سفر محمود احمدی نژاد، به کشور زیمبابوه و دیدار وی با دیکتاتور این کشور، رابرت موگابه، به یک رسوایی در سیاست خارجی ایران تبدیل شده تا حدی که سکوت صدا و سیما و حتی سایت ها و رسانه های هوادار محمود احمدی نژاد را هم در پی داشته است.در این سفر احمدی نژاد به “پشه” تشبیه و در عوض دیکتاتور زیمبابوه توسط احمدی نژاد “الگوی” دموکراسی معرفی شده است.
احمدی نژاد در حالی به زیمبابوه سفر کرد که حزب تغییرات دموکراتیک این کشور که ریاست آن را مورگان چانگیرای، نخست وزیر دولت ائتلافی بر عهده دارد، با انتشار بیانیه ای که در روزنامه های هوادار این حزب منتشر شده وی را به “پشه مالاریا” تشبیه و تاکید کرده: “دعوت از محمود احمدی نژاد برای افتتاح یک نمایشگاه تجاری مانند دعوت از پشه برای درمان مالاریاست”.
به گزارش سرویس خبری بلومبرگ، در این بیانیه که از سوی نلسون چامیسا، سخنگوی حزب “تغییرات دموکراتیک” منتشر شده، از احمدی نژاد همچنین به عنوان “یک ماجراجو، جنگ افروز و فردی بی خاصیت” یاد شده است.
به گزارش این خبرگزاری، روزنامه های چاپ هراره، طی دو روز گذشته با برجسته کردن اعتراض های حزب متعلق به نخست وزیر از عدم تمایل چانگیرای به دیدار با احمدی نژاد نیز خبر داده اند.
همچنین بنا به نوشته روزنامه “هراره ایندیپندنت”، چانگیرای برای نشان دادن اعتراض خود به خاطر حضور احمدی نژاد در زیمبابوه، به همراه اکثر مقامات عالیرتبه این کشور به آفریقای جنوبی سفر کرده است.
به گزارش بی.بی.سی، رسانه‌های جمعی زیمبابوه همچنین، به جنبه‌های منفی سفر احمدی‌نژاد پرداخته اند. این رسانه ها معتقدند که به غیر از مناقشه هسته‌ای جمهوری اسلامی، موضوع دیگری که در جناح دموکراتیک رژیم زیمبابوه حساسیت‌برانگیز است، تردیدی است که نسبت به مشروعیت پیروزی محمود احمدی‌نژاد در انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری وجود دارد. این رسانه‌ها به تشابه انتخابات سال 2008 در زیمبابوه و انتخابات سال گذشته ایران اشاره کرده و نوشته اند مقامات هر دو کشور از طریق “تقلب” در قدرت باقی مانده اند و نماینده مردم کشورشان نیستند.
رسانه های دولتی در ایران علت سفر محمود احمدی نژاد به زیمبابوه را شرکت در نمایشگاه سرمایه گذاری شهر بولاوایو ذکر کرده بودند و آنطور که تابناک نوشته او از یک کارخانه نساجی و نیز افتتاح خط تولید تراکتور ساخت ایران دیدار کرده است.
این در حالی بود که به نوشته وبسایت بی.بی.سی فارسی، “بسیاری از کشورهای عمده غربی، که در گذشته بخش عمده ای از سرمایه گذاری و کمک خارجی را در اختیار زیمبابوه قرار می دادند در این نمایشگاه شرکت” نکردند و “شرکت های داخلی نیز تمایل چندانی به حضور در این نمایشگاه نشان نداده اند که ظاهرا حاکی از عدم اطمینان از موفقیت آن است”.
گفتنی است محمود احمدی نژاد و موگابه در سال 2008 نیز در حاشیه اجلاس جهانی مبارزه با بحران غذا با هم دیدار کرده بودند. در آن اجلاس، سیلویو برلوسکونی نخست وزیر ایتالیا و بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد، محمود احمدی‌نژاد و رابرت موگابه را به مراسم شام رسمی که به افتخار رهبران حاضر در کنفرانس برپا شده بود، دعوت نکردند.
آنطور که محافل رسانه ای در ایران می گویند، شورای عالی امنیت ملی در بخشنامه ای محرمانه به تمامی خبرگزاری ها و روزنامه های داخلی دستور داده است خبر انتقاد چانگیرای از احمدی نژاد را بازتاب ندهند و صرفا از اخبار تهیه شده از سوی روابط عمومی وزارت امور خارجه استفاده کنند. این در حالیست که به آگاهان مسائل بین المللی کمترین واکنش در عرف دیپلماتیک نسبت به انتقاد چانگیرای، ترک کشور میزبان و احضار سفیر آن کشور بود.
در گزارش سایت دیپلماسی ایرانی، درباره سفرهای محمود احمدی نژاد آمده است: “محمود احمدی نژاد بدترین سفرهای تمامی روسای جمهور پس از انقلاب را انجام داده است. سفرهایی که باعث تحقیر و بی عزتی کشور بوده است. برخی از این سفرها بدون دعوت انجام شده است، مثل سفرهای سرراه سریلانکا به هند و پاکستان، یا به زور سفر ها به میزبان تحمیل شده است، مثل سفر اول و چهارم ( سفر زیارتی) رئیس جمهور به عربستان سعودی، یا سفر به قطر برای شرکت تاسف بارش در اجلاس سران کشورهای خلیج فارس، یا سفرهای مکرر بدون پاسخ کشور میزبان انجام شده است، یا سفرهای با تشریفات تفریحی بوده است مثل سفر برای افتتاح بازی های المپیک به قطر و چین یا سفر به ترکیه”.
این سایت با بررسی 60 سفر خارجی محمود احمدی نژاد در فاصله سالهای 84 تا 89، افزوده است: “آمریکا با 5بار حضور احمدی نژاد در خاک آن کشور رکورددار سفرهای احمدی نژاد است و از آنجایی که ایران و آمریکا هیچ رابطه دیپلماتیکی با هم ندارند تمامی سفرهای وی با هدف شرکت در اجلاس های سازمان ملل صورت گرفته، اجلاس هایی که به شدت مورد توجه رسانه های بین المللی است، بسیاری از کارشناسان همین علت را دلیل علاقه احمدی نژاد برای حضور در نیویورک و سخنرانی در سازمان ملل می دانند. ماحصل پنج بار پرواز احمدی نژاد به نیویورک تعدادی سخنرانی در صحن سازمان ملل، مصاحبه با رسانه های آمریکایی از جمله شبکه سی ان ان، ای بی سی نیوز و چند مصاحبه مطبوعاتی و البته سخنرانی در دانشگاه کلمبیا بوده است”.
دیپلماسی ایرانی، درباره سفر های اروپایی احمدی نژاد نیز نوشته است: “حضور احمدی نژاد در اروپا به شرکت در اجلاس فائو در رم پایتخت ایتالیا و شرکت در اجلاس دوربان-2 در ژنو پایتخت سوئیس ختم می شود هر چند وی دیداری از اسلواکی نیز داشته است. این بدان معناست که احمدی نژاد در چهار سال گذشته هیچ گاه توسط مقامات کشورهای مهم و تاثیرگذار اروپایی به این قاره دعوت نشده و هیچ مذاکره ای در راستای منافع کشورمان با سیاستمداران این قاره که کشورهای بسیار تاثیرگذاری همچون فرانسه، آلمان و انگلیس ازآن دست هستند و از اعضای گروه 1+5 به شمار می روند صورت نگرفته است”.
گفتنی است در سفر به رم، وی قصد دیدار با برلوسکونی نخست وزیر ایتالیا و پاپ بندیکت شانزدهم را داشت اما دیداری با این دو مقام سیاسی و مذهبی صورت نگرفت و وی تنها توانست با رهبر حزب “نئونازی” ایتالیا دیدار کند. حضور احمدی نژاد در ژنو و سخنرانی وی در اجلاس ضدنژادپرستی “دوربان-2”، آخرین سفر احمدی نژاد به یک کشور اروپایی است. احمدی نژاد در حالی در این اجلاس شرکت کرد که تنها رئیس جمهوری میهمان در آن اجلاس بود.اجلاسی که با سخنرانی وی درباره اسرائیل همراه بود و نمایندگان کشورهای اروپایی از جمله انگلیس، فرانسه و آلمان در زمان سخنرانی وی از جلسه خارج شوند.البته کشورهایی چون هلند، استرالیا و آمریکا از پیش اعلام کرده بودند به علت حضور احمدی نژاد در این اجلاس و همین طور اعتراض به متن احتمالی بیانیه نهایی در آن حضور نخواهند یافت.
محمود احمدی نژاد که تنها به صورت شرکت کننده در اجلاس های جهانی توانسته به اروپا و امریکا سفر کند، علاقه بسیاری به گسترش روابط با کشورهای امریکای جنوبی و آفریقا دارد. او تا کنون بارها به ونزوئلا سفر کرده و به دفعات نیز میزبان هوگو چاوز، رئیس جمهور پوپولیست این کشور بوده است.درآفریقا نیز کشوری ناشناخته موسوم به “جزایر قمر”، که رئیس جمهورش در ایران درس حوزوی را در مدرسه مصباح یزدی خوانده، ونیز جیبوتی و کنیا میزبانان احمدی نژاد بوده اند.
گفتنی است میرحسین موسوی در زمان مناظره های انتخاباتی، محمود احمدی نژاد را به خاطر سیاست های شتابزده از جمله شرکت در اجلاس قطر که با نقشه خلیج عربی همراه بود به شدت مورد انتقاد قرار داد و وی را مایه بی عزتی ایران در عرصه جهانی دانست.
