عبداله شهبازی ، مورخ ،عصر دیروز درخانه مسکونی خود در شیراز دستگیر شد.خبردستگیری عبداله شهبازی توسط خود او و در وبلاگش به اطلاع همگان رسید.
نویسنده کتاب “ سرویس های اطلاعاتی و انقلاب اسلامی ” حوالی ساعت 4:15 بعد از ظهر دیروز، در وبلاگش اعلام کرد :” در زمانی که در مسافرت هستم، مأموران نیروی انتظامی سرزده وارد خانه من شده و به تفتیش و بازرسی شدید خانه پرداختهاند. آنها مقداری از وسائل شخصی مرا نیز با خود بردهاند. حکمی که به همسرم نشان دادهاند به تاریخ 8 آذر 1389 و مبتنی بر شکایت سردار نجفی و رأی دادگاه تجدید نظر درباره کتاب «زمین و انباشت ثروت» بوده. این در حالی است که تاکنون حتی رأی دادگاه تجدید نظر به اینجانب ابلاغ نشده. اجرای حکم دادگاه مراحل مشخص قانونی دارد و باید ابتدا به فرد محکوم ابلاغ شده و سپس از طریق دادسرای اجرای احکام نسبت به اجرای آن اقدام شود. بازرسی منزل قطعاً هیچ ربطی به شکایت سردار نجفی ندارد.بدینوسیله اعتراض شدید خود را نسبت به این اقدام غیرقانونی و برخورد ارعابآمیز مقامات قضایی شیراز اعلام داشته و از نهادهای مسئول تقاضای پیگیری و از مردم آزاده و حق جو تقاضای حمایت دارم. “
حدود دو ساعت بعد و دقیقا در ساعت 6:31 ، این جمله روی وبلاگ عبداله شهبازی دیده شد:“دستگیرم کردند.”
دستگیری سوم
عبداله شهبازی ، تا کنون سه بار دستگیر شده است. او پیش از انقلاب بعلت فعالیت های سیاسی به زندان افتاد. در زندان تحت تاثیر افسران توده ای به حزب توده گرایش پیدا کرد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و آزادی از زندان، در بخش مطبوعات سازمان جوانان حزب توده به فعالیت پرداخت.
بعد از دستگیری رهبران و کادرهای حزب توده در سال 1361، عبداله شهبازی مسیر فعالیت های خود راتغییر داد. به نوشته بی بی سی:“آقای شهبازی در گذشته مدیریت موسسههای مطالعات و پژوهشهای سیاسی و مطالعات تاریخ معاصر ایران را به عهده داشته است. آقای شهبازی در یکی از نوشته هایش، خود را «بنیانگذار نامدارترین و موثرترین موسسه پژوهشی وزارت اطلاعات، موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی» معرفی می کند و می نویسد که یک دهه گرداننده این موسسه بوده است. “
عبداله شهبازی، سپس به عنوان مورخ به فعالیت پرداخت و کتب متعددی در زمینه های تاریخ معاصرمنتشر کرد. آخرین تحقیق او که به نام “زمین و انباشت ثروت: تکوین الیگارشی جدید در ایران امروز” که بصورت کتاب اینترنتی در فروردین ماه سال ۱۳۸۷ در وبسایت وی منتشر شد ، جنجال های زیادی به دنبال داشت.
به گفته عبداله شهبازی، برکناری جعفری از فرماندهی سپاه انصار المهدی و کناره گیری محی الدین حائری شیرازی، امام جمعه پیشین شیراز، بر اثر افشاگری های این کتاب بوده است.
بدنبال انتشار این کتاب عبدالعلی جعفری، فرمانده پیشین سپاه ناحیه مقاومت فارس و فرمانده پیشین سپاه حفاظت انصار المهدی، ابراهیم عزیزی، فرمانده پیشین بسیج و فرماندار سابق شیراز و چند شخص که در کتاب مذکور به زمین خواری و فساد متهم شده بودند، از عبداله شهبازی شکایت کردند.
دادگاه او را به 5 ماه زندان محکوم کرد و بدنبال اعتراض عبداله شهبازی پرونده به دادگاه تجد ید نظر فرستاده شد.او در دفاعیاتش در دادگاه اعلام کرده بود که بخش عمده اسناد و مدارک استفاده شده در کتاب را داوود احمدی نژاد، برادر رئیس جمهور و رئیس وقت بازرسی ویژه ریاست جمهوری در اختیار او قرار داده است.
در کنار میر حسین موسوی
عبد اله شهبازی در دفاع از مطالب کتاب خودنوشته است:” در بسیاری از استانهای کشور کانونهای مافیایی با فراغبال، بدون نظارت کافی، به چپاول ادامه میدهند و میکوشند، حتی با بهرهبرداری از تعارضات سیاسی جاری، جیب خود را به سرعت پر کنند. توجه کنید به گزارش سازمان بازرسی کل کشور درباره رشد مفاسد در پنج سال اخیر که بیسابقه است، به دلیل افزایش درآمدهای نفتی و هزینه کردنهای بدون نظارت و واردات بیرویه و شگفتانگیز.در این دوره پنج ساله بیش از چهار صد میلیارد دلار درآمد نفت و گاز نصیب ایران شد که در طول تاریخ ایران، از زمان انعقاد قرارداد دارسی در دوره مظفرالدین شاه (1901 میلادی) تا آغاز دولت آقای احمدینژاد، بیسابقه بوده است. و در همین دوره شاهد واردات عظیم بودهایم و حتی واردات اقلامی عجیب و غریب مانند گردو و گوسفند از چین و بز از گرجستان و ارمنستان و، با عرض پوزش، واردات پرده بکارت یک بار مصرف از چین و نیز گسترش بیسابقه و مشکوک انواع مواد مخدر نوظهور و مرگبار و جایگزینی آن با مواد مخدر سنتی همچون تریاک.”
این مطالب بعد از وقایع انتخاباتی سال گذشته و هنگامی انتشار یافت که عبداله شهبازی بعد ازدیدار با مهندس میر حسین موسوی در شمار مدافعان و مبلغان او قرار گرفت.به گفته نزدیکان عبداله شهبازی ، بعد از اعلام همراهی او با مهندس موسوی، ملاقات های مرتب او باآیت اله خامنه ای از طرف بیت رهبری قطع شد.
نفوذی ها در نظام
کتاب تازه عبداله شهبازی “سرویس های اطلاعاتی و انقلاب اسلامی” ایران نام دارد .عبداله شهبازی دربخش هائی ازاین کتاب که اندکی پیش از دستگیریش در وبلاگ او منتشر شده ، می نویسد:“انقلاب اسلامی ایران با تظاهرات 19 دی 1356 قم آغاز شد و به سرعت اوج گرفت به گونهای که در نیمه سال 1357 پیروزی آن قطعی بهنظر میرسید. هنوز تا 22 بهمن و سقوط نهایی حکومت پهلوی چند ماه باقی بود. زمانی مناسب بود برای کسانی که سودایی داشتند، هر گونه سودا، با هر انگیزه، فردی یا سیاسی، تا تغییر چهره دهند و به جرگه انقلابیون مسلمان بپیوندند؛ انقلابیونی که از همان زمان معلوم بود در تحولات پسین جایگاهی مهم خواهند یافت و زمام حکومت بعدی را به دست خواهند گرفت. عظمت حضور انبوه مردمی که امام خمینی (ره) را رهبر خود میدانستند، خاستگاه مدیران بعدی را، از نظر تعلق اعتقادی و سیاسی، روشن کرده بود. کانونهای قدرت، که در تحولات ایران ذینفع بودند، باید بسیار سریع تصمیم میگرفتند، طراحی میکردند و عمل مینمودند. زمان ارزشمند بود. باید نیروهای بالقوه را میشناختند و بالفعلشان میکردند. این کانونها که بودند و در ایران چه سوداها و منافعی داشتند؟ تا یک دهه پس از پیروزی انقلاب در گفتمان سیاسی ایران مطالب زیادی برای پاسخ به این پرسش یافت نمیشد. تنها برخی مفاهیم کلی و «فراروایتها»، همچون «استکبار» و «استعمار» و «امپریالیسم» و «صهیونیسم»، کاربرد داشت. این برای من کافی نبود. به دنبال مصادیق قابل لمس برای اینگونه مفاهیم عام و کلی بودم. این «امپریالیستها» یا «صهیونیستها» چه کسانی بودند، در ایران چه منافعی داشتند و چگونه آن را تأمین میکردند؟ از چه زمان و چرا و به چه دلایلی ایران به آماج طرحهای آنان بدل شد؟ سازوکار عملکردشان چگونه بود؟ کمپانیهایشان چه نام داشت؟ شرکا و کارگزاران ایرانیشان چه کسانی بودند؟ و سرانجام یافتن پاسخی برای این پرسش بنیادین: آیا با وقوع انقلاب و سقوط حکومت پهلوی حضور آنان در ایران پایان یافت؟ اگر ایران برای آنان واجد اهمیت بنیادین بود و در این سرزمین منافعی ارزشمند و استراتژیک داشتند، آیا با سازوکارها و روشها و کارگزاران جدید تکاپوی پیشین را پی نگرفتند؟ شناخت فوق تنها از طریق ژرفکاوی تاریخ سدههای اخیر ایران به دست میآمد. و زمانی که «آنان» را، و سازوکار عملکردشان در سدههای گذشته را، شناختم، شناسایی تکاپویشان در سی ساله پس از انقلاب برایم آسانتر جلوه مینمود.”
عبداله شهبازی ، در این کتاب که بخش هائی از آن بصورت سانسور شده در وبلاگش منتشر شده، به این نتیجه می رسد:” اعضای گروه متولی پرونده «قتلهای زنجیرهای» مدعیاند که «محفل سعید امامی» بخشی از شبکهای بود که […] و این شبکه بخشی از شبکهای بزرگتر است که در بسیاری از دستگاهها و نهادهای ایران نفوذ دارد.”
ناظران سیاسی در تهران معتقدند که دستگیری عبداله شهبازی به بهانه پرونده زمین خواری، به دلیل افشای شبکه های مخفی درجمهوری اسلامی بوده است.