سایت های اینترنتی بار دیگر مورد هجوم حکومت ایران قرار گرفتند. اما این بار سانسور، به سایت های طرفدار دولت هم رسید. این یک تناقض است. دولت احمدی نژاد آنقدر از فضای مجازی می ترسد که حتی سایت های طرفدار خودش را هم که در جریان تظاهرات علیه موسوی از موضع گیری تند و رادیکال او انتقاد کرده بودند، مسدود کرد.
مهدی سرامی سی ساله، فارغ التحصیل رشته مهندسی از دانشگاه صنعتی شریف که خود مامور فیلترینگ سایت ها است، در این مورد توضیح می دهد: “گاهی اوقات اتفاق می افتد که یک دزدی کوچک در یک محله باعث شود که همه ساکنان آن محله مورد بازرسی قرار بگیرند”.
وی در توصیف فضای مجازی ایران، اظهار نظر می کند که این اعمال از سختگیری های آمریکا یا کشور های اروپایی کمتر است: “در آن کشور ها هر کاربر اینترنتی مدام تحت نظر است. کافی است که یک نفر وارد یک سایت غیر مجاز بشود با یک ایمیل مشکوک بفرستد تا دولت او را دادگاهی بکند”.
در آغاز سال جدید، دولت ایران کنترل بر روی اینترنت را افزایش داد و یک لیست طولانی از سایت های ممنوع منتشر کرد.
این لیست شامل تمام سایت هایی بود که “حاوی موضوعات مغایر با شئونات اخلاقی” بودند. مانند: سایت های پورنوگرافی، فحشا و هر چیزی که به مسائل جنسی مربوط می شد؛ “حاوی موضوعات موهن به اسلام و ادیان دیگر” و “حاوی مطالب توهین آمیز به امام خمینی و آیت الله خامنه ای”.
این ممنوعیت شامل وبلاگ های که “امنیت ملی را مورد تهدید قرار می دهند و با دولت و قانون اساسی مخالف هستند و در جهت گروه های سیاسی مخالف حکومت حرکت می کنند”، می شود.
ایران با 24 میلیون کاربر اینترنتی دومین پایتخت سایبری خاورمیانه بعد از اسرائیل است. مردم ایران تشنه بدست آوردن اطلاعات و آگاه شدن از مواضع سیاسی جناح های مختلف هستند. دولت هم در مقابل دست به چنان سانسور کوری زده است که بعضی از اوقات اشتباهات مسخره ای مرتکب می شود و سایت های طرفدار خودش را هم سانسور می کند.
شاید بزرگترین رویای احمدی نژاد این باشد که شبکه اینترنتی را کاملا فیلتر کند اما این کار امکان پذیر نیست چون بخشی از پیشرفت کشور، بر پایه شبکه های مختلف اینترنتی استوار است.
منبع: لاستامپا 18 مه
www.lastampa.it/redazione/cmsSezioni/esteri/201005articoli/55135girata.asp
