خوان کارلوس سانز
در نزدیکی بازار بزرگ، که یک مکان توریستی به شمار می رود، و در خیابان های پرازدحام استانبول، دیپلمات ها و عوامل آمریکایی همه گونه اطلاعاتی را در مورد ایران از “رابط”های خود دریافت می کنند. واشنگتن که از سال ۱۹۷۹، از زمان بحران گروگان ها، در ایران نماینده دیپلماتیک ندارد، اقدامات حکومت آیت الله ها را ازطریق سفارت های خود در شهرهای دوبی، باکو و استانبول زیر نظر دارد.
مقر کنسولگری آمریکا در پایتخت اقتصادی ترکیه، در ارتباطات وزارت امور خارجه این کشور تحت عنوان “رصدخانه ایران” شناخته می شود. این عنوان همچنین در یکی از پیام های شارون آندرهولم وینر، سرکنسول آمریکا، به تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۹، که در آن به تهدیدهای اعمال شده علیه عوامل ایرانی اش اشاره کرده نیز به چشم می خورد.
وینر می نویسد: “رابط های بسیاری به ما اطلاع داده اند که از سوی عوامل ایرانی مورد ردیابی قرار گرفته اند تا فعالیت های خود را با دیپلمات های آمریکایی قطع کنند.” او در اشاره به سرکوب مردم معترض پس از انتخابات پر سر و صدای محمود احمدی نژاد، از این اقدامات به عنوان “کمپین ارعاب” نام می برد.
کنسولگری آمریکا در استانبول از یک کارمند سابق ایرانی می گوید که به دلیل فشارهای اعمال شده از سوی حکومت مجبور به بازگشت به ایران شد. این دفتر دیپلماتیک می گوید: “روز ۹ سپتامبر، ما طبق معمول ایمیلی برای او فرستادیم تا برگزاری جلسه ای پیرامون مسایل منطقه ای را به اطلاع او برسانیم، و هیچ کلمه شک برانگیز یا موضوعات حساسی نیز در این ایمیل ذکر نشده بود. دیدارهای قبلی در دفتر او برگزار می شد، چون او قبول نکرده بود این دیدارها را در اماکن عمومی یا در کنسولگری برگزار کند.”
علی رغم احتیاط بسیار، ۵ روز بعد این رابط ایمیلی را بدین مضمون برای دیپلمات های آمریکایی ارسال کرد: “از من خواسته اند که با توجه به شرایط داخلی جدید ایران، تمامی ارتباط ها را با عوامل آمریکایی قطع کنم. فکر می کنم که ایمیلم هک شده است. آخر این هفته به کشورم بازمی گردم.“
بیش از ۵۰ هزار ایرانی که اکثراً دانشجو و مهاجر هستند در ترکیه اقامت دارند. این جامعه ایرانی از ترس اقدامات تلافی جویانه عوامل اطلاعاتی ایرانی که اغلب علیه ملی گرایان اقلیت های نژادی انجام می شود، سعی می کند تا حد امکان در حرفه های معمولی مشارکت کند.
براساس گزارش های کنسولگری آمریکا، روزنامه نگاران، رؤسای شرکت ها، و روشنفکران ایرانی ای که در استانبول مستقر شده اند نیز از سوی حکومت جمهوری اسلامی تحت فشار قرار دارند. این کنسولگری می گوید: “ما علی رغم تهدیدها در تلاش هستیم تا رابط های ایرانی خود را حفظ کنیم و حتی تعداد آنها را افزایش دهیم.”
منبع: ال پائیس، ۳۰ دسامبر
