یکی از استثنایی ترین وقایع در طول تاریخ تلاش های بشری برای کسب حق تعیین سرنوشت در 11 فوریه 1979 اتفاق افتاد، زمانی که ملت ایران با کمک انقلاب اسلامی خود موفق به سرنگونی حکومت فاسد سلطنتی شاه شد. در زمان پیروزی، رهبران انقلاب ایران کارهایی را انجام دادند که کمتر کسی که زمامداری یک کشور را بدست گرفته است، تاکنون انجام داده است: آنها قدرت خود را که تازه بدست آورده بودند، به مردم برگرداندند. پس از گذشت دو ماه از آن روز تاریخی (22 بهمن)، رهبران انقلاب به فکر ایجاد یک نظام حکومتی مدرن افتادند که پیش از این امتحان نشده بود، نظامی که ترکیبی از اصول حکومت دموکراتیک و اصول ارزش های پایه اسلامی بود. این ترکیب بی نظیر عقاید به شکل یک قانون اساسی درآمد که در یک همه پرسی ملی به طرز چشمگیری به تأیید ملت ایران رسید. افسوس که این نظام حکومتی ابداعی، اکنون از درون با یک تهدید جدی روبروست.
حزب حاکم در دولت ایران یک بار دیگر می رود تا اشتباهات شاه را تکرار کند- اشتباهات سنگینی که منجر به قیام یک ملت جسور بر علیه او شد. درست همانگونه که شاه تلاش کرد مخالفت ها را سرکوب کند و یک قدرت بی رقیب را به شکل حزب رستاخیز به مردم تحمیل کند، تندروهای امروز ایران نیز در تلاشند یک حزب منحصر به فرد سیاسی از خودشان ایجاد کنند. ماه گذشته متحدان محافظه کار محمود احمدی نژاد در وزارت کشور اعلام کردند که بیش از 2000 نفر از کاندیداهای انتخابات مجلس به قدر کافی به انقلاب اسلامی وفادار نیستند و بنابراین برای شرکت در انتخابات فاقد صلاحیت هستند. بسیاری از آنهایی که در پروسه بررسی صلاحیت در وزارت کشور غربال شدند، پایبندی بی چون و چرای خود را به کشورشان و به نظام حکومت اسلامی آن به اثبات رسانده اند. اما استدلال آنها، که البته غیرمنطقی هم نیست، این است که برای اینکه این نظام همچنان یک نیروی الهام بخش و مطرح در جهان امروز باقی بماند، باید همزمان با گذشت زمان به برخی از اصلاحات اجازه ظهور دهد.
قوی ترین دلیل توانایی ماندگار جمهوری اسلامی در همه پرسی آوریل 1979 به معرض ظهور رسید، زمانی که اکثریت ایرانیان- زن و مرد، پیر و جوان، فارس، کرد، آذری، عرب، شیعه و سنی، مسیحی، یهودی، بهایی و زرتشتی- اعتقاد خود را مبنی بر اینکه نظام حکومت اسلامی نه جامعه آنها را سرکوب و نه نفی خواهد کرد، بلکه از حقوق آنها حمایت و شأن و منزلت آنها را حفظ خواهد نمود، به اثبات رساندند. پس از گذشت 29 سال، توانایی این حکومت برای اینکه همچنان چتری برای این ملت باشد، به بوته آزمایش گذاشته شده است.
شورای نگهبان، مجمعی که وظیفه نظارت بر انتخابات را به عهده دارد، حرف آخر را درباره بازگشت کاندیداهای غربال شده به انتخابات 14 مارس خواهد زد. آنها قدرت تصمیم گیری برای خفه کردن صدای اصلاح طلبان و خیل عظیمی از مردم را دارند، به گونه ای که صدای آنها حتی در دولت خودشان هم شنیده نشود. آنها عاقل خواهند بود که به یک درس مهم از تاریخ انقلاب ایران توجه کنند: ایرانیان ملتی مغرور و شجاعند که برای مدت طولانی در برابر حکومت ظلم و ستم تسلیم نخواهند شد.
منبع: دیلی استار، 16 فوریه