فیاما نیرنشتاین
احمدی نژاد، که اعتقادات ضد یهودی دارد، هر سال به سازمان ملل می رود و برایش کف می زنند. انکار هولوکاست در مرکز سیاست های خارجی او قرار دارد و اروپا اقدام شدید تری علیه برنامه های اتمی احمدی نژاد که گفته است قصد نابود کردن اسرائیل را دارد، در پیش نمی گیرد. چرا.
در روز بزرگداشت خاطره هولوکاست، همگی بار دیگر قول دادند که ضد یهودی گری هرگز در اروپا تکرار نشود و بخصوص هرگز فراموش نشود که این واقعه یک نسل کشی بوده است. اما این خطر وجود دارد که این وعده تنها سرپوشی باشد بر روی گسترش پدیده یهود ستیزی. البته این موضوع هم خیلی مهم است که درصد کسانی که اعتراف می کنند که یهند ستیز هستند، در ایتالیا فقط 13 درصد است اگرچه باید از این موضوع ترسید که درصد کسانی که در این مورد تردیدد دارند، 35 درصد است. تعداد این افراد در فرانسه 20 درصد، در آلمان 25 درصد، در اسپانیا 46 درصد است. اما جای تعجب اینجاست که بعد از انتشار این ارقام، جامعه روشنفکری ایتالیا با بی تفاوتی با آن برخورد کرد و به نشانه این بی تفائتی تنها شانه ها را بالا انداخت. اما امروز این پدیده ممکن است اروپا را تا مرز خودکشی پیش ببرد.
گسترش یهودی ستیزی که حاصل آن واقعه 11 سپتامبر سال 2001 بود از طریق رادیو و تلویزیون و مهاجرت، بیشتر شده است. اسلامگرایان از یهودیان نفرت دارند. اروپا هم بعد از هولوکاست، یهودی ستیزی کهنه ای را که در خود داشت همچنان انکار می کند و به آن عنوان “انتقاد از اسرائیل” داده است. این پدیده ای خشونت بار و شیطانی است که به ذهن مردم اروپا که از یک طرف از عقاید چپ گرانه شان صدمه خورده اند، آسیب می زند.
امروز اوضاع عوض شده است. امروز تظاهراتی در فرانسه، هلند، ایتالیا، انگلستان برگزار می شود که روشنفکران اروپا در کنار روشنفکران آمریکا و مهاجران اسلامگرا قرار می گیرند و گویی فریاد می کشند “حماس، حماس، یهودیان در اتاق گاز” یا “ یهودیان را به کوره ها بفرستید” یا “کوره های آدم سوزی به اندازه کافی بزرگ نبودند”. تاکید نمی کنم که چرا شعار های ضد اسرائیل، یهودی ستیزانه هستند و چگونه است که یهود ستیزی به ضد اسرائیل بودن کمک می کند و برعکس این موضوع اتفاق نمی افتد.
در روز گرامی داشت هولوکاست، به خاطر می آورم که در سال های اخیر بدون اینکه درباره اش حرفی بزنیم، شاهد یهودی ستیزی عظیمی در اروپا بوده ایم. این پدیده درست مثل یهودی ستیزی هیتلر است که برای بشریت مخرب است. احمدی نژاد می گوید:« رژیم صهیونیستی از بین می رود و جهان آزاد می شود». درست مثل سال 1943 که یکی از سران نازی گفته بود:« کشتار یهودیان پیش شرط یک صلح پایدار است». اینکه فراموش کنیم که کسی هست که می خواهد یهودیان از صحنه روزگار محو شوند، یهودی ستیزی است.
دیگر به انکار شدن هولوکاست در سرتاسر دنیای اسلام، عادت کرده ایم، شاهد این هستیم که در هزاران مسجد، حتی در اروپا، یهودیان را “فرزندان سگ و میمون” خطاب کنند و حماس بخواهد همه یهودیان را هر کجا که باشند، ار بین ببرد. حماس و حزب الله دو گروه هستند که با اسرائیل نمی جنگند بلکه با صهیونیزم جهانی در نبرد هستند. بشار اسد، رئیس جمهور سوریه در کنار پاپ ژان پل دوم می ایستد و به خودش جرات می دهد درباره “ سرشت شرور یهودیانی که هانطور که باعث رنج مسیح شدند، دنیا را آزار می دهند”، صحبت کند. در سال 2002، مصر سریال 42 قسمتی ”پروتکل بزرگان صهیون” را می سازد که بر اساس ایده های یهود ستیزی قرن بیستم است و 17 شبکه تلویزیونی آن را می خرند و در سرتاسر اروپا پخش می کنند. یک سال بعد از آن بر اساس همین موضوع سریال 29 قسمتی توسط حزب الله ساخته می شود.
احمدی نژاد، که همین اعتقادات را دارد، در سال جاری به سازمان ملل می رود و برایش کف می زنند. انکار هولوکاست در مرکز سیاست های خارجی احمدی نژاد قرار دارد و ما اقدام شدید تری درباره برنامه های اتمی احمدی نژاد که گفته است قصد نابود کردن اسرائیل را دارد، نمی کنیم. کاریکاتورها، ترانه ها و مدارس اسلامی بذر نفرت از یهودیان را در خیابان ها و میدان های کشورمان کاشته اند. مهم ترین اقدام اروپا برای متوقف کردن این روند، برگزار کردن کنفرانس سازمان امنیت و همکاری اروپا در سال 2003 در برلین بود. یک فیلسوف تونسی در سال 2006 معتقد است که عقاید یهود ستیزانه اعراب مرهمی است بر روی زخم هایی که غرورشان به دلیل مشکلات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، برداشته است. این حقیقت دارد. ما باید این بیماری را علاج کنیم و جلوی شیوع آن را بگیریم.
منبع: ایل جورناله 27 ژانویه