واکنش به دستگیری های جدید

نویسنده

baghiemad.jpg

محبوبه نیک نهاد

جمعی از فعالان سیاسی، مطبوعاتی، فرهنگی و فعالان جامعه مدنی در یک گردهمایی با موضوع “پاسداشت آزادی ‏بیان” در محل انجمن صنفی روزنامه‌نگاران حضور یافتند تا از خدمات عمادالدین باقی به عنوان یکی از اعضا و ‏حامیان خانواده مطبوعات و فعال حقوق بشر قدردانی کنند. تجمع روزنامه نگاران در شرایطی برگزار شد که در ‏خارج از ایران هم، اتحادیه اروپا با صدور بیانیه ای بازداشت فعالان ایرانی همچون عمادالدین باقی، سهراب ‏رزاقی، آکو کردنصب، اجلال قوامی، محمد صادق کبودوند، سعید متین‌پور، عدنان حسن‌پور، عبدالواحد بوتیمار، ‏کاوه جوانمرد، محمدحسین فلاحیه، منصور اسانلو، ابراهیم مددی، محمود صالحی و دانشجویانی چون احسان ‏منصوری، مجید توکلی و احمد قصابان را محکوم کرده بود.‏

در گردهمایی انجمن صنفی همچنین به حکم زندان برای سه روزنامه‌نگار گیلانی، “آرش بهمنی، بابک مهدی‌زاده و ‏کوهزاد اسماعیلی” اشاره شد و رئیس انجمن صنفی با اشاره به احکام صادر شده برای این سه تن و دیگر فعالان ‏مطبوعاتی، گفت: “روزنامه نگاران در ایران همیشه بیشترین هزینه را پرداخت کرده و بیشترین زندانی را ‏داده‌اند.” ‏

این گردهمایی به دعوت بیش از یکصد تن از روزنامه‌نگاران برگزار شد که هفته گذشته در بیانیه‌ای از تجمع ‏روزنامه‌نگاران و خبرنگاران رسانه‌های جمعی برای پاسداشت آزادی بیان و اعتراض به بازداشت عمادالدین باقی ‏خبر داده بودند. در بیانیه آنها، باقی صاحب‌قلمی توصیف شده بود که “در سال های اول اصلاحات در ‏روزنامه‌های همگی توقیف شده اصلاح طلب، چهره بارزی بود که درباره قتل‌های زنجیره‌ای رمزگشایی می‌کرد و ‏همین عاقبت به زندانش کشید.“‏

در بیانیه روزنامه‌نگاران همچنین آمده بود: “با خبر شده‌ایم آرش بهمنی، بابک مهدی‌زاده و کوهزاد اسماعیلی سه تن ‏از همکاران مطبوعاتی در گیلان به زندان محکوم شده‌اند. ما با اعتراض نسبت به صدور این رأی، نگرانی خود را ‏از وضعیت محمدصدیق کبودوند، اجلال قوامی و آکو کردنسب از فعالان مطبوعاتی در کردستان اعلام می‌کنیم.“‏

فعال مطبوعاتی، مدنی و سیاسی در حالی برای پاسداشت آزادی و اعتراض به نقض حقوق شهروندی ‏روزنامه‌نگاران زندانی گردهم آمدند که حکومت ایران به خاطر نقض حقوق بشر، بار دیگر از سوی اتحادیه اروپا ‏محکوم شده بود. در بیانیه اتحادیه اروپا با اشاره به “موارد گسترده نقض پیمان‌ها و بیانیه‌های پذیرفته شده از طرف ‏جمهوری اسلامی” و با اشاره به مواردی همچون “سنگسار جعفر کیانی؛ حکم اعدام سیان پایمرد و علی مهین ‏ترابی و بهنام زارع؛ حکم اعدام روزنامه‌نگارانی همچون عدنان حسن پور، عبدالواحد هیوا بوتیمار؛ سرکوب ‏آزادی‌های مدنی از انتخابات دو سال گذشته تا به امروز؛ گسترش اعدام‌ها که تا به حال به رقم حداقل ۲۶۶ نفر ‏رسیده‌است و همچنین اعدام در ملاء عام و اعدام کودکان و همجنس‌گرایان؛ شکنجه و رفتار نامناسب با زندانیان؛ ‏رفتار نامناسب و دستگیر‌ی گسترده فعالین حقوق زنان از جمله اعضای کمپین یک میلیون امضا؛ سرکوب حداقل ‏دو سازمان دانشجویی و دستگیری برخی اعضا؛ سرکوب اتحادیه‌های کارگری و دستگیری رهبرانی چون منصور ‏اوسانلو و ابراهیم مددی (اتحادیه اتوبوسرانی) و مسعود صالحی (اتحادیه نانوایان)؛ سرکوب اقلیت‌های منطقه‌ای و ‏دستگیری و اعدام فعالان آن؛ سرکوب بهاییان و قطع دسترسی آنان به حقوق مدنی و بازگرداندن بعضی از ‏پناهجویان به ایران توسط کشورهای ثالث (همچون سوریه) که احتمال آزار و اذیت و تعقیب آنان می‌رود” ضمن ‏محکوم کردن این رفتارها از جمهوری اسلامی خواسته شده بود به این رفتارها پایان دهد.‏

بیانیه اتحادیه اروپا همچنین با اشاره به نام زندانیان عقیدتی در ایران همچون عمادالدین باقی، سهراب رزاقی، آکو ‏کردنصب، اجلال قوامی، محمد صادق کبودوند، سعید متین‌پور، عدنان حسن‌پور، عبدالواحد بوتیمار، کاوه ‏جوانمرد، محمدحسین فلاحیه، منصور اسانلو، ابراهیم مددی، محمود صالحی و دانشجویانی چون احسان ‏منصوری، مجید توکلی و احمد قصابان دستگیری و زندانی کردن آنان را محکوم کرده و خواستار آزادی سریع و ‏بی قید و شرط این افراد شده بود.‏

اتحادیه اروپا در پایان این بیانیه با اعلام حمایت از افراد و سازمان‌های مدافع حقوق بشر در ایران، از مجمع ‏عمومی سازمان ملل متحد خواسته بود تا به مصوبه‌ای در محکومیت ایران رای دهند و وضعیت حقوق بشر در ‏ایران را به شکل دقیق‌تر زیر نظر بگیرند.‏

‎ ‎تجمع انجمن صنفی‎ ‎

فعالان مدنی، مطبوعاتی و سیاسی حاضر در گردهمایی پاسداشت آزادی بیان در انجمن صنفی روزنامه‌نگاران، ‏در بخشی از مراسم خود به یادآوری حقوق زندانیان سیاسی و عقیدتی و لزوم تأمین حقوق اساسی آنان بر اساس ‏قانون اساسی و مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر پرداختند؛ مراسمی که موضوع اصلی آن اعتراض به بازداشت ‏عمادالدین باقی بود؛ کسی که به گفته “سعید مدنی”، مجری این مراسم، “حافظ حقوق شهروندی بود.“‏

در این مراسم عزت‌الله سحابی، صالح نیکبخت و محمد سیف‌زاده، حسن عباسیان (نماینده جمعیت عرب‌زبانان مقیم ‏تهران)، فریبرز رئیس‌دانا، بهاره هدایت (عضو دفتر تحکیم وحدت)، علی‌اکبر معین‌فر، حسن یوسفی اشکوری، ‏علی مزروعی، ابراهیم یزدی، عبدالله مومنی، فریده غیرت، هاشم آغاجری و مریم باقی دختر عمادالدین باقی به ‏سخنرانی پرداختند.‏

یکی از بخش‌های این سخنرانی‌ها، سخنرانی ابراهیم یزدی، دبیرکل نهضت آزادی بود که با یادآوری ادعای احمدی ‏نژاد مبنی بر اینکه “ایران آزادترین کشور دنیاست” با تایید طنزآمیز این ادعا، در این باره گفت: “هیچ دولتی در ‏دنیا آزادی دولتمردان ما را ندارند. هر کاری که بخواهند انجام می دهند. هرکس را بخواهند به زندان می اندازند. ‏هر حسینیه و مسجدی را خراب می کنند. آزادی دولت لجام گسیخته است!“‏

علی مزروعی رییس انجمن صنفی نیز در این نشست تاکید کرد که کرد که: “روزنامه نگاران ایران از 180 سال ‏پیش تاکنون همیشه بیشترین هزینه را پرداخت کرده و بیشترین زندانی را داده‌اند و در آینده هم می‌پردازند.” او ‏همچنین با ذکر خصوصیات آقای باقی همچون پیگیری قانونی و آرام مسائل، گفت: “اگر امثال باقی با آن ‏ویژگی‌هایی که دارند تحمل نمی شوند پس چه کسانی تحمل می‌شوند؟”‏

فریده غیرت، وکیل دادگستری و عضو انجمن حمایت از حقوق زندانیان، دیگر سخنران این مراسم بود که بر ادامه ‏فعالیت این انجمن تأکید کرد و گفت: “مقامات متوجه باشند که اگر اتهامی در رابطه با انجمن متوجه باقی است، ‏همه اعضای هیأت مدیره یک مسئولیت مشترک دارند.“‏

سخنان مهندس عزت الله سحابی، مدیر مسئول نشریه توقیف شده “ایران فردا” نیز در این گردهمایی قابل تامل بود ‏که گفت: “کمتر کسی را به اندازه عمادالدین باقی دلسوز و فعال دیده ام” و ادامه داد: “اگر نظام و دستگاهی چنین ‏فردی و چنین فعالیت هایی را نتواند تحمل کند باید به عاقبت این نظام نگران باشیم.” وی سپس شرایط کشور را از ‏نظر داخلی و خارجی بسیار حساس و “در لبه پرتگاه” توصیف کرد.‏

پایان بخش این نشست هم سخنان “مریم باقی” دختر عمادالدین باقی بود که ابتدا از حاضران به خاطر پذیرش ‏فراخوان روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی و فرهنگی برای شرکت در این مراسم تشکر کرد و سپس گفت که ‏پدرش خود را زندانی قلم، فعالیت‌های مطبوعاتی و حقوق بشری می‌داند و بر این اساس با افتخار آماده دفاع در ‏یک دادگاه علنی و صالح است. وی همچنین خاطر نشان کرد که پدرش به اتهام نوشتن مقالاتی که خواب عده‌ای را ‏برهم زده، به زندان افتاده است. او سپس به فشارهایی که بر مطبوعات وارد می شود تا اخبار مربوط به وضعیت ‏باقی را منتشر نکنند، اشاره کرد و گفت برگزاری این جلسه نشان می دهد که یاد باقی، باقی است.‏