برهنه شدن شاهین نجفی و اعضای گروه او طی کنسرتی در شهر تورنتو کانادا، موجی از واکنشها را در شبکه های اجتماعی به همراه داشته است. این خواننده ایرانی و بعضی از اعضای گروهش در اواخر کنسرت تورنتو و در اعتراض به لخت کردن برخی از زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ در فروردین ماه امسال، لباسهای خود را از تن درآوردند.
اعتراض یا تبلیغ
پس از انتشار فیلم و خبر برهنه شدن شاهین نجفی و اعضای گروهش، کاربران شبکه های اجتماعی آ واکنش های متفاوتی را نسبت به این اقدام نشان دادند. هواداران این رپر ایرانی با استناد به جنبه خبررسانی و اعتراض شاهین نجفی، این اقدام را قابل ستایش می دانند. برخی از این افراد معتقد ندکه این اقدام برخی از خطوط قرمز را شکسته و به توسعه روش های اعتراض عمومی کمک می کند. گروهی دیگر با یادآوری برهنه شدن گلشیفته فراهانی و مریم نمازی در اعتراض به قوانین جاری در ایران، اقدام شاهین نجفی را ضلع سوم این رفتار اعتراضی می دانند.
از سوی دیگر مخالفان این حرکت با یادآوری موج های خبری که پیش از این توسط شاهین نجفی و به بهانه حرکت های اعتراضی ایجاد کرده بود، این اقدام را نیز در چهارچوب تبلیغات رسانهای این خواننده ایرانی میدانند. این افراد با یادآوری نامه نجفی در مورد کوتاه نکردن موی سر خود تا آزادی ایران، این حرکتها را تبلیغاتی دانسته و این سوال را مطرح میکنند که چرا شاهین نجفی بعد از مدتی اقدام به کوتاه کردن موهای سر و ریش خود کرد؟ همچین بحث در مورد حمله کلامی شاهین نجفی به بعضی از هنرمندان ایرانی به بهانه شرکت در جلسه ای با حضور حسن روحانی، آن اقدام را توهین آمیز دانسته و اعتراض های این چنینی را دارای بار منفی می دانند.
البته بیشتر انتقادها، به دلیل مطرح شده از سوی شاهین نجفی برای این اقدام برمیگردد. مخالفان این حرکت را دارای ابعاد منفی و ایجاد حاشیههای جدید برای زندانیان سیاسی دانسته و این بحث را مطرح می کنند که آیا لخت کردن اجباری برخی از زندانیان سیاسی بهانه خوبی برای این اقدام به حساب میآید و در صورت تایید چرا شاهین نجفی به دنبال اعتراضهای متناسب با سایر رفتارهای صورت گرفته با زندانیان سیاسی نیست؟
برهنگی و اعتراض
طی سال های اخیر برهنگی به عنوان ابزاری برای اعتراض دستمایه افراد و گروههای زیادی شده است. شاید مطرحترین گروهی که از این ابزار استفاده میکند “جنبش فمن” است که در کشور اوکراین شکل گرفته و اعضای این جنبش طی چند مرحله با برهنه کردن خود، اعتراضشان را علنی کردند. اعضای این جنبش برای جلب توجه مخاطبان خود به مسائل زنان، در ملاعام سینه های خود را برهنه کرده و بر روی بدن خود شعارهایی را مینویسند.
اعضای این گروه در مواردی چون اعتراض به حکم سنگسار سکینه آشتیانی و همچنین حمایت از حقوق زنان عربستانی، حمایت از علیا الماجده المهدی و مواردی چون اعتراض به سیاستهای حزب راست افراطی فرانسه، اقدام به برهنه کردن خود کردهاند. اقدامات این گروه نیز با حمایتها و مخالفتهای فراوان بینالمللی همراه بوده است. بسیاری از کنشگران مدنی و صاحبنظران این بحث را مطرح میکنند که آیا برهنه شدن به عنوان مکانسیمی اثرگذار و اعتراضی مدنی، میتواند منجر به تغییرات بنیادی در جوامع شود و در صورت موثر بودن، چه تناسبی بین “دلیل و انگیزه” و “روش” اعتراض برقرار است؟
