعه پاکستان را دچار اصولگرایی کند.
افزایش حملات ضدشیعه از چه لحاظ نگران کننده به نظر می رسند؟
به لحاظ گستردگی و شیوه انجام عملیات شان. در سال های ۹۰ این پدیده به استان پنجاب و شهر کراچی محدود می شد و سوءقصدهای هدفمند در دیگر نقاط کشور بسیار نادر بود. سوءقصد به جان زائران هیچ گاه به اندازه این سال ها نبوده. دلایل این خشونت ها مذهبی است، ولی مسایل اقتصادی و گاهی نژادی نیز در آنها دخیل اند. در بلوچستان، افراط گرایان سنی نخبگان شیعه [پزشکان، وکلا، اساتید، شخصیت های مذهبی] را به فعالیت به عنوان عوامل نفوذی حکومت تهران متهم می کنند و علیه آنها سوءقصد انجام می دهند. هدف آنها ایجاد وحشت و قطع هرگونه رابطه با ایران است. حملات علیه زائران در شمال پاکستان نیز در نوع خود جدید است. این مسأله بسیار نگران کننده است و این خشونت های سیستماتیک درحال حاضر در همه نقاط روی می دهند.
منبع: لیبراسیون، ۲۳ نوامبر
