سخنان اعتراضی اهالی نمایش
تئاتر ما در حال نابودی است
پری صابری(نویسنده و کارگردان)
باید بگویم جشنواره تئاتر فجر امسال ضعیف تر از همه ی سال های گذشته برپا می شود.من از سال های شصت تاکنون در جشنواره حضور داشتم اما ان چه آشکار شده این است که آن قدر دخالت های گروههای مختلف در نوع برپایی جشنواره زیاد شده است که تمرکز لازم برای ارائه کیفیت مناسب آثار وجود ندارد.همین مشخصه کافی است که استقبال از جشنواره امسال در بدترین شرایط قرار بگیرد و بسیاری از هنرمندان برجسته کشور حتی از تاریخ برگزاری فجر هم خبر نداشته باشند.امیدوارم تا با انتخاب هوامل اجرایی مناسب در سال های آینده این رخداد بسیار مهم دوباره به وضعیت درست و دقیق سال های گذشته برگردد.
امیر دژاکام(نویسنده و کارگردان)
فرض کنیم که یگ گروه نمایشی ۸ بازیگر و حدودا ۵ نفر عوامل پشت صحنه داشته باشد و با این گروه ۱۳ نفره می‌خواهد در جشن پیروزی انقلاب شرکت کند. اگر خوشبخت نباشند و جای تمرین دولتی به آن‌ها تعلق نگرفته باشد مجبور هستند که برای تمرین از پلاتوهای خصوصی استفاده کنند. بنابراین برای سه ماه تمرین این گروه مجبور است به غیر از هزینه‌های جانبی مبلغی نزدیک به ۲ میلیون تومان هزینه رفت و آمد و اجاره پلاتو کند.
اگر در بالا‌ترین اشل ۸ میلیون تومان کمک هزینه به این گروه بدهند و این نمایش خرج دکور و لباس هم نداشته باشد فکر می‌کنید در نهایت چقدر پول به‌شان خواهد رسید. پس نباید انتظار داشته باشیم که این گروه نمایشی با این وضعیت در جشنواره خوش بدرخشد و بتواند تمامی اهداف و ایده‌هایش را عملی کند. نباید انتظاری که از آثار برادوی داریم از این کار‌ها هم داشته باشیم.چون هنرمندان ما در صورتی که اجاره پلاتو هم نخواهند بدهند باید همه کمک هزینه شان را صرف ساخت دکور، دوخت لباس، موسیقی، پوستر و بروشور بکنند و دیگری مبلغی برای خودشان باقی نمی ماند. بابت اجرای ناقصی هم که در جشنواره تئاتر فجر خواهند داشت تحقیرهای بسیاری را باید تحمل کنند و در نهایت شاید نتوانند اثرشان را به اجرای عمومی نیز بگذارند.
ناصر حسینی مهر(مترجم و کارگردان)
وقتی انجام یک کار در محیط اجتماعی شکل تکرار و کلیشه های به خود بگیرد،وقتی برآیند خروجی های یک رویداد هنری نتیجه و ثمر لازم را نداشته باشد،وقتی تناسب واحد و استانداردی برای انتخاب آثار وجود نداشته باشد،نه تنها جشنواره تئاتر فجر در ایران بلکه فستیوال آوینیون هم دچار تزلزل خواهد شد.شناسنامه جشنواره فجر دچار دگرگونی های شگفت انگیزی شده است.همه ی هنرمندان و مخاطبان تئاتر از این وضعیت ناراحت و دل خور هستند.چه آن ها که هرسال حضور دارند و چه افرادی که در خارج از گود قرار گرفتند.افسوس.
کوروش نریمانی:(نویسنده و کارگردان)
برپایی این گونه ی جشنواره تئاتر فجر دقیقا مثل برگزاری مسابقات جام حذفی فوتبال در ایران است.هر گروهی که رانت و ارتباط لازم را داشته باشد در جشنواره حضور دارد وآن گروههایی که مورد غضب قرار گرفته اند خارج از گود نظاره گر محدودیت های اعمال شده هستند.فدراسیون فوتبال ایران امسال پس از سال ها برگزاری جام حذفی تصمیم به حذف این رویداد ورزشی گرفت.بی هیچ منطق و دلیل و ضرورتی.اما پس از مدتی دوباره به نتیجه رسیدند که باید آن را برگزار کنند.آن هم بدون منطق و دلیل و ضرورت پیش بینی شد.برگزاری جشنواره تئاتر فجر هم منطق و هدف و اصالت خود را از دست داده است.متاسفانه و یا خوشبختانه زمانی این رویداد هنری بهترین رخداد هنری سال بود اما حالا هیچ گروهی حتی انگیزه ی کافی برای حضور در آن ندارد.دلیل هم برای همه مشخص است و نیاز به گفتن من نیست.
صاحب آهنگر:(کارگردان)
من چهار سال است که پشت سرهم در جشنواره نمایش دارم و به واقع تصمیم گرفته ام تا دیگر برای فجر انرژی نگذارم.هر سال به گروههای شهرستانی بیشترین بی احترامی می شود.یک روز قبل از اجرا ما را دعوت می کنند و فردای اجراباید تهران را ترک کنیم.این چه جشنواره ای است؟خاصیت برگزاری جشنواره به گردهم آیی های هنرمندان است.اگر پول ندارند چرا جشنواره می گذراند.از لحظه ی ابتدایی تمرین تا آخرین روز اجرا بدترین فشارها را به گروهها می آورند.بیشترین بازبینی ها از آن نمایش های شهرستانی است.بیشترین کم توجهی ها را به گروههای غیرتهرانی می کنند.داورا به موقع حاضر نمی شوند.پرداخت های مالی به شکل وحشتناکی صورت می گیرد.به این ترتیب کیفیت آثار هم پایین می آید.هیچ انگیزه ای برای تولید خلاقه نمایش وجود ندارد.مطمئن باشید اگر چنین فرآیندی را ادامه دهند سال بعد همین ها را هم نمی توانند گردهم بیاورند.البته می شود…با گروههای مدنظر خودشان و فکر می کنم که آن ها هم همین را می خواهند.
محسن حسینی( مترجم و کارگردان):
به نظر من بهتر است مسئولین وزارت ارشاد فکری برای تعطیلی جشنواره تئاتر فجر کنند.آن هم به گونه ای که کمترین گله ها را دربر داشته باشد.نگاهی جدول های نمایش های سال های اخیر بیندازید.مخصوصا جدول اجراهای امسال.با همه ی احترامی که برای جوانان قائلم اما کمترین اثر از بزرگان تئاتر ایران وجود دارد.انگار که تنها بیلان های اجرایی مهم شده است.این چه سودی برای هنرمندان دارد جز آنکه دبیران و مدیران جشنواره برای بالا دستی ها و مدیران ارشد خود گزارش های بدون نقص آن هم به دروغ و کذب ارائه دهند.به نظر من این جشنواره با این وضعیت تعطیل شود و تا وقتی همه چیز شکل و سامانی به خود نگرفته از انجام این گونه فستیوال ها خودداری شود.به نظرم تئاتر ایران زمانی در میان کشورهای بین الملل هم آبرو و جایگاهی داشت که ان را هم از دست داده است.
رضا صابری:(نویسنده و کارگردان)
هیچ نظری درباره جشنواره ندارم…
هادی مرزبان:(کارگردان)
به اعتقاد من همه حملاتی که به جشنواره می شود از سوی افراد و گروههایی است که موفق نشده اند در آن حضور پیدا کنند.اگر این افراد با نمایش های خود در جشنواره حاضر بودند چه بسا از منظرآن ها موفق ترین دوره های فستیوال فجر همین امسال بود.
منیژه محامدی(مترجم و کارگردان):
سال هاست که در میان تئاتری ها هیچ نشانه ای از اعتراض و نقد به عملکرد وزارت ارشاد وجود ندارد.هنرمندان سینما با همه ی اختلافی که دارند لااقل دور هم جمع می شوند و حرفشان را می گویند.هنرمندان موسیقی و نقاشی و گرافیک و ….هم همین طور.اما تئاتر شهر ما در حال نابودی است…تئاتر مولوی در حال نابودی است…دستمزدها در حال نابودی است…جشنواره تئاتر فجر در حال نابودی است…انرژی ها در حال نابودی است…خلاقیت ها و فرهنگ و هنر و اصالت تئاتر ما در حال نابودی است و ما تنها به نظاره نشسته ایم…جالب اینکه بسیاری از همکاران ما در تلاش برای نابودی هاهستند و هیچ بدتر از این نمی شود…دریغ…