همه چیز بر مدار آشتی با جهانی است که تا کنون بر ولایتمداران نظام ولایی سخت گرفته اند ، بی شک پایان یافتن معضل اتمی اتفاق خوبی است که همه وطن پرستان در پی تحقق آن هستند و از همین رو برخی از افراد و گروه های مخالف نظام هم درتسهیل این اشتی همت گمارده اند و با صدور بیانیه و اعلامیه ها ی خود ، دول تحریم کننده را تشویق به این اشتی میکنند ، مانند بیانیه اخیر اقتصاد دانان داخل کشور که با عنوان “ نه به تحریمها” (1) که در رسانه های داخل کشور وهمچنین در فضای مجازی منتشر شده است ، و یا پیشنهاد تشکیل “ جنبش مدنی ضد تحریم” (2)که از سوی سه اقتصاد دان غیر همسو با نظام ،یعنی اقایان ، سعید لیلاز، موسی غنی نژاد و محمد مهدی بهکیش مطرح می گردد تا تشویقی برای آشتی تحریم کنندگان قدرتمند جهان با سران نظام ظلم و جورجمهوری اسلامی گردد.
بی شک هر ایرانی وطن پرست و دلسوز مردم ایران از چنین همت و تلاشی که از سوی فرهیحتگان جامعه برای تحقق این اشتی صورت می گیرد ، حمایت کرده و ان را گامی مثبت در جهت رفع تحریم ها ی تحمیل شده بر مردم ایران می داند اما این سکه دو روی دارد و باید پیامد های این سازش را هم در نظر داشت وبه اطلاع مردم رساند که از قضا این رسالت هم برعهده همین وطن پرستان و دلسوزان ملت است تا پرده از واقعیت هدف نظام برای کسب چنین توافقی با جهان ، بردارند و مرم را آگاه سازند .
آنانکه موی در اسیاب عمر سپید کرده و در طی 35 سال گذشته ناظر بر رفتار و اعمال زمامداران رژیم از شحص رهبری تا دیگر جنایتکاران آن بوده اند بخوبی می دانند که تا کنون یکی از بزگترین موانع رفع اختلاف نظام با دول مخالف خود چون ایالات متحده آمریکا ، دخالت کشور های زورمند و نظارت جامعه جهانی و نهاد های مدافع حقوق بشر بر اعمال و رفتار زمامداران رژیم بوده که تا کنون با ارتکاب کوچکترین مورد از نقض حقوق بشر عمال رژیم ، نهاد های مدافع حقوق بشر آن را دربوق و کرنا کرده و رژیم را رسوا عام و خاص می کردند بعبارت بهتر در همه بزنگاه هایی که تاکنون برای اشتی بین جامعه جهانی و دول غرب باجمهوری اسلامی وجود داشته است ، مهمترین شرط سازش سردمداران نظام ولایی ،عدم نظارت ودخالت جامعه جهانی درامور زمامداری حاکمان مسلط بر مردم ایران بوده که از قضا یکی از بهانه های موثردولت ها و سازمان های مدافع حقوق بشر برای حمایت از برخی گروه های اپوزسیون بوده که باتخصیص بوجه های هنگفت همواره باعث نگرانی رژیم شده اند .
حال پس ازهشت سال کردنکشی ودست به یقه شدن با دول قدرتمند جهان آن هم توسط دولت دست نشانده ای چون احمدی نژاد، رهبری و دیگر تصمیم سازان رژیم ولایی قصد آن دارند تا با دیپلماسی لبخند به مقصود خود نائل گردند و به همین دلیل پنهان ماندن مفاد توافقات ،از پیش شرط های این دوره از مذاکرات است چرا که بعد از همه راه های رفته شده ، امروز الگوی مورد نظر دیکتاتورحاکم برایران ، رویه زمامداری از نوع مورد نظر ایر قدرت ها جهان است ، که بنا بر آن گفته معروف ازچرچیل ، انگلستان (بخوانید ابر قدرت ها ی امروز جهان )نه دوست دائمی و نه دشمن همیشگی دارند بلکه همواره در پی منافع دائمی خود هستند، مگر نه اینکه در تمام سال های حاکمیت رژیم گذشته ، آمریکا و دول مدافع حقوق بشر همه سکوت کرده بودند و لام تا کام از خشونت و ظلم روا داشته شده بر ملت ایران حرفی نمی زدند ؟ وهر چه بود مدح و ثنا پادشاه بود ؟ حال چرا این گوی بر وفق مراد حاکمان دین فروش امروز این کهنه دیار نچرخد؟ تا در یک تفاهم و توافق تاریخی با زورمندان و تصمیم سازان جهان ، بقا و دوام حکومت بی سوال خود را تضمین نمایند .
بیژن صف سری
(1) - khabaronline.ir/detail/313679/Economy/political-economy