متیو لویت
صبح امروز ( هجدهم ژوئیه) ، در هجدهمین سالگرد بمب گذاری در مرکز یهودیان بوینس آیریس ( آمیا) ، اتوبوسی حامل توریست های اسرائیلی در شهر بورگاس در بلغارستان منفجر شد؛ شهری که طرفداران زیادی در میان گردشگران اسرائیلی دارد. گزارش های اولیه حاکی از کشته شدن چند نفر و مجروح شدن بسیاری دیگر است . حزب الله مظنون اصلی است ، یک دلیل خوب وجود دارد.
نقشه مشابهی برای ترور گردشگران اسرائیلی در بلغارستان در ماه ژانویه ، درست چند هفته مانده به چهارمین سالگرد قتل فرمانده عملیاتی حزب الله عماد مغنیه خنثی شد. در آن زمان یک بسته مشکوک در اتوبوسی که سیاحان اسرائیلی را از ترکیه به بلغارستان می برد کشف شد.
مقامات اسرائیلی از بلغارها خواستند تا تدابیر امنیتی بیشتری در اتوبوس های حامل گردشگران اسرائیلی به کار گیرند، آن ها هم به این درخواست پاسخ مثبت دادند. در پیست اسکی اصلی بلغارستان نیز تدابیر امنیتی بیشتری لحاظ شد. در آن زمان اسرائیلی ها تصور می کردند امنیت در فرودگاه ها کافی است؛حالا ظاهرا دیگر اینگونه به نظر نمی رسد.
از سوی دیگر باید گفت این حمله تنها چند روز پس از آن صورت می گیرد که یکی از عوامل حزب الله به اتهام طراحی حمله به گردشگران اسرائیل در قبرس بازداشت شد. نقشه ای که به طرزی هولناک شبیه به حمله ای است که در بلغارستان به وقوع پیوست. هفتم ژوئیه ماموران قبرس در یک هتل به اتاق مرد ۲۴ ساله لبنانی یورش بردند که با پاسپورت خارجی سفر می کرد. بر اساس گزارش سرویس اطلاعات اسرائیل، پلیس قبرس یک روز در جستجوی این مظنون به انجام عملیات خرابکارانه بوده است.
در بازرسی از وی عکس هایی از اهداف اسرائیلی به دست آمد ، شامل اطلاعات تور اتوبوس های حامل گردشگران اسرائیلی و همچنین پروازهای هوایی از مقصد اسرائیل به جزیره قبرس و بالعکس. مقامات امنیتی اعتقاد دارند اهداف این نقشه ترور، یا اتوبوس مسافرتی بوده و یا هواپیما. بر اساس گزارش خبرگزاری ها، این مظنون ابتدا ارتباط با فعالیت های تروریستی را انکار اما بعدا اعتراف کرده که عامل حزب الله است .
در سال های پس از فوریه ۲۰۰۸ ـ – ترور مغنیه -ـ نقشه های ترور حزب الله در سراسر جهان خنثی شده است، شامل۳3 عملیات در ترکیه، دو عملیات در قبرس و دو عملیات در آذربایجان.
اگر سخنرانی دبیر کل حزب الله در مراسم تشییع جنازه مغنیه را به خاطر آوریم ، هیچ یک از این ها اسباب شگفتی نخواهد بود؛ جایی که حسن نصرالله اسرائیل را به “جنگ باز” تهدید کرد و در یک مدیحه سرایی شور انگیز به اسرائیل هشدار داد :“شما از مرزها عبور کردید، با این قتل از خط زمان ، مکان و شیوه ترور عبور کردید. صهیونیست ها، اگر چنین جنگ باز ی می خواهید، بگذارید همه دنیا بشنود، بگذارید این جنگ باز باشد.” نصرالله متعهد شد که “خون مغنیه به محو اسرائیل منجر خواهد شد.”
مقامات اسرائیلی به سرعت اقدامات پیشگیرانه را در مقابل سه سناریو احتمالی انتقام گیری حزب الله اتخاذ کردند ، ترور مقامات ارشد سابق یا کنونی اسرائیلی در زمان سفر به خارج از مرزها ، حمله به سفارت های اسرائیل یا دیگر ماموریت های دیپلماتیک آن سوی مرزها و یا حمله به مراکز وابسته به جامعه یهودیان در خارج از اسرائیل، مانند بمب گذاری آمیا در سال ۱۹۹۴.
حزب الله عموما از انجام عملیات تروریستی در غرب خودداری کرده و به جای آن به حمله به اماکنی دل بسته که تدابیر امنیتی هنوز نسبتا سهل گیرانه است و همچنین گروهش در آنجا هسته و پشتیبان دارد. ( هسته هایی متعلق به خودش یا مربوط به روسای ایرانی اش.) بنابراین حملات در جاهایی مانند باکو، بانگوک و حالا بورگاس انجام گرفته است. حزب الله ممکن است به سازمان های مواد مخدر و جنایی لبنان متکی باشد که برای مدت ها به این گروه پول داده اند. در سال ۲۰۰۹ یک کمیسیون دولتی در بلغارستان به این نتیجه رسید که سود حاصل از قاچاق مواد مخدر در بلغارستان صرف حمایت از حزب الله و دیگر گروه های شبه نظامی می شود. این مساله احتمالا در دستور کار سفر سال ۲۰۱۰ رئیس وقت موساد – مئیر داگان- به صوفیه برای دیدار با نخست وزیر اسرائیل بود.
حزب الله و ایران هر یک دلایل خود را برای انجام حملات تروریستی علیه اهداف اسرائیلی یا غربی دارند. ایران به دنبال حملیات انتقام گیرانه به خونخواهی ترور دانشمندان اتمی اش و تحریم هایی است که برنامه اتمی اش را نشانه گرفته و حزب الله در جستجوی گرفتن انتقام مرگ مغنیه است.
این همگرایی منافع ، روابط بلند مدت و صمیمانه آن ها را تقویت می کند، ترکیب قابلیت های انجام عملیات های تروریستی آن ها را بیش از پیش خطرناک کرده است. مورد سال ۱۹۹۴ نیز به همین ترتیب بود. در آن زمان ، تهران از تصمیم بوینس آیرس برای توقف تمامی همکاری های هسته ، از ترس اینکه برنامه اتمی ایران محدود به اهداف صلح آمیز نباشد، خمشگین بود. همزمان حزب الله سوگند خورده بود که از ربودن مصطفی دیرانی ـ– متحد حزب الله –ـ در جنوب لبنان در مه ۱۹۹۴ انتقام بگیرد.
آشنا به نظر نمی آید؟
منبع : انستیتو واشنگتن
