نمایش “ماجرای یک شب جمعه در خانه دکتر ع. طبیب زاده” به کارگردانی منوچهر حسین پور و بازی سوسن فرخ نیا، سیمین غفاری، رسول پارسی، منوچهر نامور آزاد، الیزابت مانسفیلد و استیو ترافورد در آغاز سال نو در لندن به اجرا در آمد. نگاهی داریم به این اجرا.
کمدی ایر انی در لندن
اجرای تئاتر فارسی در خارج از کشور همان گونه که از ظاهرش پیداست، مشکلات فراوانی به همراه دارد، از کمبود امکانات تا مضیقه های مالی و شکل متفاوت مخاطبان که انتظارشان از تئاتر گونه گون است و در نهایت هم به دلیل پراکندگی ایرانیان در خارج از کشور، برخلاف ایران امکان اجرای یک ماهه تئاتر وجود ندارد و در نتیجه هر اجرا تنها - و در واقع- تمرین هایی است که می تواند در اجراهای بعدی پخته تر و کامل تر شود که اما گاه اصلاً امکان اجراهای بعدی فراهم نمی شود.
سوسن فرخ نیا که از چهره های باسابقه تئاتر است، فعال ترین گروه تئاتری ایرانی در لندن را هدایت می کند که از با سابقه ترین گروه های تئاتر فارسی در اروپا هم هست. فرخ نیا که به همراه سوسن تسلیمی فارغ التحصیل دانشکده هنرهای دراماتیک تهران در دهه پنجاه است، سال هاست که در لندن در شماری از بهترین اجراهای فارسی در خارج از کشور ظاهر شده و آخرین بازی اش در نمایش “ماجرای یک شب جمعه در خانه دکتر ع. طبیب زاده” بازتاب توانایی های او در بازیگری است: نقش یک زن شهرستانی شمالی با لهجه غلیظ که دائم مراقب شوهرش است؛ یک دزد که دست بر قضا با صاحبخانه روبرو شده، صاحبخانه ای که به دور از چشم همسرش، زنی را به خانه آورده است. یک موقعیت کمدی خوب که با نیم نگاهی به اثری از داریو فو، فضا را به ایران امروز می آورد و با پیش کشیدن مساله رابطه نامشروع و ترس از نیروی انتظامی و مجازات، همه چیز را به سخره می گیرد.
منوچهر حسین پور که کارگردانی نمایش را به عهده دارد، خود تحصیل کرده تئاتر است و در اجراهای مختلف فارسی در این سوی آب ها فعالیت های زیادی دارد. او که نویسندگی متن را هم بر عهده داشته، معتقد است که اجرای دوم از اجرای اول پخته تر بوده و اجراهای بعدی- که به صورت تور در دیگر شهر های انگلستان ادامه خواهد یافت- بهتر و بهتر خواهد بود.
حسین پور از مشکلات اجرا در این سوی آب ها می گوید و معتقد است: “بیش از روشنفکران، باید تماشاگر عادی را راضی به خانه فرستاد؛ تماشاگری که پول داده و بلیت خریده است.” شاید از این روست که حسین پور متنی کمدی را برگزیده تا مخاطب عام ارتباط بیشتری با نمایش برقرار کند.
از این منظر نمایش در قسمت دوم خود موفق تر است. در نیم ساعت اول، شوخی ها به اندازه کافی نیستند و برخی قسمت ها به روانی کار لطمه می زنند، اما از میانه ماجرا با اضافه شدن کاراکترها و پیش آمدن هرچه بیشتر کمدی موقعیت، ارتباط نمایش با مخاطب بیشتر می شود و شوخی ها جذاب تر به نظر می رسند.
هرج و مرج صحنه در بخش دوم موقعیت دراماتیک جذابی ایجاد می کند، فرصتی که به بازیگر کمدی این اجازه را می دهد که توانایی های خود را بروز دهد.
سوسن فرخ نیا مسلط ترین بازیگر صحنه است و با تمرکزش این امکان را به رسول پارسی به عنوان شوهر دزد می دهد تا در موقعیت های بازی جمعی موفق تر ظاهر شود.
سیمین غفاری که تجربه بازیگری مستمر در سینمای پیش از انقلاب را دارد، حالا در این نمایش نقش زنی را ایفا می کند که به عنوان معشوقه دکتر به خانه او آمده، اما حضور یک دزد همه چیز را به هم می ریزد و سرانجام همه شخصیت ها با هم ارتباط پیدا می کنند و روابط پیچیده تر می شود اما بالاخره در پایانی که از نقاط قوت نمایش است، همه دست در دست هم می رقصند و به رغم همه فشارها و تهدیدها و مشکلات، زندگی را جشن می گیرند و دم را غنیمت می شمرند.
منوچهر نامور آزاد که به تازگی نمایش کمدی دیگری را در پاریس اجرا کرده، در این نمایش هم خوش می درخشد.