حرف اول

نویسنده

تلخ تر از تلخ

جعفر والی

 

 

چهارماه است که مرحوم شده‌ام. بنا به تشخیص کار‌شناسانه جناب آقای محمدحسین نیرومند؛ مشاور و نماینده تام‌الاختیار وزیر ارشاد در شورای ارزشیابی هنرمندان، نویسندگان و شاعران کشور در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران، اینجانب جعفر والی از تاریخ ۱/ مرداد/۹۱ به رحمت ایزدی پیوستم و به دستور وی از دریافت حق کرامت هنرمندان به مبلغ ماهی ۱۸۰ هزار تومان محروم شدم.

به گمان وی بازماندگان اینجانب فریب کیسه مال دنیا را خورده و تا آن زمان خبر مرگ اینجانب را به آن مقام محترم اعلام نکرده‌اند و آن مقام با رجوع به مراجعی که جزو اسرار است و ما انسان‌های عادی به آن دسترسی نداریم رحلت ایزدی اینجانب را با هوشمندی و کاردانی ذاتی کشف فرموده و بلافاصله برای اینکه اموال بیت‌المال دستخوش دستبرد وارثین اینجانب قرار نگیرد دستور به لغو پرداخت ۱۸۰ هزار تومان مقرری ماهیانه این مرحوم فرمودند.

این مرحوم بعد از محاسبه با نرخ روز متوجه شدم که هر روز مبلغ شش هزار تومان یعنی پولی به ارزش بهای یک کاسه ماست از بیت المال به نام این مرحوم اختلاس می‌کردم و با هوشمندی داهیانه جناب آقای نیرومند و کشف مرگ این مرحوم توسط ایشان، این سرمایه به صندوق بیت المال بازگردانده شده است.

مشکل این است که گویا بنده هنوز نمرده‌ام و متأسفانه هنوز ادای زنده‌ها را درمی‌آورم و حالا باید برای اثبات زنده بودنم شاهد و مدرکی معتبر بیاورم تا بعد از گذراندن مراحل اداری که نمی‌دانم قانون و مقرراتش چیست زنده بودن ظاهری خود را ثابت کنم.

بدین وسیله از کلیه قانوگذاران، حقوقدانان، دوستان، آشنایان و هنرمندان که اگر در زمینه زنده شدن پس از مرگ تجربه و یا اطلاعاتی دارند عاجزانه تقاضای کمک دارم. دست صمیمانه شما را برای یاری می‌فشارم.

۸/آبان /۹۱