پرویز یاحقی هم رفت. بله حقیقت دارد. خبر مثل تمام خبرهای تلخ تیز و بران است. زهر هلاهل است. لعنتی است که به تف آدمی هم نمی ارزد. هنوز دو ماه از مرگ ناگهانی ناصر عبدالهی و بابک بیات نگذشته که “فرامرز صدیقی پارسی” معروف به “پرویز یاحقی”، نوازنده برجسته و بی نظیر ویولن به دیار باقی شتافت. پنجه پولادین و ناگزیر مرگ دوره افتاده میان اهالی موسیقی و سر آرام شدن ندارد.
گفته می شود این نوازنده بزرگ موسیقی ایران، صبح امروز در منزل خود در تهران درگذشته است.داود گنجه ای، موسیقیدان و نوازنده کمانچه ضمن ابراز تاسف شدید خود با اعلام این خبر به نقل از دکتر جهانشاه برومند(نوازنده ویولن)گفت : هنوز علت مرگ مشخص نشده است و نیاز به گذشت زمان هست تا اطلاعات بیشتری کسب کنیم. پرویز یاحقی متولد1314درتهران بود. بنا بر گفته زنده یاد نواب صفا(ترانه سرا و مسئول برنامه موسیقی رادیودر دهه 1320)یاحقی از خرد سالی و بنا بر خواست او(نواب صفا)پای به رادیو گذاشت.در 18 سالگی به دعوت داود پیرنیا با برنامه گلها همکاری خود را آغاز کرد و در این زمان آهنگ” امید دل من کجایی” را ساخت که با صدای زنده یاد غلامحسین بنان اجراشد. ابوالحسن صبا، حسین یاحقی، مرتضی محجوبی، علی تجویدی، حبیب اله بدیعی، محمد میر نقیبی، نصراله زرین پنجه، حسینعلی وزیری تبار، حسین تهرانی وخود پرویز یاحقی اعضای ارکستری بودند که اثر این نوازنده و آهنگسازجوان را اجرا می کردند. استاد پرویز یاحقی یکی از بهترین تکنوازان برنامه گلها بود ؛ او در عمر هنری خود صدها آهنگ زیبا ساخته بود که اغلب با صدای خوانندگان نامدار اجرا شده است، آثار به جای مانده از این هنرمندبرجسته و بداهه نوازبرای هر شنونده ای الهام بخش و تاثیر گذاراست.
یاحقی در اواخر عمر همچنان با ساز خود دمساز بود ولی راضی نشد تا در هیچ برنامه ای به طور علنی به اجرای برنامه بپردازد؛ او در سال های اخیر چند اثر تکنوازی و همنوازی خود از جمله راز و نیاز، طوبی و…را منتشر کرده بود.
منبع: وبلاگ باز نگار
RSS