مسعود کردپور، روزنامه نگار و فعال حقوق بشر کرد، سومین روزنامه نگاری است که طی سه روز گذشته در مهاباد دستگیر شده‌اند، پیش از او برادرش خسرو کردپور و قاسم احمدی نیز بازداشت شده بودند. رضا معینی، از سخگویان سازمان گزارشگران بدون مرز، در مصاحبه با روز، با اشاره به “سراسری بودن موج بازداشت روزنامه نگاران در ایران”، می‌گوید حسناریو‌ها و اتهامات مطرح شده علیه فعالان رسانه‌ای در نقاط مختلف متفاوت است.”
سازمان گزارشگران بدون مرز، از سازمانهای جهانی مدافع آزادی بیان و اطلاع رسانی، همچنین طی بیانیه‌ای بازداشت خسرو کردپور را محکوم کرده است.
خسرو کردپور، روزنامه نگار و مدیر وبسایت اطلاع رسانی مکریان که بیشتر اخبار مربوط به مناطق کردنشین را پوشش می‌داد، روز پنج شنبه، ۱۷ اسفند ماه توسط نیروهای امنتی در مهاباد دستگیر شد.
روز شنبه، ۱۹ اسفندماه سایت حکومتی “موسسه راهبردی دیده‌بان” با انتشار مطلبی، خسرو کردپور را متهم کرده که طی چند ماه گذشته “با ایجاد شبکه‌های جاسوسی در زندان‌ها به نفع احزاب تجزیه طلب کُرد، اقدام به ارسال اخبار دروغ و فریب و سیاه نمایی اوضاع داخل کشور” کرده است؛ اقدامی که سخنگوی سازمان گزارشگران بدون مرز آن را “پرونده سازی برای روزنامه نگاران بازداشت شده می‌داند.”
رضا معینی می‌گوید: “بخشی از وزارت اطلاعات همین رسانه‌های کین پراکن و نفرت آفرین هستند. آنها در کنار سیستم‌های اطلاعاتی عمل می‌کنند و بخشی از آن مجموعه محسوب می‌شوند.”
رسانه‌های حکومتی نظیر روزنامه کیهان، ارگان مطبوعاتی رهبر جمهوری اسلامی، و برخی از وبسایت‌های حکومتی پیش‌تر نیز بار‌ها پیش از برگزاری دادگاه و طی شدن مراحل دادرسی، با انتشار اخبار و اطلاعاتی در مورد روزنامه نگاران، به عناوین مختلف آنها متهم کرده‌اند و تجربه نشان داده که بسیاری از روزنامه نگاران آنطور که آقای معینی می‌گوید “بعد‌ها بر اساس محتوای همین اخبار محاکمه شده‌اند.”
به گفته سخنگوی سازمان گزاشگران بدون مرز، بخشی از این اطلاعات این رسانه‌ها “از پرونده‌های از قبل تشکیل شده و بازجویی‌ها” تامین می‌شود.
بازداشت دو برادر روزنامه نگار
روز پنج شنبه، ساعاتی بعد از بازداشت آقای کردپور، قاسم احمدی، از اعضای شورای سردبیری فصل نامه “رۆژه‌ف” هم در مهاباد بازداشت شد.
“رۆژه‌ف”، یک فصلنامەی سیاسی، اجتماعی، فرهنگی بود که توسط دانشجویان کرد دانشگاه تهران منتشر می‌شد. این فصلنامه پس از انتشار سیزدهمین شماره خود در تاریخ ۲۰ فروردین ماه سال ۱۳۹۰ از سوی مسئولان امور فرهنگی و کمیتەی انضباطی دانشگاه تهران به محاق توقیف رفت.
در همین راستا گزارش شده که مسعود کردپور، برادر خسرو کردپور نیز به هنگام مراجعه برای پیگری وضعیت برادرش در روز شنبه، ۱۹ اسفندماه از سوی اداره اطاعات مهاباد بازادشت شد.
مسعود کُردپور، روزنامه نگار، فعال حقوق بشر و دبیر آموزش و پرورش در استان استان آذربایجان غربی است. او در مردادماه ۸۷ هم از سوی نهادهای امنیتی بازداشت و بعد از محاکمه به اتهام “تبلیغ علیه نظام از طریق مصاحبه و گفت‌و‌گو با رسانه‌های بیگانه” به یک سال حبس و تبعید به شهر تکاب محکوم شده بود.
مسعود کردپور، روز پنج شنبه، پس از بازداشت برادرش با تائید این خبر گفت که خسرو کردپور از سوی نیروهای امنیتی و با ارائه حکم قضایی در منزلش بازداشت شده است.
آقای کردپور به روز گفت که ماموران امنیتی به هنگام بازداشت برادرش، اقدام به ضبط کتاب‌ها و کامپیو‌تر شخصی خسرو کردپور کرده‌اند.
این فعال کرد، بازداشت برادرش را به فعالیت‌های او برای به روز رسانی وبسایت “آژانس خبری مکریان” مرتبط دانست.
نوک تیز حمله حکومت به روزنامه نگاران
از حدود دوماه پیش موج جدیدی از بازداشت روزنامه‌نگاران و برخورد با اهالی مطبوعات در نقاط مختلف ایران آغاز شده است.
یک روز قبل از بازداشت‌های مهاباد، در چهارشنبه ۱۶ اسفندماه محمد مهدی امیر ناصری، مدیر مسئول روزنامه مغرب و علیرضا آقایی راد، دبیر سرویس سیاسی این روزنامه با یورش ماموران امنیتی به دفتر این روزنامه بازداشت شدند.
تعدادی از روزنامه نگاران روزنامه‌های بهار، شرق، اعتماد، آرمان و هفته نامه آسمان روز ۸ بهمن از سوی نیروهای امنیتی در محل کار خود بازداشت شدند.
بیشتر این روزنامه‌نگاران پس از حدود یک ماه بازداشت با سپردن وثیقه آزاد شدند. در حال حاضر جواد روح و احسان مازندرانی همچنان در زندان به سر می‌برند.
موج جدید بازداشت روزنامه نگاران در ایران، با واکنش‌های گسترده‌ای روبرو شد. در ۱۷ بهمن ماه، چهار گزارشگر حقوق بشر سازمان ملل، بازداشت روزنامه نگاران ایرانی را “نقض آشکار حقوق بین الملل” توصیف کردند.
رضا معینی، از سخگویان سازمان گزارشگران بدون مرز به روز می‌گوید: “در وضعیت کنونی ایران بدون شک مساله اطلاع رسانی مساله اصلی است و نوک تیز حمله حکومت هم به روزنامه نگاران و فعالان رسانه‌ای است، اما سناریو‌ها و اتهمات در جاهای مختلف، متفاوت است.”
جمهوری اسلامی از سوی نهادهای مدافع آزادی مطبوعات و اطلاع رسانی یکی از بزرگ‌ترین “دشمان آزادی” و بزرگ‌ترین زندان روزنامه نگاران در دنیا است.
در ایران هم اکنون بیش از ۵۰ روزنامه نگار در زندان به سر می‌برند.
بر اساس آخرین جدول رده بندی آزادی بیان که روز ۱۱ بهمن ماه از سوی سازمان گزارشگران بدون مرز منتشر شد، ایران از نظر آزادی مطبوعات در رتبه ۱۷۴ام در میان ۱۷۹ کشور قرار دارد.
