نمایندگان مجلس هشتم که دو هفته پیش رای به برکناری عوضعلی کردان داده اند باید امروز صلاحیت گزینه جایگزین او را بررسی کنند.
اگر چه به ظاهر یکی از روزهای رای اعتماد مجلس برگزار می شود اما همانگونه که جلسه رای اعتماد کردان هرگز از حافظه پاک نخواهد شد، این جلسه نیز از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. چه آنکه گزینه مورد بررسی صادق محصولی از نزدیکان رییس جمهور است که یکبار تا پای رای اعتماد آمد و اگر ایرادهای نمایندگان مجلس هفتم نبود، او اکنون وارد سومین سال وزارتش بر پردرآمد ترین وزارتخانه دولت شده بود.
پرده اول
ظاهرا بازی از یازده آبان 1384 آغاز شد. وقتی رییس جمهوری نهم با شعار “عدالت محوری”، نتوانست برای چهار وزیر از مجلس اصولگرایان در دوره هفتم رای بگیرد. احمدی نژاد در این روز، محمود فرشیدی، محمد ناظمی اردکانی، پرویز کاظمی و صادق محصولی را به عنوان وزرای پیشنهادی چهار وزارتخانه آموزش و پرورش، تعاون، رفاه و نفت معرفی کرد.
هرچند این نام ها نیز مانند وزرای قبلی دولت، “گمنام” بودند اما در این میان نام “صادق محصولی” که از نزدیکان احمدی نژاد بود، شائبه برانگیز تر بود. فرمانده سپاه در دوران جنگ، در سالهای موسوم به سازندگی، با تکیه بر روابطش در سپاه، به فعالیت های اقتصادی روی آورد و چنین بود که اگر احمدی نژاد سه دهه پس از پیروزی انقلاب همچنان در خانه پدری در نارمک سکونت داشت اما عکس های منتشر شده از منزل محصولی، حکایت از خانه های میلیاردی سردار سابق می کرد. سرداری که همان آبان 1384 از سوی مصباحی مقدم نماینده مجلس هفتم لقب “سردار میلیاردی” گرفت.
با طرح سوابق وزیر پیشنهادی نفت تنها یک هفته زمان کافی بود تا نسخه او پیچیده شود. مجلس هفتم که خود با ادعای اصولگرایی، سال پیشتر از انتخاب احمدی نژاد تشکیل شده بود، در حالی بررسی صلاحیت چهار وزیر دولت را آغاز کرد که چندان دل خوشی از این چهار گزینه نداشت. هر چند فرشیدی وزیر آموزش و پرورش هم از گزینه های مورد انتقاد بود اما بیشتر انتقادات حول محصولی بود. در چنین شرایطی عماد افروغ اولین سخنان را به زبان آورد:“آیا یک سرمایه‌دار می‌تواند وزیر یک کابینه‌ی عدالت‌خواه باشد؟ یک سرمایه‌دار تجاری و نه سرمایه‌دار تولیدی؟…علاوه بر مباحث تخصصی، فنی و تجربی، بحث‌های سلامت اقتصادی، مال و منال داشتن آنچنانی آن هم فعالیت‌های ناشی از بساز و بفروشی زیبنده‌ی نظام نیست و علاوه بر آن از آقای دکتر احمدی‌نژاد تعجب می‌کنم. به هر حال آن شعارها کجا؟ این معرفی‌ها کجا؟”
محمد خوش چهره دیگر نماینده تهران نیز که بعد ها به اصلی ترین چهره منتقد دولت در مجلس تبدیل شد نیز نظری مخالف داشت. او در همان هفته منتهی به جلسه رای اعتماد، با اشاره به اینکه هر کس “صرف مناسبات دولتی و توانمندی در یک قلمرو - مثلا نظامی - نمی‌تواند مبنای وزارت باشد”، تاکید کرد: ”گزینه پیشنهادی برخلاف شعار‌های انتخاباتی رییس جمهور مبنی بر مبارزه با فساد و کانون‌های قدرت و ثروت است.“
این واکنش ها کافی بود تا زریبافان، سخنگوی دولت انتخاب های احمدی نژاد را براساس چرخش نخبگان معرفی کند.اظهاراتی که خیلی زود واکنش مجلسیان را در بر داشت.
قدرت الله علیخانی، بهمن الیاسی، پیمان فروزش و ایرج ندیمی متفق اعلام کردند “معرفی‌شدگان برای وزارت نخبه نیستند”. حتی بهمن الیاسی عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس هفتم یادآور شد به نظر می‌رسد این انتخاب به کسانی که با رییس جمهور ارتباط نزدیک‌تری داشته و نسبت به آنها احساس ارتباط و تبعیت‌پذیری بیشتری می‌شده است، محدود گشته است.
این اعتراض ها اگر چه در ظاهر بر نظر احمدی نژاد تاثیری نداشت اما وقتی روز 18 آبان احمدی نژاد با دو ساعت تاخیر به جلسه دفاع وزرای پیشنهادی قدم گذاشت، شایعه ای واقعیت یافت. نامه ای به دست حداد عادل رئیس مجلس رسید و قرائت شد که از موافقت رئیس جمهور با انصراف محصولی از نامزدی برای وزارت نفت حکایت داشت.
پرده دوم
باز آبان ماه است؛ 1387. از سه وزیر دیگری که با صادق محصولی معرفی شده اند و رای گرفتند، هیچ کدام نماندند. پرویز کاظمی خیلی زود از کابینه اخراج شد. محمود فرشیدی جایش را به علیرضا علی احمدی داده است و محمد عباسی هم جانشین محمد ناظمی اردکانی شده است.
غیر از این، احمدی نژاد شش وزیر کابینه و سه عضو هیات دولت را تغییر داده است. او در آخرین تغییرات، پورمحمدی وزیر کشور را بیرون گذاشت و علی کردان را جایگزین او معرفی کرد. علی کردان با مدارک جعلی، خیلی وزیر نماند و نیمه آبان که رسید، او برکنار شد و اینک در حالی احمدی نژاد باز یکی از یاران حلقه “علم و صنعت – سپاه – شهرداری” را به عنوان مجلس معرفی کرده است که دیگر آن حساسیت های گذشته وجود ندارد.
اگر آبان 84 تب عدالتخواهی وجود داشت، اگر بحث مبارزه با مافیای نفتی خریدار داشت، اگر شعار اصلی آوردن پول نفت بر سر سفره نفت بود، اینک در آبان 87 دیگر این شعارها مهم نیست. سه سال گذشته است و دیگر نه کسی دنبال مافیای نفتی است و نه کسی دنبال آوردن پول بر سر سفره مردم. دیگر کسی کار ندارد که عدالتخواهی شعار دولت نهم بود و نه شعار مجلس هفتم که اینک مجلس هشتم جایگزین آن، از شعار عدالتخواهی دور شود. پولدار بودن دیگر زشت نیست و بنابراین هیچ تعجبی ندارد وقتی روح الله حسینیان انتقاد خبرنگاری از ثروتمند بودن وزیر پیشنهادی کشور را می شنود، بخندد و بگوید “بگذارید یک وزیر پولدار هم در کشور باشد” و حتی شوخی کند که “اصولگرایان باید یک نفر پولدار داشته باشند تا از آنها حمایت کند تا رای بیاورند”.
با سخنرانی مقام رهبری در روز بعد از استیضاح کردان، خیلی از نمایندگان، آن را در حمایت از دولت تلقی کرده اند و حتی به همین دلیل مایل اند به وزیر پیشنهادی کشور رای اعتماد بدهند ولو اینکه صادق محصولی سردار میلیاردی اسبق سپاه پاسداران باشد که معلوم نیست چگونه یک شبه میلیاردر شده است.
پرده سوم
صادق محصولی از جلسه رای اعتماد امروز جان سلامت به در برده است. با اختلافی اندک توانسته رای بیاورد و سومین وزیر کشور دولت نهم شود. پدیده ای نادر که البته در دولت نهم طبیعی است.
هنوز چند ساعتی از واکنش او به نمایندگان نگذشته که عکس منازل مسکونی محصولی را نشان می دادند و می گفتند ”منازل شما در مناطق اقدسیه 8 میلیارد تومان، سعادت آباد 2 میلیارد تومان، میرداماد 2 میلیارد تومان و پاسداران و فرمانیه به ترتیب 3 و 2 میلیارد تومان قیمت دارد، حالا شما با عادت کاخ نشینی خود چطور می توانید خدمت کنید.”
صادق محصولی که اکنون در راه یکی از همان خانه های میلیاردی است بقول خودش “کاخ نشین هست اما خوی کاخ نشینی ندارد”.او در حالی وزیر کشور شده است که هفت ماه فرصت دارد تا مقدمات برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم را برگزار کند. انتخاباتی که یکسوی آن رفیق و همکار سابقش محمود احمدی نژاد است. همان که برای او در دوران شهرداری و بعد ریاست جمهوری خیلی تلاش کرده است و امروز وزیر کشورش کرده است. محصولی و ما به یادداریم مصطفی پورمحمدی در حالی پس از انتخابات دور اول مجلس هشتم در آستانه برکناری قرار گرفت که نتایج آن انتخابات مطلوب رییس جمهوری نبود. آیا محصولی می تواند انتخاباتی برگزار کند که احمدی نژاد را نرنجاند؟
اگر معرفی و سر انجام به وزارت رساندن محصولی یک بازی خانگی در زمین دوستان احمدی نژاد است اما در دیگر سو، نقطه روشنی برای نمایندگان مجلس نبوده است. سه سال پیش وقتی محصولی وزیر پیشنهادی برای وزارت نفت بود، محمد خوش چهره عضو شورای مرکزی فراکسیون اصولگرایان گفته بود که انتخاب وزیر نفت “آزمون عقلانیت، اصولگرایی و اصالت مجلس” است.
هرچند آن آزمون با همراه شدن دیگر نمایندگان، به سربلندی مجلس منتهی شد اما جلسه امروز مجلس در حالی برگزار شد که نمایندگان منتقد محصولی در مجلس هفتم، در مجلس هشتم سکوت کردند!