امی کلوگ
ایران پس از آنکه در سال گذشته هدف مجموعه ای از حملات سایبری سازمان یافته و پیچیده قرار گرفت و بنا بر گزارش ها با از کار افتادن تأسیسات هسته ای نطنز روبرو شد، خود را آماده یک جنگ سایبری می کند.
به گفته سردار غلامرضا جلالی که ریاست سازمان پدافند غیرعامل در کشور را برعهده دارد، جمهوری اسلامی قصد دارد “با قدرت عظیم در فضای سایبری و تجهیزات نبرد اینترنتی، با دشمنان بجنگد.”
بخشی از این طرح به استخدام فعالانه هکرهایی اختصاص دارد که به ازای کارشان، دستمزد بالایی دریافت خواهند کرد.
میر جاودانفر نویسنده کتاب “ابولهول هسته ای: محمود احمدی نژاد و حکومت ایران”، گفت: “وقتی نوبت به طرح هایی برسد که برایشان اهمیت دارد، پول کافی دارند.”
البته ممکن است دریایی از استعدادها برای استخدام شدن وجود داشته باشد: میلیون ها جوان ایرانی مشغول وبلاگ نویسی و استفاده از وب سایت های اجتماعی هستند و برای این کار در حال دور زدن سانسورهای دولتی اند. برخی اعتقاد دارند تبدیل برخی از این جوانان خبره رایانه ای به هکر به مدت زمان طولانی احتیاج ندارد.
رضا خلیلی عضو سابق سپاه پاسداران انقلاب می گوید: “عده زیادی وجود دارند که اعتقاد واقعی به کشور دارند و سطح تحصیلات بالایی دارند و در امور رایانه ای مهارت فراوانی دارند.”
خلیلی گفت: “تجهیزات سایبری ارزان و کارآمد هستند و لزوماً منجر به تلفات نمی شوند. برای کشورهای نه چندان ثروتمند، تجهیز به توانمندی سایبری در مقایسه با سرمایه گذاری برای تولید موشک و ناوهای جنگی، بسیار منطقی تر به نظر می رسد.”
در حال حاضر دست کم یک گروه فعال جنگ سایبری وجود دارد که عنوان “ارتش سایبری ایران” را یدک می کشد و با حمله به وب سایت های برخی از گروه های مخالف، شهرتی برای خود بدست آورده است.
مارک فیتزپاتریک ناظر ارشد منع اشاعه سلاح های هسته ای از مؤسسه بین المللی مطالعات استراتژیک در لندن به فاکس نیوز گفت: “من از توانمندی های ایران در جنگ سایبری چیز زیادی نمی دانم، اما می دانم کره شمالی در این کار متبحر است.”
تاجائیکه از مشارکت توانمندی های خاص میان کشورهای متخاصم اطلاع داریم و این را در بحث موشک ها شاهد بوده ایم، منطقی است که فرض کنیم ایرانی ها به کشف نقاط ضعف غرب در حوزه سایبری و کسب توانمندی لازم برای برنامه ریزی مجدد جهت مقابله به مثل با استاکس نت علاقمند هستند.
عقیده عمومی این است که استاکس نت برنامه هسته ای ایران را دچار اختلال کرده است. راف لنگر کارشناس سایبری از آلمان می گوید: “برآورد می کنیم استاکس نت یک تأخیر دو ساله را در برنامه هسته ای ایران ایجاد کرده است.”
“این جالب توجه است زیرا احتمالاً دست زدن به یک حمله هوایی نمی توانست پیامد بزرگتری داشته باشد. باید درنظر داشته باشیم که در حال حاضر توقف کامل برنامه هسته ای ایران غیرممکن است و تمام تلاش ها با هدف ایجاد تأخیر انجام می شوند.”
دیوید آلبرایت رئیس مؤسسه امنیت بین المللی و علوم با این نظر موافق است که ایران قادر به کسب توانمندی جنگ سایبری خواهد بود. اما وی در عین حال گفت: “استاکس نت به کسب اطلاعات فراوانی از داخل تاسیسات نطنز احتیاج داشت.” وی نسبت به توانایی ایران در کسب اطلاعات از درون تأسیسات آمریکا ابراز تردید کرد. آلبرایت گفت به اعتقاد وی، آمریکا دست زدن ایران به جنگ سایبری را به منزله اعلان جنگ تلقی خواهد کرد و با قدرت و شدت بسیار بیشتری نسبت به استاکس نت به آن پاسخ خواهد داد.
هیچکس در عمل نمی داند استاکس نت از کجا منشأ گرفته است اما گمان می رود اسرائیل و آمریکا در پشت این حمله قرار داشته اند.
کارشناسان غرب هشدار می دهند در درازمدت، نمی توان کار زیادی برای بازداشتن ایران در صحنه جنگ سایبری انجام داد. لنگر گفت: “بدترین خبر درباره جنگ سایبری این است که اشاعه تجهیزات سایبری قابل کنترل نیستند.”
لنگر گفت: “ما شاهد یک منحنی یادگیری مشابه با جنگ افزارهای غیر متعارف خواهیم بود. دیر یا زود تجهیزات پیچیده سایبری نه تنها در دستان نهادهای اطلاعاتی و واحدهای نظامی، بلکه در اختیار سازمان های تروریستی و جنایتکار نیز قرار خواهند گرفت. راهی برای پیشگیری از آن وجود ندارد.”
منبع: فاکس نیوز- 14 مارس
