یک، میمون هر چی زشت تره، ناز و اداشم بیشتره، مبارک حداقل ناز و ادا نداره.
دو، میمون همه کارش اینه که جای دوست و دشمن رو پیدا کنه، مبارک حداقل جای دوستاش رو می دونه.
سه، میمون صد هزار سال طول می کشه که آدم بشه، مبارک آدم هست، ولی زور می گه.
چهار، میمون وقتی می ره جاهای گرم مثل هند و آفریقا و آمریکای لاتین بهش خوش می گذره، ولی مبارک توی کشور خودش خوش می گذرونه.
پنج: مبارک اگر شیر ببینه در می ره، اما میمون اینقدر ادا در می آره که شیره اعتراف کنه موشه.
شش، مبارک اگر بخواد فرار کنه می ره خارج، میمون اگر فرار کنه می ره بالای درخت و از پنجره خونه می آد تو.
هفت، یک موجود مبارک با ده هزار معترض عقب می شینه، اما یک میمون بعد از دیدن دو میلیون معترض هم باز همون اداهای قبلی شو در می آره.
هشت، مبارک رو می شه سیاهش کرد و بالاخره گذاشتش سر کار یه جای دیگه، اما میمون خودش سیاه هست، سیاه تر از این نمی شه.
نه، مبارک وقتی ببینه صندلی ها خالیه دیگه حرف نمی زنه، ولی میمون تا آخرش اداهاشو در می آره.
نتیجه گیری نوروزی: امیدواریم سال آینده سالی میمون و مبارک نباشد.