بک مقام وزارت بهداشت و آموزش پزشکی خبر داد بزودی آیین نامه ارشادی نوع شیوه و نحوه پوشش دانشجویان به دانشگاهها ابلاغ میشود .
احمد جوانمرد، مدیر کل فرهنگی وزارت بهداشت با اشاره به آنچه وی رواج فرهنگ بی بندوباری غربی در دانشگاهها توصیف کرده گفته است که هدف چارچوب های وضع شده درمورد پوشش آن است که این فر هنگ بی بند وباری در فضای دانشجویان فضای دانشگاهی رسوخ نکند.
واضح است که این مقام فرهنگی دانشجویان را بی بند وبار می خواند. آنقدر بی بندوبار، که برای کنترل این بی بندوباری نیازمند قوانین جدید هستند. این در حالی است که 30 سال است که جمهوری اسلامی با روشهای گوناگون از خشونت غیر قانونی گرفته تا قانونی سعی می کند که منویات خود در مورد نحوه پوشش را به جامعه، به زنان و حتی به مردان حقنه کند. اما از این همه فشارطرفی هم نبسته است. نه تنها سودی نگرفته، بلکه روز به روز جامعه را به سمت عکس العمل و مخالفت و حتی کینه نسبت به آنچه آنها را ارزشهای اخلاقی می داند هدایت کرده است. مردم به یک سو می روند و حکومت به سویی دیگر. حکومت سعی می کند با تنبیه و زور و هر وسیله دیگری مردم را با خود همسو کند. و هنوز نمی داند که این راه سر انجامی ندارد .
وقتی که جناب مدیرکل فرهنگی وزارت بهداشت و آموزش پزشکی آنقدر برای دانشجو شان و منزلت و شخصیت اجتماعی قائل نیست که برای رنگ و اندازه این گروه مرجع سایز و مدل مشخص می کند، از دانشجو چه انتظاری دارد که برای مسئولان دانشگاه اندکی هویت و مشروعیت قائل باشد. وی پارا فراتر گذاشته و از اساتید در کنار کارکنان و دانشجویان خواسته است مقوله حجاب و عفاف را پذیرفته و به آن جامه عمل بپوشاند. در این میان به هیچکدام از تعرضاتی که از سوی مسئولان حراست و معاونت دانشگاهها در این چند ماه گذشته نسبت به دختران دانشجو صورت گرفته اشاره ای نمی کند. از قرار، رعایت تقوا و خودسازی مال زیر دستان است و بالا دستان، مصون از هرگونه پیگیری ودر حاشیه امنیت می توانند دست به هر گونه عمل مفسده آمیزی بزنند. بدون شک در این میان سلیقه ها بار دیگر یکه تاز خواهند شد. معلوم نیست که چه تعداد از دانشجویان ، اساتید و کارمندان، فدای اعمال سلیقه های آقایان می شوند؟ و هر دانشگاهی با چه سلیقه ای درباره پوشش استاد ودانشجو قضاوت خواهد کرد و اساسا معیار سنجش چه خواهد بود.
تعجب من از سکوت اساتیدی است که هر گونه دستور و آیین نامه ای را ولو به قیمت لکه دار شدن آبرو وحیثیتشان براحتی می پذیرند و سر تسلیم فرود می آورند. البته آقای جوانمرد به جزییات بیشتر این آیین نامه در صورتی که دانشجویان این آیین نامه را رعایت نکنند اشاره نکرده است و معلوم نیست چنانچه دانشجویان و اساتید از این آیین نامه تخطی کنند مستوجب چه مجازاتی خواهند شد. پیش از این نیزدرسال 1386 معاونت سلامت وزارت بهداشت درباره پوشش پرسنل، اساتید و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مبادرت به تدوین آیین نامه ای نموده بود. اما از عملیاتی شدن آن خبری نشد . 15 آبان سال جاری نیز رییس دانشگاه تهران از احتمال پیشنهاد یونیفرم متحدالشکل برای دانشجویان خبر داد. فرهاد رهبر گفته بود کسی که با لباس مهمانی به دانشگاه می آید اصلا نباید به دانشگاه راه داده شود. ودر نهایت به گزارش سایت ایسنا رییس دانشگاه تهران رنگ ونوع و مدل این یونیفرم را تحت بررسی اعلام کرد. هر چند که وزیر علوم سه هفته بعد آنرا تکذیب نمود.
به هرحال آنچه به نظر می رسد پیشروی گام به گام مسئولین است که هر روزبیش از پیش آزادی های عمومی رامحدود می کنند. حکومت سعی دارد به مردم و دانشجویان این پیام را بدهد که من حق دارم که در شخصی ترین موضوع زندگی شما یعنی مدل لباس پوشیدن شما دخالت کنم واز دست شما هم هیچ کاری ساخته نیست! البته بدترین موضوع در این میان این است که دانشجوهیچ مرجعی هم برای شکایت بی طرفانه و غیر مغرضانه وجود ندارد و دانشجویان هرکجا شکایت کنند محکوم می شوند. اگر تظاهرات کنند، بازداشت می شوند. اگر مقاله ای در اعتراض بنویسند، مطالبشان ضد امنیت ملی خوانده می شود. آنهم نه درباره موضاعاتی سیاسی . حتی اگر درمورد غذا و بهداشت خوابگاهها و سلف سرویس ها هم انتقاد کنند وضع به همین منوال است. حتی اگر مچ معاونت دانشجویی را در زمان تعرض به یک دانشجو بگیرند به زندان می روند و محروم از تحصیل می شوند.
پسران ما که تا دیروز در باره حجاب اجباری دختران سکوت می کردند، امروز باید خود تحت فرامین آقایان برای مدل لباسشان تعیین تکلیف شود. به هر حال به نظر می رسد باید کلیه دانشجویان، و به ویژه تشکل های دانشجویی نسبت به این مسئله حساسیت لازم را بخرج داده و از اعمال قدرت بیش از پیش مسئولین دانشگاه و حکومت جلوگیری بعمل بیاورند. اگر نه، مهلوم نیست سر این قصه به کجا ختم خواهد شد.