قدرت های غربی همواره تصور می کردند شهرهای ترکیه به دلیل قرارگیری درمحل تقاطع آسیا و اروپا بهترین محل برای انجام مذاکرات است.
ولی در نظر ایران چنین نیست زیرا تهران از قدرت گرفتن ترکیه به عنوان بازیگر اصلی خاورمیانه ناراضی است.
علاءالدین بروجردی، رئیس کمیته امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران گفت: “مقامات ایرانی به برگزاری مذاکرات در ترکیه علاقه ای ندارند.” آقای بروجردی در یک جمله دشمنی ایران را با دوست قدیمی خود بیان کرد.
نظرات او کوهی از آسیب هایی را که ایران از ارتقاء نقش ترکیه در دیپلماسی منطقه دیده است، بیان می کند.
شاید تعیین استانبول به عنوان محل برگزاری مذاکرات میان ایران و گروه 1+5 و اعلام آن توسط هیلاری کلینتون، کمی زودرس به نظر بیاید.
ولی اختلاف ایران و ترکیه عمیق تر از ارتباط نزدیک آنکارا و واشنگتن است. آنچه دل ایرانیان را به درد می آورد نقش رهبری ترکیه در اتفاقات بهار عربی، به خصوص نقش این کشور در بحران سوریه است، که ترکیه را به قدرت برتر منطقه تبدیل می کند و این موضوعی است که خوشایند تهران نیست.
این امر خود را در نارضایتی تعیین استانبول به عنوان محل مذاکرات نشان می دهد.
ایران مدت هاست که نقشه های خود را برای تسلط بر سیاست خاورمیانه طرح ریزی کرده است و همواره از تشویق هایی نیز در دهه گذشته برخوردار بوده؛ ازجمله سقوط صدام حسین در عراق و برقراری رژیمی شیعه در این کشور.
یکی از پایه های روابط منطقه ای ایران روابط نزدیک این کشور با سوریه و رژیم بشار اسد است. شکاف هایی که در این زمینه ایجاد شده است و رویارویی آقای اسد با مخالفت های گسترده، به تهران هشدار داده است که یکی از پایه های نفوذ آن در منطقه در حال نابودی است. نفوذ ایران و قدرت آن در منطقه با قدرت گرفتن ترکیه در ایفای نقش مهمتر در میانجیگری میان منطقه و غرب و همچنین با همراهی با انقلاب های منطقه، رو به ضعف گذاشته است.
ایران ترکیه را به چشم بازیگری می بیند که همیشه خود آرزوی ایفای نقش آن را - هرچند از دیدگاهی متفاوت داشته است - و اکنون آن را از دست داده است. ایران هر کاری را انجام خواهد داد تا از گسترش نفوذ ترکیه در منطقه جلوگیری کند، حال چه این کار به عنوان تغییر محل مذاکرات باشد یا هر اقدام دیگر.
منبع: کریستین ساینس مانیتور– 7 آوریل 2012
