برای نادر نادرپور که در بهمن ماه درگذشت
من یک سوسیالیست هستم
من آن درخت زمستانی ، بر آستان بهارانم
که جز به طعنه نمی خندد ، شکوفه بر تن عریانم
این نواده فرزند ارشد نادرشاه افشار (همان که چشمانش را به سوء زن پدر باخته بود)، ابتدا شاعری نوقدمایی و زیر تاثیر “مکتب سخنِ” خانلری و “نوتغزلیِ” فریدون توللی بود، او با استعداد‌ترین شاعر این دو سبک است و به سبب تصویر‌سازی‌های بی‌نظیرش از پدید آورندگان این مکتب‌ها پیشی گرفته، وی در ادامه خود پایه گذار جریانی جدید در شعر نیمایی شد که با عنوان نئوکلاسیک و شعر نیمایی محافظه کار شهرت یافت.
نادر‌نادرپور شاعر متولد تهران و آرمیده در شهری آنسوی اقیانوس دور، درگذشته ماه بهمن، و فرو رفته در خاک غربت است. وی در کنار هوشنگ ابتهاج، سیاوش کسرایی و فریدون مشیری سراسر دهه سی و چهل(به خصوص) به واسطه چهارپاره‌هایش شهرتی فراگیر در میان علاقه‌مندان یافته بود، از سوی دیگر هرچند به دلیل سطح سواد و شخصیت منحصر به فردش مورد احترام شاعران جریان‌های دیگر به خصوص جوانان پیشرو آن سالها قرار داشت، اما همواره تیغ نقد ایشان بر گردن محافظه کاری و رمانتیسیسم جاری بر شعر وی بوده، نادر پور جزء موسسان کانون نویسندگان در سالهای گذشته و چهره‌ای شاخص و محترم در جریان‌های فرهنگی و هنری آن دوره به حساب می‌آید.
او که تحصیلات نیمه تمامی در زبان فرانسه داشت و مدتی را نیز در ایتالیا اقامت گزیده بود، سالهای پایانی عمرش را در فرانسه و شهر فرشتگان یا از دریچه نگاه او شهر خفتگان(لس‌آنجلس) در آمریکا گذراند، گفته‌اند که از زبان انگلیسی نفرت داشته و از شهر خفتگان بیزار بوده، و همواره در کهنسالی خود خاطرات دوران جوانی و میانسالی را ستوده است.
مجید نفیسی از شاعرانی که در آن سالها به نادرپور نزدیک بوده در مورد وی می‌نویسد: “ می دانم که تنگدست بود و نسبت به بی‌چیزان احساس نزدیکی می‌کرد. در همان دیدار آخر گفت: “من یک سوسیالیست هستم. صبح‌ها هم که همراه ژاله به پیاده‌روی می‌رویم، و چشمم به افراد بی خانمان می‌افتد که در پیاده‌روها یا زیر ماشین‌ها خوابیده‌اند، دلم فشرده می‌شود و ضرورت عدالت اجتماعی را بیشتر درمی‌یابم.”
نادرپور متعلق به نسلی از نویسندگان و هنرمندان ایرانی است که سخت از نسل بعد از خود بریده شدند، وتاثیری که شایسته هنرمندی‌شان بود در خاطر نسل جوان باقی نمانده، اما می‌توان امید داشت، آینده حالی دیگر را برای خاطره حضورشان رغم بزند. مجموعه کامل اشعار نادرپور طی این سالها در سری جلد سفید نگاه انتشار یافته است.