گفت وگوا ♦ چهارفصل

نویسنده
یارتا سازش

نیکو خردمند، صدا و چهره آشنای هنر ایران زمین است که بازیگری را از مقدس ترین لحظات زندگی اش به شمار می ‏آورد. با او که چندین دهه است بر قله های بازیگری و دوبله ایران می درخشد به گفتگو نشسته ایم… ‏

nikookheradmandb.jpg

گفت و گو با نیکو خردمند

‎ ‎بازیگری مقدس‎ ‎

نیکو خردمند متولد پنجم آبان ماه 1329 در تهران است. از سال 1337 با گویندگی در رادیو آغاز کرده و بعدها به جمع ‏گویندگان فیلم پیوسته است. او پس از انقلاب بازیگری را نیز به کارنامه خود افزود و تاکنون برنده سیمرغ بلورین ‏بهترین بازیگر نقش دوم زن در نهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم پرده آخر، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم ‏زن در دوازدهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم بازیچه و نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش دوم زن در ‏چهاردهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم غزال شده است. ‏

خانم خردمند از فعالیت هایتان در دوبله برایمان بگویید.

خب،در زندگی ام ده ها فیلم وسریال را دوبله کردم که در هرکدام شان انگیزه ای متفاوت داشتم. برای هرکدام از ‏کارهایم نقشه های جدید می کشیدم و سعی می کردم اغلب با یکدیگر متفاوت باشند. البته خیلی از آنها هم به همین دلیل ‏شبیه به یکدیگر می شدند. (می خندد). دوبله یک نوع دیگر از تجربه زندگی هنری ام بود. کاری طاقت فرسا اما شیرین. ‏

به نظر شما که از اعضای با سابقه دوبله فیلم وسریال درایران هستید مهم ترین ویژگی یک دوبلور چه می ‏تواند باشد؟

تسلط کافی برصداخود و سیمای بازیگری که نقش ر ابازی می کند. این دو جزو لاینفک دوبله به لحاظ تکنیکی است. اما ‏خارج از این دو نکته یک دوبلور باید به شدت در زندگی مراقب رفتار خود با اعضای جامعه باشد تا غذای روح خود را ‏به درستی تامین و در هنگام کار ارائه کند. مراقبت از تارهای صوتی و وسواس درروش زندگی همه تاثیرات خود را ‏برروی کار دوبلور می گذارند. ‏

دوبله ایران در دهه های گذشته بسیار مسلط و تاثیر گذار بود. به طوری که ایرانی ها با دوبله های خودگاهی ‏از یک فیلم ضعیف یک کار متوسط و گاه از یک فیلم متوسط فیلمی درخشان تحویل مجامع عمومی می دادند. اما ‏متاسفانه امروزه این اتفاق دچار رکود شده وحالت بالعکسی به فیلم ها داده است. به نظر شما دلیل این مهم چه می تواند ‏باشد؟

دلایل زیادی دارد. ولی اصلی ترین نکته ای که من الان می توانم به شما بگویم بحث مبالغ و دستمزدهایی است که ‏پرداخت می شود. این نکته را حتما از زبان بسیاری از دوبلورها شنیده اید و شاید برایتان تکرار مکررات باشد اما با ‏این همه هیچ گوشی شنوای این مشکل نیست. بسیاری از باسابقه های دوبله درایران از این کار به دلیل سختی و رنجش ‏مالی خود را کنار کشیده اندو خیلی ها حتی از ایران کوچ کرده اند. شرایط تربیت،پرورش وآموزش دوبلورهای جوان ‏هم که نامطلوب است. ‏

شما ازدوبلورهایی هستید که درمورد فعالیت جوانان دراین عرصه بسیار سخت گیرانه عمل می ‏کنید؟

من اصلا نمی خواهم که سخت گیرانه برخورد کنم یا نظر بدهم. بلکه رف بر سر این است که کسی که پشت میکروفن ‏جادویی دوبله قرار می کیرد باید آمادگی کامل وشرایط مناسب را کسب کرده باشد. درمورد همه کارها این اتفاق می ‏افتد. این نوع کارها هم بیشتر از بقیه به چشم می آیند و همه زود متوجه ضعف و قوت آن می شوند. حساسیت کارها ‏بسیار زیاد است و نباید با آن مثل کارخانه های اتومبیل سازیمان برخورد کنیم که سالانه تولیدات انبوه با کیفیت های ‏واقعا ناچیز دارند. ‏

از میان بازیگری و دوبله کدامیک را بیشتر ترجیح می دهید؟

همه برایم عزیز هستند اما به واقع بازیگری دنیایی شیرینی برایم دارد که فراموش نشدنی است. دوبله هم همین طور ‏است. اما به هرحال آغاز فعالیت هایم از بازیگری بوده و زندگی خود را مدیون آن هستم. ‏

آیا بازیگری درکار دوبله شما هم تاثیر گذار بود؟

صددرصد. بازیگری اصلا در کل زندگی ام تاثیر گذارشد. این کار برایم مقدس است و درآن لذت می برم. در بسیاری ‏از لحظاتی که دوبله می کنم از تکنیک های بازیگری استفاده می کنم. ‏