مرز میان ایران و عراق یکی از خطرناک ترین مناطق در جهان به شمار می رود؛ منطقه ای کوهستانی و کم جمعیت که بارها صحنه کشتار مردم کرد بوده است؛ که از آن جمله می توان به حملات شیمیایی صدام حسین اشاره کرد. در زمان جنگ ایران و عراق در سال های ۱۹۸۰، دو کشور منطقه مرزی میان خود را مین گذاری کردند: در حدود ۲۰ تا ۳۰ میلیون مین کاشته شده که تنها بخش کوچکی از آن از منهدم گشته است.
کوهستان های این منطقه محل زندگی یک گونه جانوری کمیاب محسوب می شود: یوزپلنگ ایرانی؛ حیوانی حفاظت شده که در خطر انقراض قرار دارد، ولی خوشبختانه جمعیت آن مجدداً رو به رشد است. به نوشته مجله نشنال جئوگرافیک، یوزپلنگ که از انسان سبک تر است، می تواند به راحتی وارد میدان های مین شود و این درست همان جایی است که شکارچیان غیرقانونی جرأت ماجراجویی در آن را ندارند. مین های کاشته شده توسط ایران و عراق، که اکثراً مین های ضد تانک هستند، طوری طراحی شده اند که با فشاری در حدود ۸۰ کیلوگرم منفجر شوند.
با این حال، یوزپلنگ ها به طور کامل از خطر انفجار مین در امان نیستند: حداقل دو یوزپلنگ تاکنون به روی مین های ضد نفر پریده و کشته شده اند. چاشنی این نوع مین ها بسیار آسان تر به کار می افتد و تعداد آنها در این منطقه بسیار زیاد است.
نشنال جئوگرافیک می نویسد نقشی که این مین ها در حفاظت یوزپلنگ ها ایفا کرده اند، باعث شده تا سازمان های دفاع از حیوانات در وضعیت سخت و پیچیده ای قرار بگیرند. برخی از این سازمان ها با عملیات مین روبی به مخالفت برخاسته اند که البته این اقدام را برای حفاظت از سکنه این مناطق لازم می دانند. بخش بزرگی از بودجه این عملیات ازسوی شرکت های بزرگ تأمین شده که به ثروت های زیرزمینی این مناطق چشم طمع دارند.
یوزپلنگ ایرانی که در گذشته در تمامی قفقاز پراکنده بوده، اکنون تنها در مرز ایران و عراق قابل رؤیت است. البته چند گونه دیگر نیز در مناطق روستایی ایران مشاهده شده است.
لوموند، ۲۱ دسامبر http://www.lavie.fr/actualite/monde/israel-se-prepare-t-il-a-une-guerre-contre-l-iran-28-08-2012-30161_5.phphttp://www.slate.fr/story/47317/toxicomanie-came-drogue-iran-teheran
