به دنبال سرقت از منزل نسرین ستوده، وکیل مدافع دادگستری،شصت فعال مدنی در نامهای به تهدید و ایجاد ناامنی برای فعالان مدنی و مدافعان حقوق بشر اعتراض کرده و حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی را مسئول حفاظت از امنیت جانی و مالی این دسته از فعالان دانستهاند. شیرین عبادی از متولیان و امضاکنندگان این نامه در مصاحبه با روز ضمن اشاره به مشابهت این سرقت و اتفاقات دیگر در زمان قتلهای زنجیرهای میگوید ممکن است این اقدام هشداری باشد از سوی گروه های بنیادگرا و تندرو برای تحت فشار قرار دادن خانم ستوده.
نسرین ستوده، وکیل مدافع حقوق بشر هفته گذشته در نامه ای به رئیس قوه قضاییه از سرقت از منزل خود خبر داد. در جریان این سرقت به گفته خانواده ستوده کلیه جواهرات موجود در منزل از جمله طلاهای امانتی ربوده شده بود.
خانم ستوده در این نامه نوشته بودکه قصد ندارد اقدام سارقان را به نیروهای امنیتی نسبت دهد، اما حجم حملات و هجوم لفظی که طی هفتههای اخیر علیه او و خانوادهاش صورت گرفته، وی را واداشته که سرقت مذکور را به “مخالفان” خود نسبت دهد.
نسرین ستوده، وکیل مدافع دادگستری سه سال پیش به دلیل فعالیتهای حقوقی و دفاع از پرونده فعالان سیاسی و عقیدتی بازداشت و سپس به شش سال حسب و ده سال محرومیت از از شغل و ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد.
این حقوقدان اما در پی انتخاب حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران، در شهریور ماه جاری پس از تحمل سه سال از دوران محکومیت با استفاده از قانون آزادی مشروط از زندان آزاد شد.
خانم ستوده در آبان ماه سال ۱۳۹۱ به همراه جعفر پناهی برنده جایزه آزادی اندیشه ساخاروف از طرف پارلمان اروپا شد. این جایزه سرانجام در اواخر آذرماه گذشته طی جلسهای در سفارت یونان در تهران، از سوی هیات پارلمانی اتحادیه اروپا به نسرین ستوده و جعفر پناهی اهدا شد.
ملاقات خانم ستوده با هیات پارلمانی اروپا با انتقادهای تندی از سوی گروههای محافظه کار و تندرو جمهوری اسلامی مواجه شد.
شیرین عبادی سرقت از منزل نسرین ستوده را بیارتباط با این ملاقات نمیداند: “این سرقت بسیار مشکوک است. زیرا همه ما میدانیم چگونه تلفن و رفت و آمد افرادی که مورد سوء ظن حکومت هستند مدام کنترل میشود. اگر نیروی انتظامی اراده کند خیلی راحت میتواند سارق یا سارقان را دستگیر کند. اساسا تقارن این مساله با صحبتها و اعتراضاتی که ناشی از ملاقات خانم ستوده با هیات پارلمانی اروپا بود مساله را مهم تر کرده است.”
سرقت از منزل ستوده و قتل های زنجیرهای
به دنبال این حادثه ۶۰ فعال مدنی با انتشار نامهای دستبرد به خانه این حقوقدان را عمل “مشکوک”ی خواندهاند که موجب ایجاد فضای ناامنی و نگرانی در میان اعضای خانواده و فرزندان نسرین ستوده شده است؛ عملی که به گفته آنها میتواند به عنوان تهدیدی بیرحمانه از سوی گروههای مخالف این دیدار رسمی تلقی شود.
شیرین عبادی، خدیجه مقدم، رضا خندان، رضا علیجانی، علی اکبر موسوی خوئینی، منصوره شجاعی، مهران براتی، آسیه امینی و مهناز پراکند از جمله امضا کنندگان این نامه هستند.
در بخشی از نامه این فعالان آمده است: “پانزده سال پیش، نمونه این قبیل اقدامهای تهدید آمیز در حوادث تلخ قتلهای زنجیرهای، از سوی چنین گروهها و افرادی دیده شده است و بیم آن میرود که چنین سناریوهایی تکرار شود.”
موضوعی که شیرین عبادی نیز در مصاحبه با روز بر آن تاکید میکند: “قبل از اینکه شادروان داریوش فروهر کشته شود، تا جایی که به خاطر دارم، منزل وی دوبار مورد سرقت قرار گرفت. در حقیقت این یک نوع هشدار بود به این معنی که اگر شما مطابق آنچه ما میگوییم رفتار نکنید و دست از فعالیت برندارید، به شیوه دیگری عمل خواهیم کرد.”
خانم عبادی می افزاید: “با توجه به جنجالهای ایجاد شده در زمینه جایزه ساخاروف این واهمه برای همه ما هست که مبادا این بار هم عدهای با این عمل که به ظاهر سرقت است قصد دادن هشدار داشته باشند.”
قتلهای زنجیرهای نامی است که رسانهها در پاییز سال ۱۳۷۷ برای قتل شماری از روشنفکران و دگراندیشان برگزیدند. داریوش فروهر که خانم عبادی به وی اشاره دارد به همراه پروانه اسکندری، محمد مختاری و جعفر پوینده از جمله افرادی بودند که در جریان زنجیره قتل های آن سال کشته شدند.
تعرض به فعالان مدنی و مدافعان حقوق بشر
فعالان امضا کننده این نامه همچنین ضمن اعلام نگرانی از وضعیت پیش آمده، حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی و نیروی انتظامی را به دلیل مسئولیت و وظایفی که در این زمینه دارند مسئول حفاظت ازجان و امنیت تمامی شهروندان از جمله نسرین ستوده دانستهاند.
خانم عبادی علاوه بر آنچه در نامه آمده به روز میگوید: “آقای روحانی که وعده اعتدال در سیاست را داده بودند میبایستی به این نکات توجه بکنند که ملاقات خانم ستوده با موافقت مقامات حکومتی بوده و موضوعی کاملا طبیعی است و نمیبایستی اجازه دهند افراد خودسر مورد حمایت تندرویان و بنیاد گرایان دست به چنین اعمالی بزنند.”