هنر روز، در بخش کتاب می کوشد کتاب ها و نشریاتی را که در حوزه اندیشه و هنر مباحث نظری را منعکس می کنند یا در مسائل اجتماعی و سیاسی مباحثی درخور دارند، به خوانندگان خود معرفی کند. ارجحیت با کتاب های روز خواهد بود، ولی این امر به معنای غفلت از آثارمنتشر شده در گذشته دور یا نزدیک نیست. کتاب های منتشره از پدیدآورندگان ایرانی به زبان های دیگر یا ترجمه شده به این زیان ها هم در کتاب روزجای ویژه ای خواهند داشت. ناشران و پدید آورندگان آثار می توانند برای معرفی یک نسخه کتاب به نشانی زیر بفرستند.
Iran Gooya : نام گیرنده
BP 114 : شماره صندوق پستی
Creteil 94000 : اسم وکد پستی شهر
France : نام کشور
انتقاد و وفاداری به روشنگری
روح روشنگری
تزوتان تودورف
ترجمه : عبدالوهاب احمدی
نشرآگه- 144 صفحه
تزوتان تودورف – که با این کتاب به فارسی زبانان معرفی می شود- نظریه پرداز و دانشمند بلغاری تبار فرانسوی است که در زمینه های زبان شناسی، نشانه شناشسی و تاریخ و فلسفه به پژوهش های مهمی پرداخته است.
در کتاب حاضر، به نوشته مقدمه موجز و کامل فارسی آن، : “نویسنده تنها به بر شماری خطوط اصلی اندیشه روشنگری ویا ارائه سنتنزی از آنها بسنده نمی کند، بلکه اندیشه ها واصول روشنگری را رویا روی اندیشه ها و اصول روشنگری رارویا روی رخدادهای تراژیک تاریخی می نهد و سپس برازندگی و شایستگی انها رادر برابر چالش های روزگار ما می سنجد ومی گوید:” باانتقاد از روشنگری است که هم بهروشنگری وفادار می مانیم و هم آموزشش را به کار می بندیم.”
هنر روز از مترجم درخواست دارد به نشانی زیر با ما تماس بگیرند:
مسئله زن ها بودند
نویسنده: علی صالحی
95ص، تهران: نشر ثالث، 1387، چاپ اول
این رمان که با استفاده از تکنیک «داستان در داستان» نوشته شده، شامل چند داستان مجزا، اما در عین حال به هم پیوسته است. این داستان ها، با پیوند های مشترک و نقاط اتصال ظریف، در دل هم تنیده شده اند. در واقع نویسنده در این اثر، دو قصه اصلی را به طریق موازی پیش می برد: اول، قصه «امیر» است که پیرامون گذشته و حال شخصیت اصلی داستان، بسط و گسترش می یابد. دوم، چند داستان که از زبان «امیر» روایت می شوند و بخش بزرگی از رمان را به خود اختصاص می دهند. در لایه های متعدد و موازی این رمان، «امیر» به عنوان شخصیت اصلی داستان و شخصیت های ذهنی داستان های او، به عنوان شخصیت های حاشیه ای، مطرح می شوند. «امیر» این شخصیت های ذهنی را، از مریض هایش وام می گیرد. به این ترتیب در این رمان شاهد سه نوع رابطه هستیم: رابطه خواننده با «امیر»، رابطه «امیر» با داستان هایش، و سر انجام رابطه خواننده با داستان های او.
نگران نباش
نویسنده: مهسا محب علی
147ص، تهران: نشرچشمه، 1388، چاپ دوم
موضوع این رمان کوتاه که در زمستان 1387 برای نخستین بار چاپ شد و در بهار 1388 با تیراژی بالا، به چاپ دوم رسید، زلزله شهر تهران است؛ زلزله ای که بسیاری از کارشناسان، وقوع آن را قطعی می دانند. نویسنده توانسته است با ترسیم تهران زلزله زده، فاجعه انسانی عظیمی در این کلان شهر را به تصویر بکشد. او ضمن نشان دادن تشویش، پریشانی و درماندگی انسان ها در این فاجعه، دگرگونی نگاه آنان به یکدیگر و تغییر ارتباطاتشان را، به دنبال مصیبت و شوک ناشی از زلزله، به زبانی مؤثر، بازگو می کند.
جواهرات پرویز تناولی
مقدمه: حمید کشمیر شکن
ویراستار فارسی: فرهاد بابایی
ویراستار انگلیسی: سارا شریل
108ص، تهران: انتشارات بنگاه، 1387، چاپ اول
در این کتاب، مجموعه ای از جواهرات «پرویز تناولی»، گرافیست و مجسمه ساز برجسته معاصر ایران، با تصاویر رنگی زیبا، به علاقمندان معرفی می شود. در مورد هر یک از جواهرات، جنس، سال ساخت و ابعاد آن ذکر گردیده است. در حقیقت آنچه که در این مجموعه معرفی شده است، مجسمه هایی کوچک از جنس نقره و برنزاند و ارتباطی با جواهرات سنتی ندارند؛ مگر کاربردشان که هم چون جواهرات سنتی، به عنوان انگشتر و گردن بند و دست بند استفاده می شوند.
ریخت شناسی افسانه های جادویی
نویسنده: پگاه خدیش
660ص، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، 1387، چاپ اول
یکی از معروف ترین شیوه های دسته بندی قصه ها و افسانه ها، ریخت شناسی است. این شیوه به وسیله «ولادیمیر پراپ»، پژوهشگر روسی، با توجه به ساخت روایت و کوچک ترین واحدهای سازنده آن، ابداع شد و در تقسیم بندی قصه های پریان روسی به کار رفت. در کتاب حاضر، اجزاء و عناصر سازنده افسانه های جادویی (قصه های پریان) فارسی، بر اساس روش ریخت شناسی «پراپ» استخراج، و قواعد حاکم بر آن ها، با شرح و توضیح، بیان شده است. در این پژوهش، با دستکاری در نظام پیشنهادی «پراپ»، طرحی جدید به همراه الگوهای روایی فارسی ارائه شده است؛ طرحی که می تواند در مقیاس های منطقه ای و جهانی، برای بررسی ساختار قصه ها به کار گرفته شود. کتاب «ریخت شناسی افسانه های جادویی»، در حقیقت رساله دکتری نویسنده بوده که در پاییز 1384 به راهنمایی دکتر «علی محمد حق شناس»، پژوهشگر برجسته حوزه زبان و ادبیات در دانشگاه تهران به پایان رسیده است. در جریان تالیف این اثر، نویسنده از مشاوره استاد «محمد رضا شفیعی کدکنی» و پروفسور «اولریش مارزلف»، بهرمند شده است.
دریچه ای به تئاتر کودک در ایران
نویسنده: داوود کیانیان
312ص، تهران: انتشارات نمایش، 1387، چاپ اول
این کتاب، مجموعه ای از مقالات نویسنده در زمینه تئاتر کودکان و نوجوانان در ایران است. مقالات این مجموعه که در فاصله سال های 1366 تا 1381 نوشته شده، در شش بخش با عناوین «تئاتر کودکان و نوجوانان»، «نمایش کودکان و نوجوانان»، «ادبیات نمایشی کودکان و نوجوانان»، «نقد و نظر»، «یک خاطره» و«سخن آخر»، تدوین گردیده است. عناوین بعضی از مقالات عبارتنداز: «اشاره ای به گذشته تئاتر کودک و نوجوان و بعضی از علل عدم رشد آن»، «نگاهی گذرا به نمایش کودکان و نوجوانان ایران»، «وضعیت اسف بار تئاتر کودکان و نوجوانان»، «ضرورت پرداختن به تئاتر دانش آموزی»، «شیوه مناسب اجرای نمایش کودکان و نوجوانان»، «ادبیات نمایشی کودکان و نوجوانان در ایران»، «کند و کاو در مسائل ادبیات نمایشی برای کودکان و نوجوانان»، «تئاتر کودک، تئاتر ضرورت»، «اهمیت شیوه فطری اجرا در تئاتر کودکان و نوجوانان» و «کاربردهای نمایش کودکان و نوجوانان».
دیاتسارون فارسی
تصحیح و ترجمه ایتالیایی: جوزپه مسینا
با دو گفتار از: ایرج افشار، حسن رضایی باغ بیدی
544ص، تهران: انتشارات اساطیر، 1388، چاپ اول
کتاب «دیاتسارون فارسی»، متنی است به جای مانده از قرن هفتم هجری و عهد مغول. این متن از منابع دست اول مطالعه سیر تحول تاریخی و تطور و تکامل زبان فارسی به شمار می رود. از سوی دیگر، «دیاتسارون» متنی دینی است که مؤلف آن، با ادغام چهار انجیل مشهور، سرگذشت و کتاب واحدی در زندگی حضرت مسیح فراهم آورده است. اصل کتاب به زبان سریانی بوده است و مترجم فارسی، با حذف مکررات و با نگاه ایرانی آن را از این زبان، به فارسی برگردانده است. مؤلف «دیاتسارون»، مردی به نام «تاسیان»، یا، «طاطیانوس»، از مردم بین النهرین بوده که در قرن دوم میلادی می زیسته است. «دیاتسارون» کلمه ای یونانی و از «دیا» و «تسارون» ترکیب شده است. «دیا» به معنی «با» و «در»، و «تسارون» به معنای «چهار» است. «تاسیان»، چهار انجیل را در هم ریخت و مواضیع آنها را طبق تقدم و تاخر تاریخی سرگذشت ها و سخنان، مرتب ساخت و برای کتاب خود، عنوان «دیاتسارون» را اختیار کرد. این کار، به اساس انجیل های چهارگانه خدشه ای وارد نکرد. «تاسیان» تنها آیه ها و فصل ها را بر وجهی ترتیب داد که کتاب حاصل از آن چون یک کتاب گردد. «دیاتسارون» که اصل سریانی آن از میان رفته است، بعدها به زبان عربی هم ترجمه شد. و اما این کتاب ارزشمند، در قرن هفتم هجری، در هنگام حکومت ایلخانان در ایران، به وسیله «عزالدین یوحنا»، از زبان سریانی به فارسی درآمد. این ترجمه فارسی، در سال 1951 میلادی، همراه با ترجمه ایتالیایی آن به وسیله «جوزپه مسینا» در رم منتشر شد و به دلیل محدودیت تیراژ و توجه زبان شناسی و دین پژوهان به آن، به زودی نایاب گردید. کتاب حاضر، تجدید چاپ همان کتاب است (متن فارسی و ایتالیایی)، همراه با دو مقاله ارزشمند از استاد «ایرج افشار» و «حسن رضایی باغ بیدی».
چهار مقاله و تعلیقات
نویسنده: احمد بن عمر نظامی عروضی
به سعی و اهتمام و تصحیح: محمد قزوینی
تصحیح مجدد و شرح: محمد معین
736ص، تهران: انتشارات معین، 1388، چاپ اول
کتاب «مجمع النوادر»، معروف به «چهار مقاله»، تالیف «احمد بن عمر بن علی نظامی عروضی سمرقندی»، از آثار برجسته و مهم در حوزه ادب فارسی است. این کتاب ارزشمند، نخستین بار، به وسیله «علامه محمد قزوینی»، با استفاده از چند نسخه معتبر، و با مقابله آنها، در حدود صد سال پیش، به صورت علمی، تصحیح و منتشر شد. این تصحیح معتبر، بعدها به وسیله استاد فقید، «دکتر محمد معین»، مورد بازبینی قرار گرفت و با شرح لغات، عبارات و توضیحات جامع، همراه گشت. کتاب حاضر، همین تصحیح اخیر از «چهار مقاله» است که با حروف چینی جدید، برای نخستین بار، به صورتی ویراسته و در خور شان این کتاب و تلاش های ستودنی «علامه محمد قزوینی» و «دکتر محمد معین» در احیای آن، منتشر می شود.
متن کامل خاطرات محمود فروغی
ویراستار: حبیب لاجوردی
263 ص، تهران: انتشارات صفحه سفید، 1387، چاپ اول
این کتاب که در چارچوب «طرح تاریخ شفاهی» ایران در «مرکز مطالعات خاورمیانه»، وابسته به دانشگاه هاروارد منتشر شده، خاطرات «محمود فروغی»، فرزند «محمد علی فروغی» است. او در سال 1341 کفیل وزارت امور خارجه ایران بود و در سپس در فاصله سال های 1341 تا 1344، به عنوان سفیر ایران در آمریکا خدمت می کرد.«محمود فروغی» که در سال 1294 خورشیدی در تهران به دنیا آمد، فارغ التحصیل دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران بود و به چند زبان خارجی تکلم می کرد. خاطرات او به کوشش «حبیب لاجوردی» طی دو جلسه گفتگوی طولانی در اسفند ماه 1360، در شهر «پالم بیچ»، در ایالت فلوریدا ضبط و تدوین شده است.
نشریات
ماهنامه سینمایی فیلم
شماره 393، سال بیست و هفتم، اردیبهشت 1388
آخرین شماره ماهنامه سینمایی فیلم که با تصویری از یکی از صحنه های «وقتی همه خوابیم» بر پشت جلدش منتشر شده است، به طور عمده به نوشته هایی از منتقدین و مطالب گوناگونی درباره فیلم هایی که این روز ها در سینماهای ایران اکران می شوند، اختصاص دارد. در این شماره، مقاله هایی درباره فیلم های «وقتی همه خوابیم» به کارگردانی «بهرام بیضایی»، «اخراجی ها:2» به کارگردانی «مسعود ده نمکی»، «سوپر استار» به کارگردانی «تهمینه میلانی» و «بیست» به کارگردانی«عبدالرضا کاهانی» به چشم می خورد. در بخشی از این شماره نیز مصاحبه مفصلی با «بهرام بیضایی» درباره آخرین ساخته اش چاپ شده است. از جمله مطالب خواندنی شماره 393 مجله فیلم، بخشی است که به زندگی و آثار «موریس ژار»، آهنگساز فقید فیلم هایی چون «لورنس عربستان» و «دکتر ژیواگو» می پردازد. عناوین بعضی از مطالب و نوشته های این شماره عبارتند از:
× تازیانه برخویشتن: نقد فیلم «وقتی همه خوابیم»/جهانبخش نورایی
× باید خیال کنم کابوسی بود که تمام شد: نقد فیلم«وقتی همه خوابیم»/امیر پوریا
× تداخل و تقارن: فیلم در فیلم در «وقتی همه خوابیم»/مهرزاد دانش
× فضای هول و اضطراب: بررسی فضاسازی و صحنه آرایی فیلم«وقتی همه خوابیم»/علیرضا خاکسار
× بازیگری در «وقتی همه خوابیم»/آناهیتا قزوینی زاده
× برای بیضایی موسیقی ساختم، نه برای تماشاگر: گفتگو با محمد رضا درویشی
× خواب بزرگ: گفتگو با بهرام بیضایی/احمد طالبی نژاد
× مقداری بلاهت مورد نیاز است: درباره فیلم «اخراجی ها»/هوشنگ گلمکانی
× فرم همان پیام است: درباره فیلم «سوپر استار»/هوشنگ گلمکانی
× به آهستگی…: گفتگو با تهمینه میلانی
× ماهی جدا افتاده: نقد فیلم «بیست»/مصطفی جلالی فخر
× تالار استانیسلاوسکی: بازی ها و شخصیت ها در فیلم «بیست»/محمد باغبانی
