ساخت “بزرگترین مجموعه صحن و سرای زیارتی در جهان اسلام” به زودی آغازخواهد شد. این صحن ۲۲۰ هزار متر زیر بنا خواهد داشت.
شاکری رئیس کمیته عمران شورای اسلامی شهر تهران می گوید که “حتی توسعه مسجدالحرام نیز از نظر سطوح زیربنایی به اندازه این صحن نیست”. مطابق پیش بینی، این پروژه تا پایان سال ۱۳۹۴ به بهره برداری خواهد رسید چرا که هیچ صحنی به نام حضرت زهرا در جهان ثبت نیست. به گفته شاکری، “همه نیروهای متخصص، مدیران و کارگران” در حال انجام طرح “ایرانی” صحن حضرت زهرا هستند و در ایام مراسم راهپیمایی میلیونی اربعین، دراین صحن روزانه به حدود ۳۰ هزار نفر غذا و اسکان داده و شب ها حداقل بیش از ۲۰ هزار نفر در ساختمان ها و محوطه صحن اسکان داده می شد.
“سروه” پناهگاهی نداشت. دخترک ۱۹ ساله در روستای دهگلان زندگی می کرد. سروه از خانه فرار کرد وبه سنندج رفت. فقط فرار کرد بدون آنکه جایی برای رفتن داشته باشد و برادرش به دنبال او. سنندج مثل بقیه شهرهای ایران برای زنان و کودکان در معرض خشونت خانگی، پناهگاهی ندارد. جمعه ۱۲ دی ماه ۱۳۹۳ برادر سر خواهرش را برید. این دختر جوان هنوز در بیمارستان بعثت سنندج نفس می کشد اما پزشکان از مداوایش ناامیدند.
خبر سروه را که شنیدم، خبر بی پناهی و ترس و فراریک دختر روستایی را، به یاد خبر دیگری افتادم که قرار است بزرگترین صحن زیارتی جهان اسلام با نام حضرت زهرا در ۲۲۰ هزار متر زیر بنا ساخته، و میلیاردها تومان از سرمایه ملی برای ساخت آن هزینه شود. با خودم گفتم اگراز سهم زنان و کودکان تحت خشونت در هر شهر ۲۲۰ مترمربع بود. اگر سنندج در کنار ۱۴۱مسجد، پناهگاهی داشت تا افراد تحت خطر خشونت به آن پناه می بردند امروز سروه و دهها نفر مانند سروه زنده بودند. اگر به جای غذاو اسکان دادن به روزی ۳۰ هزار نفردرمراسم اربعین بودجه ای برای نجات ۳۰ نفر اختصاص می یافت شاید تعدادی از کودکان کار و خیابان سر انجامی دیگر پیدا می کردند.
چند روز پیش پدری در رامهرمز دو کودک ۳ و ۷ ساله اش را به بهانه گردش به پارکی در مسیر ”رامهرمز – هفتگل” می برد. آنها را می کشد و اجساد را درون ماشینش می گذارد و به کلانتری می برد. سپس فرماندار رامهرمز اظهار تاسف می کند و همه چیز را به گردن اختلافات خانوادگی و جنون و مشکلات روحی می اندازد بدون آنکه اشاره ای به نقش خودش و مسوولان و برنامه ریزان شهری و استانی برای کنترل و پیشگیری از چنین وقایعی داشته باشد. بدون آنکه بگوید چند سازمان غیر دولتی فعال می توانست در این شهر و استان به اطلاع رسانی و ظرفیت سازی و آگاهی بخشی عمومی درباره خشونت خانگی بپردازد و چرا حتی یک سازمان جرات فعالیت بر روی معضل خشونت خانگی و خشونت علیه کودکان و زنان را ندارد. مصطفی سمالی پدر را سنگدل دانست ولی نگفت که چرا مسوولان رحم دل حاضر به همکاری و مشارکت مردم برای کنترل خشونت در جامعه نیستند و از این خشونت عریان چه نفعی می برند که با وجود همه این قتل و خشونت هنوز حاضر به تاسیس یک پناهگاه و خانه امن و مکانی برای پناه بردن این قربانیان نیستند.
چندی پیش شهیندخت مولاوردی معاون رییس جمهور در امور زنان و خانواده در نشستی با انتقاد از دستگاههای دولتی گفته بود: من احساس می کنم مانند فردی هستم که دست و پای او به شکل صلیبی بسته شده است ولی از او می خواهند با کسی که ایستاده مسابقه دو بگذارد.
این جمله ملاوردی شاید واضح ترین جمله ای است که در چند سال گذشته در توصیف یک حس مشترک در مواجه با مشکلات و مسایل زنان از یک مسئول دولتی شنیده ام؛ صحبتی که نشان از عمق مشکلات و مسائلی دارد که زنان ایرانی با آنها روبرو هستند و اراده ای برای حل و برخورد با این مشکلات در حکومت نیز وجود ندارد، مشکلاتی که محدود به زنان نمی شود و تا عمق جامعه ایران نفوذکرده است. این در حالیست که سرمایه های ملی کشور به بهانه هزینه در کشورهای دیگر حیف و میل می شودو به تاراج می رود.
پارک مارون الراس، پارکی ایرانی است که با نام “حدیقة ایران” در نقطه ی صفر مرزی لبنان و اسراییل احداث شده است. این پارک به هزینه ایران ساخته شده و احداث نمادین صحن قدس و برج دیدبانی از زیبایی های آن است. موقعیت پارک به گونه ای است که به اطراف مشرف است و از آنجاست که می توانید به راحتی شهرک های اسراییلی و تردد سربازان آن کشور را درپشت سیم های خاردار ببینید. به هر حال فعالیت های ستاد بازسازی ایران گسترده است و ساخت جاده های مواصلاتی، پل های تخریب شده، مدارس و مساجد در این کشور را در بر می گیرد. سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان اعتراف کرده که هزینه بازسازی مناطق تخریب شده جنوب لبنان در جنگ با اسرائیل، توسط رهبر جمهوری اسلامی و حکومت ایران پرداخت شد. او این سخنان را شامگاه جمعه در مراسمی که به مناسبت پایان طرح “وعد” برای بازسازی منطقه جنوبی “ضاحیه” برگزار شد، بیان کرد. سخنرانی سیدحسن نصرالله توسط شبکه های ماهواره ای عرب زبان العالم (متعلق به جمهوری اسلامی) و المنار (متعلق به حزب الله لبنان) به طور زنده و مستقیم پخش می شد.
نصرالله با “قدردانی ویژه” از رهبری و دولت جمهوری اسلامی ایران گفته: “اگر حمایت مالی ایران نبود، ما کار را آغاز نمی کردیم و به این دستاوردهایی که رسیده ایم، دست نمی یافتیم. ” او تاکید کرده که در ماههای اولیه بعد از جنگ بخش زیادی از مناطق آسیب دیده ترمیم شد و “این موضوع با کمک های مالی جمهوری اسلامی ایران” انجام شد.
سخنان حسن نصرالله درحالی بیان شد که مردم ایران زیر بار انبوهی از آسیب ها ومشکلات اجتماعی و اقتصادی قرار داشته و به جز اقشاری محدود، زیر بار این مشکلات کمر خم کرده اند؛مشکلاتی که روز به روز بیشتر خودش را به رخ می کشد و مسوولان دولتی را نیز وادار به اعتراف کرده است.
مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران گفته : “ فضای آموزشی پایتخت اوضاع چندان مساعدی ندارد و بنابراین تا دو سال آینده قطعاً در منطقه ۲۲ تهران در بحث فضای آموزشی فاجعه‌ای ایجاد خواهد شد….درحال حاضر پنج هزار کلاس غیرمقاوم در تهران وجود دارد که در مقابل حوادث غیرطبیعی ازجمله زلزله آسیب پذیرند و باید بازسازی شوند”.
ورناصری، مدیرکل نوسازی مدارس استان تهران معتقد است که هم اکنون ۲هزار مدرسه شهر تهران نیازمند مقاوم سازی هستند که طرح و نقشه لازم برای مقاوم سازی این مدارس تهیه شده اما اجرای آن به منابع مالی زیادی نیاز دارد به گونه‌ای که به ازای مقاوم سازی هر مترمربع حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار تومان هزینه نیاز است.
به عنوان مثال می توان از دانش آموزان دبستانی در روستای “شین آباد” از توابع شهرستان “پیرانشهر” یاد کرد که به دلیل غیرقابل استاندارد بودن سیستم بخاری نفتی در شعله های آتش سوختند. اوضاع در بلوچستان بسیار بدتر است. در این استان به گفته خود مسئولین هنوز ۵۰ مدرسه کپری و ۸۰۰ مدرسه خشت و گلی وجود دارد که جان هزاران دانش آموزان را تهدید می کند.
”عبدالعزیز بلوچ زهی” رییس شورای اسلامی سیستان و بلوچستان از وضعیت فیزیکی مدارس در بلوچستان بسیار گلایه می کند و می گوید: “مدارس غیر استاندارد از مدارس خشت و گلی گرفته تا مدارس کپری در بخش های مختلف استان وجود دارند. من به صورت ویژه اطلاع دارم که اکنون در شهرستان های کنارک و نیکشهر مدارس کپری موجود هستند. مدارس خشتی و گلی نیز در این مناطق وجود دارند که موجب نگرانی شده اند. ما نگران هستیم که سقف این مدارس با بارش باران فرو بریزد. وضعیت این مدارس نگران کننده است و پیگیری بازسازی و بهبود شرایط فیزیکی آن ها ضروری است.”
در مقابل این مشکلات مسئولان سازمان اوقاف سال‌های گذشته اعلام کردند باتوجه به جمعیت ۷۵ میلیون نفری کشور، ایران نیازمند حداقل ۱۰۰ هزار مسجد و ساخت حدود ۲۸ هزار مسجد جدید است. طبق آمارهای شهرداری تهران اگر برای ساخت هر مسجد به جز پول زمین متری ۵/۱ میلیون تومان بودجه ساخت لازم باشد برای ساخت هر مسجد ۳۰۰ متری نیاز به ۴۵۰ میلیون تومان بودجه است و به این ترتیب اگر این عدد را در تعداد ۶ هزارمسجد (حداقل نیاز جدید شهر تهران) ضرب کنیم برای ساخت مساجد مورد نیاز شهر تهران به جز هزینه زمین ۲ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان بودجه مورد نیاز است و این در حالی است که درسال‌های گذشته دولت و شهرداری‌ها در شهرهای بزرگ از جمله تهران هر ساله در لایحه بودجه اعتبارتی هنگفت را به ساخت و تعمییرات مساجد اختصاص داده‌اند. مثلا شهرداری مشهد برای ساخت ۲۰۰ مسجد در سال جاری اعلام آمادگی کرده است و در لایحه بودجه شهرداری تهران نیز که به تصویب شورای شهر رسید ۳۸۰ میلیارد تومان اعتبار برای ساخت ۱۶۰ مسجد جدید در نظر گرفته شده است مساجدی خالی در مقابل کوچه‌ها و خیابانهای که رد پای کودکان کار و خیابان در آن پررنگ است.
طبق آخرین اطلاعات مرکز آمار ایران ۱ میلیون و ۷۰۰ هزار کودک در ایران به صورت مستقیم درگیر کار هستند و بررسی‌ها نشان می‌دهد هر کودک ماهیانه ۸۰ تا ۱۰۰ هزارتومان درآمد دارد. یک عضو اتاق بازرگانی ایران تاکید کرده: “۹۰ درصد کودکان کار شب‌ها به منازل خود برمی گردند اما کودکان خیابان شبانه روز در بیرون هستند و طبق آمار موجود ۹۹ درصد این کودکان بزهکار می‌شوند…. ما یک مرکز نگهداری از کودکان کار و خیابان ایجاد کردیم که در قالب آن ۴۷۰۰ نفر تحت پوشش قرار گرفتند اما برای گسترش اینگونه فعالیت‌ها لازم است تا نهادهای تصمیم ساز مداخله کنند”. فاطمه دانشور در این خصوص که آیا در ایران باندهای مافیایی سوء استفاده از کودکان کار فعال هستند؟ به ایسنا گفته: ۹۰” درصد این‌ها دارای خانواده‌هایی هستند که کودکان برای تامین معیشت مجبور می‌شوند کارکنند و بررسی‌ها نشان می‌دهد که فقر دلیل اصلی ایجاد کودکان کار و سو استفاده از آنها ست و درصد کمی از این افراد مورد سوء استفاده باندهای مافیایی قرار می‌گیرند…..۲۲ درصد کودکان کار مورد اغفال قرار گرفته اند و هر کودک خیابانی دست کم یک تا دو سال در خیابان به سر می برد. متاسفانه کودکان کار در ایران رو به افزایش است”.
پروژه های بین المللی و فساد اقتصادی
وی با بیان اینکه مسائل اقتصادی، کمبود منابع مالی وافزایش هزینه های زندگی و بیکاری والدین در ایجاد پدیده کار کودک تاثیرگذار است چنین ادامه داده:” کودکان برای خانواده های خود کار می کنند و اساسا چنین امکاناتی در کشور به دلیل بودجه فراوانی که نیاز است وجود ندارد”.
مسئولان و دست اندرکاران در حالی از کمبود منابع مالی برای ریشه کنی کودکان کار و خیابان و دیگر معضلات و آسیب های اجتماعی صحبت می کنند که جمهوری اسلامی منابع کشور را در جاهای دیگر صرف ماجراجویی های سیاسی و اختلاس های ناشی از پروژه های خود می کند؛ پروژه هایی که بهانه دزدی و فساد اقتصادی آقایان در گوشه و کنار دنیا قرار می گیرد.
در دسامبر سال ۲۰۱۱ آیت الله خامنه ای برنامه کمک ۸. ۵ میلیارد دلاری به دولت سوریه را تصویب کرد. بر اساس گزارشات کارشناسان در سال ۲۰۱۲ ایران بیش از ۱۰میلیارد دلار به رژیم بشار اسد کمک کرده؛ کمک هایی که سوریه را در مسیر نابودی و بلند پروازی ایران قرار داده است. بلند پروازی های که جز حقارت چیزی برای ایران در بر نداشته است.
در ژانویه همان سال ایران و سوریه توافق نامه دیگری امضاء کردند. همچنین رئیس بانک مرکزی سوریه ادیب مایالیا به نقل از صدای روسیه در۱۵ ژانویه ۲۰۱۵ بیان داشت: “ایران با گشایش یک حساب مالی دیگر به ارزش ۱ میلیارد دلار برای بودجه واردات و سه میلیارد برای دستیابی به نفت و محصولات نفتی، حمایت خود از سوریه را ادامه می دهد….ممکن است که ایران ۳ میلیارد دیگر برای توسعه اقتصاد دولت ارائه کند”.
با سرمایه گذاری بخش خصوصی ایران در تاجیکستان، مجهز‌ترین بیمارستان قلب و عروق آسیای مرکزی به بهره برداری رسید. به گزارش آنا، این بیمارستان هشت طبقه با ۱۴ میلیون دلار سرمایه گذاری شرکت ایرانی تجهیز گستر در مدت یک سال و نیم ساخته شده است و مجهز به سه اتاق جراحی قلب، یک اتاق عمل اورولوژی، آزمایشگاه، دو بخش آنژیوگرافی و همچنین بخش سنگ شکن است. بخش خصوصی ایران همچنین در نظر دارد بیمارستان های تخصصی دیگری از جمله بیمارستان تخصصی کلیه و مغز و اعصاب نیز در تاجیکستان بسازد. همچنین کمک ۳۳میلیارد دلاری ایران به پاکستان، ساخت کانال تلویزیونی سراسری و دو درمانگاه در بولیوی، ساخت ۱۷ مدرسه و بیمارستان ۲۲۰ تختخوابی و نیروگاههای برق در نجف و کربلا در عراق و دهها کمک بلا عوض و ساخت تاسیسات در سوریه و گامبیا و فلسطین و اکوادور و غزه و جزیره سنت وینست در آمریکای مرکزی و کشورهای دیگر از جمله پول هایی است که جمهوری اسلامی سخاوتمندانه از جیب مردم ایران خرج می کند و تمام مشکلات اقتصادی کشور را ناشی از همه چی میداند جز خودش که از سیاست و اقتصاد تنها حراج منابع و منافع ملی ایران را می داند و بس.