همزمان با برگزاری جشنواره دوسالانه مجسمه های فضاهای شهری در تهران گزارش ها حکایت از هجوم گروه های ناشناخته به مجسمه ها در برخی از شهرهای ایران دارد.
بنا به نوشته سایت های خبری، طی روزهای گذشته دستکم دو مجسمه، یکی در شهر سلماس و دیگری در شیراز مفقود و یا از جای خود به محلی نامعلوم منتقل شده اند.
وبسایت بهارنیوز با انتشار تصاویر انتقال این مجسمه در شهر سلماس نوشته است: “بنا به مصوبه شورای اسلامی شهر سلماس میدان فردوسی سلماس (شهربانی فلکه سی) در سی و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی به میدان انقلاب تغییر نام یافت. پس از تصویب تغییر نام میدان «فردوسی» به «انقلاب» مجسمه فردوسی از میدانی که به نام شاعر بزرگ ایران نامگذاری گردیده بود خداحافظی کرد. شهرداری سلماس نیز بلافاصله اقدام به خاکریزی و شروع عملیات بهسازی نموده است! شهرداری سلماس، تغییر نام این میدان به «انقلاب» را دلیل از جا کندن و انتقال مجسمه فردوسی اعلام کرد و طی اطلاعیه‌ای از مسابقه برای آنچه «طراحی معماری و ساخت یادمان متناسب با نام میدان انقلاب»، عنوان شد، خبر داده است!”
بهار نیوز افزوده: “معلوم نیست مسئولان این شهر با این اقدام ناشیانه خود در سالگرد پیروزی انقلاب چه اهداف خاصی را دنبال می کنند اما باید به این سئوال ساده افکار عمومی پاسخ بدهند که چگونه پس از ۳۶ سال به این کشف بزرگ رسیده‌اند که آیا «فردوسی» هم با آرمان های انقلاب ضدیت داشته که اینگونه با مجسمه و نام او برخورد حذفی می‌کنند؟ آیا این اقدام وهن انقلاب و دهه فجر نیست؟ آیا در این شهر میدان دیگری نبود که به نام “انقلاب” نامگذاری شود؟ ضدیت با مفاخر ملی ایران تا به کجا؟ استانداری دولت تدبیر در این استان در واکنش به این اقدام، چه پاسخی دارد؟”
گفتنی ست، مجسمه فردوسی در حالی به دستور مقامات شهرداری از جای خود منتقل شده که چند ماه قبل نیز اتفاقی مشابه برای مجسمه حافظ در شهر اهواز افتاده بود.
در همان زمان، ارسلان شهنی مدیرعامل سازمان زیباسازی شهرداری اهواز گفته بود: “این مجسمه از سنگ یک پارچه در ابعاد ۲ متر ساخته شده است که سرقت آن توسط یک نفر و بدون استفاده از جرثقیل امکان ناپذیر است بنابراین مشخص نیست که چه افرادی با چه انگیزه‌ای و به دستور چه کسی این مجسمه را سرقت کرده‌اند. متأسفانه هیچ کس در جریان سرقت این مجسمه نبود و گزارش خود را به دادستانی و حراست شهرداری و دیگر مراکز مربوطه ارائه کرده‌ایم”.
خبرها از شیراز نیز از سرقت بخشی از یک مجسمه در پارک خلدبرین این شهر حکایت دارد که البته شهرداری شیراز این ماجرا را یک “سرقت” دانسته است.
مجله مراحم در اینباره نوشته است: “در کمال تعجب طی یکی دو شب گذشته دزدان به نماد پخت آش نذری در پارک خلدبرین دستبرد زده و دیگ بزرگی را که در کنار تندیس دخترک و پیرمرد سالخورده نصب شده بود به یغما بردند. آنگونه که مدیر عامل سازمان زیبا سازی شهرداری شیراز می گوید دیگ به سرقت رفته از جنس فایبرگلاس بوده و سارقان برای دزدیدن آن ۳ پایه آن را از روی بتن بریدند. تا کنون البته هیچ شکایتی مبنی بر سرقت این نماد به دستگاه قضائی اعلام نشده است”.
انتقال یا سرقت این مجسمه ها در حالی صورت می گیرد که سایت های خبری وابسته به دلواپسان در هفته های اخیر از آنچه که “رواج فرهنگ منحط برهنگی” به واسطه “ریخته شدن قبح کارهای تجسمی”، ابراز نارضایتی کرده بود.
این سایت ها فروش پایه های آباژور بر اساس طرح های یونان باستان و از جمله پایه های الهام گرفته ازمجسمه معروف “ونوس” و “مده آ” را نماد فرهنگ برهنگی دانسته بودند.
پدیده سرقت مجسمه های شهری از سال ۸۹ و با مفقود شدن دستکم ۱۲ مجسمه در شهر تهران آغاز شد؛ سرقت هایی که با عدم پیگیری مقامات انتظامی جهت شناسایی عاملان ربودن یا کندن مجسمه ها رو به رو شد.
